Świętajno (jezioro w powiecie oleckim)
54°00′09″N 22°18′47″E/54,002500 22,313056
 Widok na jezioro i miejscowość Świętajno | |
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Region | |
| Wysokość lustra |
132,6 m n.p.m. |
| Wyspy |
jedna |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
80,2 ha |
| Wymiary • max długość • max szerokość |
|
| Głębokość • średnia • maksymalna |
|
| Długość linii brzegowej |
4 600 m |
| Objętość |
7 687,7 tys. m³ |
| Hydrologia | |
| Rzeki wypływające |
Połomka |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu oleckiego  | |
Położenie na mapie gminy Świętajno  | |
| 54°00′09″N 22°18′47″E/54,002500 22,313056
| |
Świętajno lub Świętowo[1][2] – jezioro w Polsce, położone w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie oleckim, w gminie Świętajno[3].
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Jezioro leży na Pojezierzu Mazurskim[4], w mezoregionie Pojezierza Ełckiego[5], w dorzeczu Połomka–Ełk–Biebrza–Narew–Wisła[6]. Znajduje się około 12 km w kierunku zachodnim od Olecka. W okolicach brzegów położone są miejscowości: Świętajno, na wschodzie i Sulejki, na południu[6]. Do jeziora wpada od południowego wschodu, od strony Jeziora Dworackiego i wypływa na zachodzie, w kierunku rzeki Ełk ciek o nazwie Połomka[7]. W najbliższym otoczeniu znajdują się pola, pastwiska i łąki, a także zabudowania pobliskich wsi[6].
Linia brzegowa akwenu jest słabo rozwinięta. Brzegi są bardzo niskie. W zachodniej części jeziora znajduje się wyspa o powierzchni 0,3 ha[6].
Zgodnie z typologią abiotyczną zbiornik wodny został sklasyfikowany jako jezioro o wysokiej zawartości wapnia, o dużym wypływie zlewni, stratyfikowane, leżące na obszarze Nizin Wschodniobałtycko-Białoruskich (6a)[2].
Jezioro leży na terenie obwodu rybackiego rzeki Połomska Młynówka – nr 1[1]. Jego użytkownikiem jest Gospodarstwo Rybackie PZW w Suwałkach. Zbiornik wodny jest objęty strefą ciszy[6].
Morfometria
[edytuj | edytuj kod]Według danych Instytutu Rybactwa Śródlądowego powierzchnia zwierciadła wody jeziora wynosi 80,2 ha. Średnia głębokość zbiornika wodnego to 9,6 m, a maksymalna – 38,4 m. Lustro wody znajduje się na wysokości 132,6 m n.p.m. Objętość jeziora wynosi 7 687,7 tys. m³. Zgodnie z badaniem z 2000 roku przyznano akwenowi III klasę czystości[4]. Maksymalna długość jeziora to 1700 m a szerokość 1000 m. Długość linii brzegowej wynosi 4 600 m[6].
Inne dane uzyskano natomiast poprzez planimetrię jeziora na mapach w skali 1:50 000 według Państwowego Układu Współrzędnych 1965, zgodnie z poziomem odniesienia Kronsztadt. Otrzymana w ten sposób powierzchnia zbiornika wodnego to 77,0 ha, a wysokość bezwzględna lustra wody – 131,7 m n.p.m.[4]
Przyroda
[edytuj | edytuj kod]Wśród żyjących tu ryb przeważają płocie, szczupaki, leszcze i okonie. Występują też liny, karasie, węgorze i miętusy. Wśród roślinności zanurzonej – moczarka i ramienice, które wzdłuż zachodniego brzegu tworzą rozległą łąkę podwodną. Wokół brzegów dominuje trzcina, można też spotkać pałkę wąskolistną i tatarak[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Warszawie: Obwieszczenie nr 3/2016 Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Warszawie z dnia 30 września 2016 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia w sprawie ustanowienia obwodów rybackich na publicznych śródlądowych wodach powierzchniowych płynących. edziennik.mazowieckie.pl, 30 września 2016. [dostęp 2020-02-17].
- ↑ a b Ministerstwo Środowiska, Raport dla Obszaru Dorzecza Wisły z realizacji art. 5 i 6, zał. II, III, IV Ramowej Dyrektywy Wodnej 2000/60/WE, Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej, marzec 2005, s. 120 [dostęp 2017-02-19] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05].
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 348, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ a b c Adam Choiński, Katalog Jezior Polski, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 366, ISBN 83-232-1732-7, OCLC 169954726.
- ↑ Roman Zielony, Alina Kliczkowska: Regionalizacja przyrodniczo-leśna Polski 2010. Warszawa: Centrum Informacyjne Lasów Państwowych, 2012. ISBN 978-83-61633-62-4.
- ↑ a b c d e f g Henryk Chmielewski, Kamil Zdanowski, Jerzy Waluga, Jeziora Pojezierza Ełckiego, Olsztyn: Instytut Rybactwa Śródlądowego, 2007 (Przewodniki wędkarskie; 7), ISBN 978-83-60111-12-3, OCLC 750639686.
- ↑ Połomka >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-02-19].