Kiwa puravida: Różnice pomiędzy wersjami

	Kiwa puravida
	Thurber, Jones i Schnabel, 2011
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Podtyp	skorupiaki
Gromada	pancerzowce
Rząd	dziesięcionogi
Rodzina	Kiwaidae
Rodzaj	Kiwa
Gatunek	K. puravida
	Systematyka w Wikispecies

następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 21:06, 21 sie 2012

Kiwa puravida – gatunek głębinowego skorupiaka z rodziny Kiwaidae.

Został odkryty w czerwcu 2006 roku w pobliżu metanowego komina hydrotermalnego niedaleko wybrzeży Kostaryki. Żaden z dwóch zebranych początkowo osobników nie był kompletny: holotypowy samiec nie miał dwóch tylnych odnóży krocznych z lewej strony, zaś paratypowy samiec nie miał prawego chelipedium i dwóch tylnych odnóży krocznych z prawej strony. W 2009 roku zebrano kolejnych kilkanaście okazów. Sześć odnalezionych samic miało karapaks o długości pomiędzy 4,9 a 24,5 mm, natomiast długość pancerza siedmiu samców wahała się pomiędzy 7,4 a 38,6 mm. Ogólną budową ciała Kiwa puravida przypomina Kiwa hirsuta, jednak różni się od niego co najmniej dziesięcioma cechami anatomicznymi, a ich zasięgi występowania dzieli 6500 km. Ponadto prowadzą one nieco odmienny tryb życia, występując na różnej głębokości: K. puravida – około 1000 m, a K. hirsuta – ponad 2200 m^[1].

Jako nowy gatunek Kiwa puravida została opisana przez Andrew Thurbera, Williama Jonesa i Kareen Schnabel w 2011 roku. Epitet gatunkowy puravida (hiszp. „czyste życie”) pochodzi od często stosowanego w Kostaryce powiedzenia. Zarówno morfologiczne podobieństwo, jak i analizy molekularne potwierdzają bliskie pokrewieństwo Kiwa puravida z Kiwa hirsuta, również bakterie (ε- i γ-proteobakterie) żyjące na porośniętych wydłużonymi szczecinkami szczypcach tych dwóch gatunków są blisko spokrewnione. Analizy izotopowe i wykorzystujące biomarkery potwierdzają, że bakterie te stanowią główne pożywienie Kiwa puravida. Kraby mają wyspecjalizowane szczecinki na trzecich maxillipediach, którymi zeskrobują bakterie z innych szczecinek pokrywających m.in. chelipedia i mostek, a następnie przenosił do otworu gębowego. Thurber i in. obserwowali, jak K. puravida powoli wymachują chelipediami, prawdopodobnie po to, by zapewnić zasiedlającym je bakteryjnym symbiontom tlen oraz siarczki i metan^[1].

↑ ^a ^b Andrew R. Thurber, William J. Jones, Kareen Schnabel. Dancing for food in the deep sea: bacterial farming by a new species of Yeti crab. „PLoS ONE”. 6 (11): e26243, 2011. DOI: 10.1371/journal.pone.0026243. (ang.).

{{Przypisy}} Nieprawidłowe pola: przypisy.

Linki zewnętrzne

Ed Yong: Yeti crab grows its own food. Nature. (ang.).
E. Macpherson: Kiwa puravida Thurber, Jones & Schnabel, 2011. World Register of Marine Species. (ang.).

[plos-1] Andrew R. Thurber, William J. Jones, Kareen Schnabel. Dancing for food in the deep sea: bacterial farming by a new species of Yeti crab. „PLoS ONE”. 6 (11): e26243, 2011. DOI: 10.1371/journal.pone.0026243. (ang.).

[1]