Płóczki
![Ziemia](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e9/Geographylogo.svg/20px-Geographylogo.svg.png)
część miasta Karpacza | |
Karpacz (stacja kolejowa) | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Miasto | |
SIMC |
0936055 |
Wysokość |
520-700[1] m n.p.m. |
Położenie na mapie Karpacza ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu karkonoskiego ![]() | |
![]() |
Płóczki (niem. Querseiffen) - część Karpacza, zwana też Zarzeczem, leżąca w województwie dolnośląskim, w powiecie karkonoskim.
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Płóczki to dawna wieś, a obecnie część Karpacza leżąca między Łomnicą i Łomniczki, w dolinie Dzikiego Potoku, na wysokości 520-700 m n.p.m.[1]
Podział administracyjny
[edytuj | edytuj kod]W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Płóczki powstały w 1412 roku, kiedy przesiedlili się tu mieszkańcy sąsiedniej wsi zniszczonej w wyniku katastrofalnego oberwania chmury[1]. W 1737 roku mieszkało tu 4 kmieci, 17 zagrodników i 8 chałupników[1]. Największy rozwój wsi przypadł na XVIII wiek, kiedy to na północnym zboczu Karpatki rozpoczęto wydobycie rudy srebra[1]. W 1845 roku w miejscowości było 31 budynków, w tym szkoła ewangelicka i gospoda[1]. W 1895 roku doprowadzono linię kolejową i zbudowano stację co przyczyniło się do dalszego rozwoju miejscowości[1]. W okresie międzywojennym Płóczki włączono do Karpacza[1]. Po 1945 roku miejscowość zachowała charakter wsi pomimo budowy kolejnych ośrodków wczasowych[1].
Nazwy historyczne
[edytuj | edytuj kod]- 1418 - Twerchseyfen
- 1747 - Querseiffen
- 1789 - Quesseifen
- 1845 - Querksdorf, Querkseife, Querseifen
- 1945 - Płuczki, Płóczki
Szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]W Płóczkach przy dawnej stacji kolejowej znajduje się węzeł szlaków turystycznych[2]:
z Kowar do Karpacza Górnego,
do schroniska PTTK „Nad Łomniczką”,
na Przełęcz Sowią.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 3: Karkonosze. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 156, 157. ISBN 83-7005-168-5.
- ↑ Mapa turystyczna. [dostęp 2018-05-06].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 3: Karkonosze. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, ISBN 83-7005-168-5.