Przejdź do zawartości

Þorsteinn Erlingsson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Þorsteinn Erlingsson (ur. 27 września 1858 w Fljótshlíð[1], zm. 28 września 1914[2] w Reykjavíku[3]) – islandzki poeta, przedstawiciel romantyzmu[4]. Urodził się w ubogiej rodzinie farmerskiej[1] jako jeden z 13 dzieci[5] Erlingura Pálssona i Þuriður Jónsdottir[6]. Z powodu ubóstwa rodziny dorastał z babcią[5]. W 1883 ukończył Menntaskólinn í Reykjavík i wyjechał do Kopenhagi na studia prawnicze[a], jednak nigdy ich nie ukończył[7]. W 1895 wrócił do ojczyzny. Na przełomie wieków redagował gazetę[8]. Od 1902 mieszkał w Reykjavíku[9], gdzie zmarł w 1914 na zapalenie płuc[5]. Został pochowany na Hólavallagarður við Suðurgötu w stolicy Islandii[9]. Był ateistą[10], humanistą i socjalistą[5]. Krytykował monarchię i kapitalizm[7].

Był dwukrotnie żonaty: z pierwszą żoną, pochodzącą z Danii, nie miał dzieci, a z drugą, Guðrún Jónsdóttir (1878-1960), z którą wziął ślub w 1901, miał dwoje dzieci: córkę Svanhildur i syna Erlinga[9].

  1. Według innych źródeł spędził 13 lat na filologii staronordyckiej na Uniwersytecie Kopenhaskim[1]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Thorsteinn Erlingsson, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2013-07-05] (ang.).
  2. Þorsteinn skáld Erlingsson. „Þjóðviljinn”. 51-52/1914, s. 177, 1914-10-15. ISSN 1670-0929. (isl.). 
  3. Þorsteinn Erlingsson. „Sunnanfari”. 13/1914, s. 73, 1914-10-01. ISSN 1670-1097. (isl.). 
  4. Darren Foreman: Klambratún Park – Þorsteinn Erlingsson. bokmenntaborgin.is. [dostęp 2013-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-07)]. (ang. • isl.).
  5. a b c d Þorsteinn Erlingsson. ljod.is. [dostęp 2013-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-27)]. (isl.).
  6. Þorsteinn Erlingsson. W: Páll Eggert Ólason: Íslenzkar æviskrár frá landnámstímum til ársloka 1940. T. 1: A-E. Reykjavík: Birt á kostnad hins Íslenzka bókmenntafélags, 1948. OCLC 2793668. (isl.).
  7. a b Ernst Walter: Erlingsson, Þorsteinn. W: Horst Bien: Meyers Taschenlexikon Nordeuropäische Literaturen. Leipzig: VEB Bibliographisches Institut, 1978. OCLC 658858066. (niem.).
  8. Valtýr Guðmundsson: Island am Beginn des 20. Jahrhunderts. Bremen: Dogma, 2012, s. 87. ISBN 978-3-95454-452-3. (niem.).
  9. a b c Þorsteinn Erlingsson. gardur.is. [dostęp 2014-08-21]. (isl.).
  10. Kristófer Eggertson: Trúarefi og trúleysi um aldamótin 1900. Reykjavík: Háskóli Íslands, 1984, s. 2, 4-6, 16, 27-30, 41-43, 44, 46, 50-53. (isl.).

Literatura dodatkowa

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]