Neurodegeneracja związana z kinazą pantotenianu: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne redakcyjne, poprawa linków |
drobne redakcyjne, poprawa linków |
||
Linia 4: | Linia 4: | ||
| ICD10 = G23.0 }} |
| ICD10 = G23.0 }} |
||
[[Grafika:Pkan-basal-ganglia-MRI.JPG|Obraz [[MRI]] mózgowia pacjenta z chorobą Hallervordena i Spatza|thumb]] |
[[Grafika:Pkan-basal-ganglia-MRI.JPG|Obraz [[MRI]] mózgowia pacjenta z chorobą Hallervordena i Spatza|thumb]] |
||
'''Choroba Hallervordena-Spatza''' (neurodegeneracja związana z kinazą pantotenianu, encefalopatia z odkładaniem żelaza, neurozwyrodnienie z akumulacją żelaza typu I, [[język angielski|ang.]] Hallervorden-Spatz syndrome, panthotenate kinase-associated neurodegeneration, PKAN) |
'''Choroba Hallervordena-Spatza''' (neurodegeneracja związana z kinazą pantotenianu, encefalopatia z odkładaniem żelaza, neurozwyrodnienie z akumulacją żelaza typu I, [[język angielski|ang.]] Hallervorden-Spatz syndrome, panthotenate kinase-associated neurodegeneration, PKAN) – [[choroba genetyczna|genetycznie uwarunkowana]] [[Choroby neurodegeneracyjne|choroba neurodegeneracyjna]], jedna z najczęstszych chorób [[układ pozapiramidowy|układu pozapiramidowego]] u dzieci. Chorobę opisali [[Hugo Spatz]] i [[Julius Hallervorden]] w pracy z 1922 roku. |
||
== Etiologia == |
== Etiologia == |
||
Choroba jest spowodowana mutacją w genie ''[[PANK2]]'' w ''[[locus (genetyka)|locus]]'' [[chromosom 20|20]] p13-p12.3. Gen ''PANK2'' koduje kinazę pantotenianową 2, enzym biorący udział w biosyntezie [[koenzym A|koenzymu A]], [[kwas pantotenowy|pantotenianu]] (witaminy B5) i panteteiny. Wiadomo, że w neuronach jąder podstawy chorych na HSS odkładają się duże ilości [[żelazo|żelaza]], prawdopodobnie działającego neurotoksycznie przez indukcję powstawania [[ |
Choroba jest spowodowana mutacją w genie ''[[PANK2]]'' w ''[[locus (genetyka)|locus]]'' [[chromosom 20|20]] p13-p12.3. Gen ''PANK2'' koduje kinazę pantotenianową 2, enzym biorący udział w biosyntezie [[koenzym A|koenzymu A]], [[kwas pantotenowy|pantotenianu]] (witaminy B5) i panteteiny. Wiadomo, że w neuronach jąder podstawy chorych na HSS odkładają się duże ilości [[żelazo|żelaza]], prawdopodobnie działającego neurotoksycznie przez indukcję powstawania [[Rodniki|reaktywnych form tlenu]]. |
||
== Objawy i przebieg == |
== Objawy i przebieg == |
||
Linia 17: | Linia 17: | ||
Pierwsze objawy najczęstszej postaci późnodziecięcej pojawiają się między 4. a 15. rokiem życia. Są to: |
Pierwsze objawy najczęstszej postaci późnodziecięcej pojawiają się między 4. a 15. rokiem życia. Są to: |
||
* [[otępienie]] |
* [[demencja|otępienie]] |
||
* uogólniona [[dystonia]], zwłaszcza oromandibularna |
* uogólniona [[dystonia]], zwłaszcza oromandibularna |
||
* [[dysfagia]] |
* [[dysfagia]] |
||
Linia 28: | Linia 28: | ||
W postaci dorosłych przeważają objawy zespołu parkinsonowskiego. |
W postaci dorosłych przeważają objawy zespołu parkinsonowskiego. |
||
== Rozpoznanie == |
== Rozpoznanie == |
||
Rozpoznanie opiera się na badaniu [[Obrazowanie rezonansu magnetycznego|MRI]] mózgu T<sub>2</sub>-zależnym, wykazujące charakterystyczne zmiany hiperintensywne w przednioprzyśrodkowej części [[gałka blada|gałki bladej]] i obniżenie sygnału z zewnętrznej warstwy gałki bladej i części siatkowatej [[istota czarna|istoty czarnej]]<ref>Angelini |
Rozpoznanie opiera się na badaniu [[Obrazowanie rezonansu magnetycznego|MRI]] mózgu T<sub>2</sub>-zależnym, wykazujące charakterystyczne zmiany hiperintensywne w przednioprzyśrodkowej części [[gałka blada|gałki bladej]] i obniżenie sygnału z zewnętrznej warstwy gałki bladej i części siatkowatej [[istota czarna|istoty czarnej]]<ref>{{Cytuj pismo | autor=Angelini L, Nardocci N, Rumi V, Zorzi C, Strada L, Savoiardo M | tytuł=Hallervorden-Spatz disease: clinical and MRI study of 11 cases diagnosed in life | rok=1992 | czasopismo=Journal of neurology | doi= | wydanie=239 | numer=8 | miesiąc=październik | pmid= 1447570 | strony=417–25}}</ref>, tzw. objaw tygrysiego oka, charakterystyczny, ale nie [[objaw patognomoniczny|patognomoniczny]] dla choroby Hallervordena-Spatza<ref>{{Cytuj pismo | autor=Kumar N, Boes CJ, Babovic-Vuksanovic D, Boeve BF | tytuł=The "eye-of-the-tiger" sign is not pathognomonic of the PANK2 mutation| rok=2006 | czasopismo=Archives of neurology | doi=10.1001/archneur.63.2.292 | wydanie=63 | numer=2 | miesiąc=luty | pmid= 16476823 | strony=292–3}}</ref>. Badanie neuropatologiczne wykazuje obecność złogów żelaza i [[synukleina|α-synukleinododatnich]] sferoidów w gałce bladej. |
||
== Leczenie == |
== Leczenie == |
Wersja z 13:21, 27 lis 2008
{{{nazwa naukowa}}} | |
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt={{{alt grafiki}}}|{{{opis grafiki}}}]] {{{opis grafiki}}} | |
Synonimy |
{{{synonimy}}} |
---|---|
Specjalizacja |
{{{specjalizacja}}} |
Objawy |
{{{objawy}}} |
Powikłania |
{{{powikłania}}} |
Początek |
{{{początek}}} |
Czas trwania |
{{{czas trwania}}} |
Typy |
{{{typy}}} |
Przyczyny |
{{{przyczyny}}} |
Czynniki ryzyka |
{{{czynniki ryzyka}}} |
Rozpoznanie |
{{{rozpoznanie}}} |
Różnicowanie |
{{{różnicowanie}}} |
Zapobieganie |
{{{zapobieganie}}} |
Leczenie |
{{{leczenie}}} |
Leki |
{{{leki}}} |
Rokowanie |
{{{rokowanie}}} |
Zapadalność |
{{{zapadalność}}} |
Śmiertelność |
{{{śmiertelność}}} |
Klasyfikacje | |
ICD-11 |
{{{ICD11}}} |
ICD-10 |
G23.0 |
DSM-5 |
{{{DSM-5}}} |
DSM-IV |
{{{DSM-IV}}} |
ICDO |
{{{ICDO}}} |
DiseasesDB | |
OMIM | |
MedlinePlus | |
MeSH |
Choroba Hallervordena-Spatza (neurodegeneracja związana z kinazą pantotenianu, encefalopatia z odkładaniem żelaza, neurozwyrodnienie z akumulacją żelaza typu I, ang. Hallervorden-Spatz syndrome, panthotenate kinase-associated neurodegeneration, PKAN) – genetycznie uwarunkowana choroba neurodegeneracyjna, jedna z najczęstszych chorób układu pozapiramidowego u dzieci. Chorobę opisali Hugo Spatz i Julius Hallervorden w pracy z 1922 roku.
Etiologia
Choroba jest spowodowana mutacją w genie PANK2 w locus 20 p13-p12.3. Gen PANK2 koduje kinazę pantotenianową 2, enzym biorący udział w biosyntezie koenzymu A, pantotenianu (witaminy B5) i panteteiny. Wiadomo, że w neuronach jąder podstawy chorych na HSS odkładają się duże ilości żelaza, prawdopodobnie działającego neurotoksycznie przez indukcję powstawania reaktywnych form tlenu.
Objawy i przebieg
Wyróżnia się cztery typy choroby wg Seitelbergera:
- typ dziecięcy
- typ późnodziecięcy
- typ młodzieńczy
- typ dorosłych.
Pierwsze objawy najczęstszej postaci późnodziecięcej pojawiają się między 4. a 15. rokiem życia. Są to:
- otępienie
- uogólniona dystonia, zwłaszcza oromandibularna
- dysfagia
- dyzartria
- ruchy choreoatetotyczne
- spastyczność, stopa końsko-szpotawa lub wydrążona (pes excavatum)
- tylnosznurowe zaburzenia czucia
- czasem pogorszenie widzenia spowodowane barwnikowym zwyrodnieniem siatkówki), do ślepoty włącznie.
W postaci dorosłych przeważają objawy zespołu parkinsonowskiego.
Rozpoznanie
Rozpoznanie opiera się na badaniu MRI mózgu T2-zależnym, wykazujące charakterystyczne zmiany hiperintensywne w przednioprzyśrodkowej części gałki bladej i obniżenie sygnału z zewnętrznej warstwy gałki bladej i części siatkowatej istoty czarnej[1], tzw. objaw tygrysiego oka, charakterystyczny, ale nie patognomoniczny dla choroby Hallervordena-Spatza[2]. Badanie neuropatologiczne wykazuje obecność złogów żelaza i α-synukleinododatnich sferoidów w gałce bladej.
Leczenie
Nie ma jak dotąd możliwości leczenia przyczynowego choroby, dlatego leczenie jest wyłącznie objawowe i polega między innymi na podawaniu leków przeciwdrgawkowych.
Historia
Chorobę opisali jako pierwsi niemieccy neuropatolodzy Hugo Spatz i Julius Hallervorden w pracy z 1922 roku[3][4]. Z powodu zaangażowania tych dwóch lekarzy w nazistowski program przymusowej eutanazji nieuleczalnie chorych dzieci zaproponowano zarzucenie eponimicznej nazwy choroby[5] i zastąpienie jej opisowym określeniem; wyjaśnienie genetycznego podłoża schorzenia pozwoliło na zaproponowanie terminu "neurodegeneracji związanej z kinazą pantotenianową" (pantothenate kinase-associated neurodegeneration)[6].
- ↑ Angelini L, Nardocci N, Rumi V, Zorzi C, Strada L, Savoiardo M. Hallervorden-Spatz disease: clinical and MRI study of 11 cases diagnosed in life. „Journal of neurology”, s. 417–25, październik 1992. PMID: 1447570.
- ↑ Kumar N, Boes CJ, Babovic-Vuksanovic D, Boeve BF. The "eye-of-the-tiger" sign is not pathognomonic of the PANK2 mutation. „Archives of neurology”, s. 292–3, luty 2006. DOI: 10.1001/archneur.63.2.292. PMID: 16476823.
- ↑ Hallervorden J, Spatz H. Eigenartige Erkrankung im extrapyramidalen System mot besonderer Beteiligung des Globus pallidus und der Substantia nigra: Ein Beitrag zu den Beziehungen zwischen diesen beiden Zentren. „Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie”. 79, s. 254-302, 1922.
- ↑ Michael Shevell. Hallervorden and History. „New England Journal of Medicine”. 348, s. 3-4, 2003. PMID 12510036.
- ↑ Gordon J. : Julius Hallervorden. (Letter) Neurology 43: 1452, 1993.PMID 8327163
- ↑ Hayflick SJ, Westaway SK, Levinson B, Zhou B, Johnson MA, Ching KHL, Gitschier J. Genetic, Clinical, and Radiographic Delineation of Hallervorden–Spatz Syndrome. „New England Journal of Medicine”. 348, 2003.
Bibliografia
- Hayflick SJ, Westaway SK, Levinson B, Zhou B, Johnson MA, Ching KHL, Gitschier J. Genetic, Clinical, and Radiographic Delineation of Hallervorden–Spatz Syndrome. „New England Journal of Medicine”. 348, 2003. PMID: 12510040.
- Choroby układu nerwowego. Wojciech Kozubski, Paweł P. Liberski (red.). Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2004, s. 375. ISBN 83-200-2636-9.
Linki zewnętrzne
- NEURODEGENERATION WITH BRAIN IRON ACCUMULATION 1; NBIA1 w bazie Online Mendelian Inheritance in Man (ang.)
- Artykuł z eMedicine (ang.)
- Hallervorden-Spatz syndrome w bazie Who Named It (ang.)