Przejdź do zawartości

Środowisko wewnętrzne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Środowisko wewnętrzne organizmu (fr. milieu intérieur, łac. medium organismi internum) – termin ukuty przez francuskiego fizjologa Claude Bernarda w odniesieniu do płynu pozakomórkowego i jego fizjologicznych możliwości zapewnienia ochrony (stabilności) tkanek organów wielokomórkowych organizmów żywych[1].

Na środowisko wewnętrzne ciała składają się – krew, limfa, tkanki i płyn mózgowo-rdzeniowy. Płyn pozakomórkowy nie posiada własnego zbiornika i znajduje się pomiędzy komórkami w tkankach ciała.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Claude Bernard: Introduction à l'étude de la médecine expérimentale. 1865. [dostęp 2013-11-19]. (fr.).