Orientacja seksualna niezgodna z ego

Orientacja seksualna niezgodna z ego (ego-dystoniczna)

{{{nazwa naukowa}}}
Synonimy	{{{synonimy}}}
Specjalizacja	{{{specjalizacja}}}
Objawy	{{{objawy}}}
Powikłania	{{{powikłania}}}
Początek	{{{początek}}}
Czas trwania	{{{czas trwania}}}
Typy	{{{typy}}}
Przyczyny	{{{przyczyny}}}
Czynniki ryzyka	{{{czynniki ryzyka}}}
Rozpoznanie	{{{rozpoznanie}}}
Różnicowanie	{{{różnicowanie}}}
Zapobieganie	{{{zapobieganie}}}
Leczenie	{{{leczenie}}}
Leki	{{{leki}}}
Rokowanie	{{{rokowanie}}}
Zapadalność	{{{zapadalność}}}
Śmiertelność	{{{śmiertelność}}}
Klasyfikacje
ICD-11	{{{ICD11}}} {{{ICD11 nazwa}}}
ICD-10	F66.1
DSM-5	{{{DSM-5}}} {{{DSM-5 nazwa}}}
DSM-IV	{{{DSM-IV}}} {{{DSM-IV nazwa}}}

{{Choroba infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | zapadalność = | commons = | ICD11 nazwa = | DSM-5 = | DSM-5 nazwa = | typy = | specjalizacja = | czas trwania = | leki = | synonimy = | powikłania = | DSM-IV = | śmiertelność = | DSM-IV nazwa = | czynniki ryzyka = | leczenie = | zapobieganie = | objawy = | rozpoznanie = | początek = | nazwa naukowa = | ICD11 = | opis grafiki = | różnicowanie = | alt grafiki = | przyczyny = | rokowanie = Nieznane pola: "DSM nazwa łacińska", "MeshYear", "DSM", "nazwa łacińska", "DSM nazwa" oraz "podpis grafiki".

Orientacja seksualna niezgodna z ego (ego-dystoniczna) – zaburzenie, w którym seksualne preferencje czy identyfikacja płciowa nie budzą zastrzeżeń, ale dana osoba chce zmienić orientację seksualną z powodu współistniejących zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania.

Historia klasyfikacji

DSM

Homoseksualizm został sklasyfikowany jako socjopatyczne zaburzenie osobowości w pierwszym wydaniu DSM, które ukazało się w 1952 roku. W DSM-II, opublikowanym w 1968 roku, homoseksualizm określono jako dewiację seksualną. W grudniu 1973 roku Zarząd Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego zagłosował za usunięciem homoseksualizmu z klasyfikacji zaburzeń psychicznych. Decyzja Zarządu została poparta przez 58% członków Towarzystwa. W zastępstwie homoseksualizmu w DSM-II pojawiło się zaburzenie orientacji seksualnej. Nowa diagnoza traktowała homoseksualizm jako zaburzenie tylko wtedy, gdy osoba czuła się źle ze swoim homoseksualizmem i chciała zmienić swoją orientację. Również osoba heteroseksualna niezadowolona ze swojej orientacji mogła zażądać terapii, która by ją zmieniła. Kilka lat po usunięciu homoseksualizmu z klasyfikacji zaburzeń psychicznych, wśród członków Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego przeprowadzono badanie ankietowe, które pokazało, że 69% psychiatrów uważa homoseksualizm za patologiczną adaptację, a 73% z nich uznaje homoseksualistów za mniej szczęśliwych od heteroseksualistów. Wyniki opublikowało "Medical Aspects of Human Sexuality". W 1980 roku został wydany DSM-III, w którym zamiast zaburzenia orientacji seksualnej pojawił się homoseksualizm ego-dystoniczny. W 1987 ukazał się DSM-III-R, w którym homoseksualizm ego-dystoniczny został zarzucony.

ICD

W 1992 roku Światowa Organizacja Zdrowia wydała ICD-10, w której homoseksualizm już się nie pojawił. Pojawiła się za to nowa jednostka diagnostyczna – orientacja seksualna niezgodna z ego (ego-dystoniczna).