Diopsidae: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Alexbot (dyskusja | edycje)
98 634 edycje
źródła/przypisy
Linia 18: Linia 18:
U Diopsidae występuje wyraźny [[dymorfizm płciowy]] w długości szypułek, co jest często przywoływane jako przykład [[dobór płciowy|doboru płciowego]]. U jednego z najlepiej poznanych gatunków, ''[[Teleopsis dalmanni]]'' (znany też jako ''Cyrtodiopsis dalmanni'' i ''Diopsis dalmanni'') samice dobierają się w pary z samcami o najdłuższych szypułkach, czemu towarzyszy skomplikowany rytuał<ref>{{cytuj pismo|autor=Chapman T, Pomiankowski A, Fowler K|rok=2005|tytuł=Quick guide: stalk-eyed flies|czasopismo=Current Biology|wolumin=15|strony=R533–R535|doi=10.1016/j.cub.2005.07.015}}</ref>.
U Diopsidae występuje wyraźny [[dymorfizm płciowy]] w długości szypułek, co jest często przywoływane jako przykład [[dobór płciowy|doboru płciowego]]. U jednego z najlepiej poznanych gatunków, ''[[Teleopsis dalmanni]]'' (znany też jako ''Cyrtodiopsis dalmanni'' i ''Diopsis dalmanni'') samice dobierają się w pary z samcami o najdłuższych szypułkach, czemu towarzyszy skomplikowany rytuał<ref>{{cytuj pismo|autor=Chapman T, Pomiankowski A, Fowler K|rok=2005|tytuł=Quick guide: stalk-eyed flies|czasopismo=Current Biology|wolumin=15|strony=R533–R535|doi=10.1016/j.cub.2005.07.015}}</ref>.


Pierwsze badania nad biologią Diopsidae skupiały się na funkcji stylików ocznych, ze szczególnym uwzględnieniem ich wpływu na pole widzenia owada oraz jego zdolność do szacowania odległości. Obecnie, Diopsidae są ważnymi [[Organizmy modelowe|organizmami modelowymi]] w doświadczeniach sprawdzających teorie ewolucji wtórnych cech płciowych. Badania takie są prowadzone m.in. na [[University of Maryland]] i w [[University College London]]. Badania te pozwoliły częściowo odpowiedzieć na istotne pytania w biologii ewolucyjnej, przede wszystkim dlaczego wyewoluowała preferencja samic wobec najwyraźniej przypadkowej cechy. Dowiedziono, że długość szypułek Diopsidae jest ściśle zależna od warunków środowiskowych, co oznacza, że najlepiej przystosowane samce są w stanie osiągnąć znaczną długość szypułek nawet w niesprzyjających warunkach<ref>P. David, T. Bjorksten, K. Fowler & A. Pomiankowski (2000). "Condition-dependent signalling of genetic variation in stalk-eyed flies". Nature 406: 186–188. {{doi|10.1038/35018079}}</ref>. Samice kopulujące z takimi samcami osiągałyby tym samym korzyść dla swojego potomstwa, w postaci korzystnych alleli genów. Ponadto, w niektórych populacjach ''T. dalmanni'' samice są nosicielkami genu [[odchylenie mejotyczne|odchylenia mejotycznego]] (ang. meiotic drive) na chromosomie X, co przyczynia się do przewagi płci żeńskiej u potomstwa<ref>{{cytuj pismo|autor=Wilkinson GS, Presgraves DC, Crymes L|rok=1998|tytuł=Male eyespan in stalk-eyed flies indicates genetic quality by meiotic drive suppression|czasopismo=Nature|wolumin=391|strony=276–279|doi=10.1038/34640}}</ref>. W tych populacjach samce posiadające [[supresja genu|gen supresorowy]] odchylenia mejotycznego mają dłuższe szypułki, co oznacza, że samice kopulujące z tymi samcami osiągną dodatkową korzyść, w postaci licznego potomstwa płci męskiej w zdominowanej przez samice populacji. Gen warunkujący długie szypułki jest położony w bliskości genu pozwalającego spłodzić samcowi więcej potomstwa płci męskiej<ref>{{cytuj pismo|autor=Zimmer C|rok=2008|tytuł=The Evolution of Extraordinary Eyes: The Cases of Flatfishes and Stalk-eyed Flies|czasopismo=Evolution Education and Outreach|wolumin=1|strony=487|doi=10.1007/s12052-008-0089-9}}</ref>.
Pierwsze badania nad biologią Diopsidae skupiały się na funkcji stylików ocznych, ze szczególnym uwzględnieniem ich wpływu na pole widzenia owada oraz jego zdolność do szacowania odległości<ref>D. Burkhardt & I. de la Motte (1983). "How stalk-eyed flies eye stalk-eyed flies: Observations and measurements of the eyes of Cyrtodiopsis whitei (Diopsidae, Diptera)". Journal of Comparative Physiology A: Neuroethology, Sensory, Neural, and Behavioral Physiology 151: 407–421. {{doi|10.1007/BF00605457}}</ref><ref> I. de la Motte & D. Burkhardt (1983). "Portrait of an Asian stalk-eyed fly". Naturwissenschaften 70: 451–461. {{doi|10.1007/BF01079611}}</ref>. Obecnie, Diopsidae są ważnymi [[Organizmy modelowe|organizmami modelowymi]] w doświadczeniach sprawdzających teorie ewolucji wtórnych cech płciowych. Badania takie są prowadzone m.in. na [[University of Maryland]] i w [[University College London]]. Badania te pozwoliły częściowo odpowiedzieć na istotne pytania w biologii ewolucyjnej, przede wszystkim dlaczego wyewoluowała preferencja samic wobec najwyraźniej przypadkowej cechy. Dowiedziono, że długość szypułek Diopsidae jest ściśle zależna od warunków środowiskowych, co oznacza, że najlepiej przystosowane samce są w stanie osiągnąć znaczną długość szypułek nawet w niesprzyjających warunkach<ref>P. David, T. Bjorksten, K. Fowler & A. Pomiankowski (2000). "Condition-dependent signalling of genetic variation in stalk-eyed flies". Nature 406: 186–188. {{doi|10.1038/35018079}}</ref>. Samice kopulujące z takimi samcami osiągałyby tym samym korzyść dla swojego potomstwa, w postaci korzystnych alleli genów. Ponadto, w niektórych populacjach ''T. dalmanni'' samice są nosicielkami genu [[odchylenie mejotyczne|odchylenia mejotycznego]] (ang. meiotic drive) na chromosomie X, co przyczynia się do przewagi płci żeńskiej u potomstwa<ref>{{cytuj pismo|autor=Wilkinson GS, Presgraves DC, Crymes L|rok=1998|tytuł=Male eyespan in stalk-eyed flies indicates genetic quality by meiotic drive suppression|czasopismo=Nature|wolumin=391|strony=276–279|doi=10.1038/34640}}</ref>. W tych populacjach samce posiadające [[supresja genu|gen supresorowy]] odchylenia mejotycznego mają dłuższe szypułki, co oznacza, że samice kopulujące z tymi samcami osiągną dodatkową korzyść, w postaci licznego potomstwa płci męskiej w zdominowanej przez samice populacji. Gen warunkujący długie szypułki jest położony w bliskości genu pozwalającego spłodzić samcowi więcej potomstwa płci męskiej<ref>{{cytuj pismo|autor=Zimmer C|rok=2008|tytuł=The Evolution of Extraordinary Eyes: The Cases of Flatfishes and Stalk-eyed Flies|czasopismo=Evolution Education and Outreach|wolumin=1|strony=487|doi=10.1007/s12052-008-0089-9}}</ref>.


{{Przypisy}}
{{Przypisy}}

Wersja z 23:58, 2 wrz 2009

Diopsidae
{{{nazwa łacińska}}}
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

owady uskrzydlone

Rząd

muchówki

Rodzina

Diopsidae

Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Diopsidae – rodzina muchówek. Charakterystyczną cechą tych owadów jest osadzenie oczu na długich szypułkach (stylikach ocznych); podobne struktury występują u przedstawicieli Drosophilidae i Tephritidae, ale u Diopsidae wzdłuż szypułek przebiegają czułki. Do rodziny należy kilkaset gatunków, najwięcej znanych jest z tropików Starego Świata[1]. Dwa gatunki występują w Ameryce Północnej, a z Europy znany jest jeden gatunek (Sphyracephala europaea), opisany z Węgier dopiero w 1997 roku[2]. Osobniki dorosłe spotykane są na niskiej roślinności w wilgotnych biotopach, często w pobliżu strumieni i rzek.

U Diopsidae występuje wyraźny dymorfizm płciowy w długości szypułek, co jest często przywoływane jako przykład doboru płciowego. U jednego z najlepiej poznanych gatunków, Teleopsis dalmanni (znany też jako Cyrtodiopsis dalmanni i Diopsis dalmanni) samice dobierają się w pary z samcami o najdłuższych szypułkach, czemu towarzyszy skomplikowany rytuał[3].

Pierwsze badania nad biologią Diopsidae skupiały się na funkcji stylików ocznych, ze szczególnym uwzględnieniem ich wpływu na pole widzenia owada oraz jego zdolność do szacowania odległości[4][5]. Obecnie, Diopsidae są ważnymi organizmami modelowymi w doświadczeniach sprawdzających teorie ewolucji wtórnych cech płciowych. Badania takie są prowadzone m.in. na University of Maryland i w University College London. Badania te pozwoliły częściowo odpowiedzieć na istotne pytania w biologii ewolucyjnej, przede wszystkim dlaczego wyewoluowała preferencja samic wobec najwyraźniej przypadkowej cechy. Dowiedziono, że długość szypułek Diopsidae jest ściśle zależna od warunków środowiskowych, co oznacza, że najlepiej przystosowane samce są w stanie osiągnąć znaczną długość szypułek nawet w niesprzyjających warunkach[6]. Samice kopulujące z takimi samcami osiągałyby tym samym korzyść dla swojego potomstwa, w postaci korzystnych alleli genów. Ponadto, w niektórych populacjach T. dalmanni samice są nosicielkami genu odchylenia mejotycznego (ang. meiotic drive) na chromosomie X, co przyczynia się do przewagi płci żeńskiej u potomstwa[7]. W tych populacjach samce posiadające gen supresorowy odchylenia mejotycznego mają dłuższe szypułki, co oznacza, że samice kopulujące z tymi samcami osiągną dodatkową korzyść, w postaci licznego potomstwa płci męskiej w zdominowanej przez samice populacji. Gen warunkujący długie szypułki jest położony w bliskości genu pozwalającego spłodzić samcowi więcej potomstwa płci męskiej[8].

  1. ↑ Function and evolution of antlers and eye stalks in flies. W: Choe J, Crespi B (ed.): The Evolution of Mating Systems in Insects and Arachnids. Cambridge: Cambridge University Press, 1997, s. 310–327. ISBN 0-521-58976-2.
  2. ↑ Papp L, Földvári F, Paulovics P. Sphyracephala europaea sp. n. (Diptera: Diopsidae) from Hungary represents a family new to Europe. „Folia Entomologica Hungarica”. 58, s. 137–146, 1997. 
  3. ↑ Chapman T, Pomiankowski A, Fowler K. Quick guide: stalk-eyed flies. „Current Biology”. 15, s. R533–R535, 2005. DOI: 10.1016/j.cub.2005.07.015. 
  4. ↑ D. Burkhardt & I. de la Motte (1983). "How stalk-eyed flies eye stalk-eyed flies: Observations and measurements of the eyes of Cyrtodiopsis whitei (Diopsidae, Diptera)". Journal of Comparative Physiology A: Neuroethology, Sensory, Neural, and Behavioral Physiology 151: 407–421. Szablon:Doi
  5. ↑ I. de la Motte & D. Burkhardt (1983). "Portrait of an Asian stalk-eyed fly". Naturwissenschaften 70: 451–461. Szablon:Doi
  6. ↑ P. David, T. Bjorksten, K. Fowler & A. Pomiankowski (2000). "Condition-dependent signalling of genetic variation in stalk-eyed flies". Nature 406: 186–188. Szablon:Doi
  7. ↑ Wilkinson GS, Presgraves DC, Crymes L. Male eyespan in stalk-eyed flies indicates genetic quality by meiotic drive suppression. „Nature”. 391, s. 276–279, 1998. DOI: 10.1038/34640. 
  8. ↑ Zimmer C. The Evolution of Extraordinary Eyes: The Cases of Flatfishes and Stalk-eyed Flies. „Evolution Education and Outreach”. 1, s. 487, 2008. DOI: 10.1007/s12052-008-0089-9. 
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Diopsidae&oldid=18350345”