Obrożnik rdzawokarkowy: Różnice pomiędzy wersjami

Obrożnik rdzawokarkowy
	Melanopareia torquata
	(Wied-Neuwied, 1831)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	neornithes
Nadrząd	neognatyczne
Rząd	śpiewające
Podrząd	pierwowróblowce
Rodzina	obrożniki
Gatunek	obrożnik rdzawokarkowy
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 17:39, 8 maj 2013

Obrożnik rdzawokarkowy (Melanopareia torquata) – gatunek małego ptaka z rodziny obrożników. Występuje w Ameryce Południowej.

Podgatunki i zasięg występowania

Wyróżnia się następujące podgatunki^[3]:

M. t. torquata (Wied-Neuwied, 1831) - wschodnia Brazylia
M. t. rufescens Hellmayr, 1924 - centralna Brazylia i północno-wschodni Paragwaj
M. t. bitorquata (d'Orbigny & Lafresnaye, 1837) - wschodnia Boliwia

Habitat

Płaskie, trawiaste obszary z krzewami^[4].

Morfologia

Długość ciała wynosi około 12,7 cm^[5], w tym ogona 55-73 mm i dzioba 10-13 mm^[6]. Na całej długości głowy biegnie przechodzący przez oko czarny pas. Brew biała, oddzielona od szarego wierzchu głowy czarnym paskiem. Gardło żółtawe, oddzielone od płowej piersi czarną półobrożą. Skrzydła i ogon brązoworude, pokrywy skrzydłowe posiadają białe obrzeżenie. Pomarańczowy kark. Dziób szaroniebieski.

Lęgi

Poniższe dane pochodzą z badań przeprowadzonych w Brazylii w 2006 roku. Gniazdo mieści się w kępie trawy, z której jest zbudowane. Ma kulisty kształt, posiada boczne wejście. W lęgu dwa zielononiebieskie jaja, o wymiarach około 20,3x15,6 mm. Inkubacja trwa 15-18 dni. Długość stępu pisklęcia wynosi 7,1 mm. Gniazdo bardzo podobne do gniazda obrożnika oliwkowego (M. maximiliani); znacznie różni się od gniazd krytonosów (Rhinocryptidae), do których wcześniej zaliczano obrożniki^[7].

↑ Melanopareia torquata, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ Melanopareia torquata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ F. Gill & D. Donsker: Antbirds to tapaculos. IOC World Bird List (v3.3), 2013.
↑ M.F. Kanegae, G.I. Levy, S.R. Freitas. Habitat use by Collared Crescentchest (Melanopareia torquata) in a Cerrado in southeastern Brazil: implications for management. „Brazilian Journal of Biology”, 2012.
↑ Catalogue of the Birds in the British Museum. T. 15. 1890, s. 56.
↑ Lord Rothschild, Ernst Hartert & K. Jordan. Review of the Birs collected by Alcide d'Orbigny in South America. „Novitates Zoologicae”. 28, 1921. Londyn.
↑ Daniel Tourem Gressler & Miguel Ângelo Marini. Nest, eggs and nestling of the Collared Crescentchest Melanopareia torquata in the Cerrado region, Brazil. „Revista Brasileira de Ornitologia”. 15, 2007.

Błąd w przypisach: Znacznik <ref> o nazwie „stopień”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.

BŁĄD PRZYPISÓW

[itis-1] Melanopareia torquata, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[iucn-2] Melanopareia torquata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[3] F. Gill & D. Donsker: Antbirds to tapaculos. IOC World Bird List (v3.3), 2013.

[4] M.F. Kanegae, G.I. Levy, S.R. Freitas. Habitat use by Collared Crescentchest (Melanopareia torquata) in a Cerrado in southeastern Brazil: implications for management. „Brazilian Journal of Biology”, 2012.

[5] Catalogue of the Birds in the British Museum. T. 15. 1890, s. 56.

[6] Lord Rothschild, Ernst Hartert & K. Jordan. Review of the Birs collected by Alcide d'Orbigny in South America. „Novitates Zoologicae”. 28, 1921. Londyn.

[7] Daniel Tourem Gressler & Miguel Ângelo Marini. Nest, eggs and nestling of the Collared Crescentchest Melanopareia torquata in the Cerrado region, Brazil. „Revista Brasileira de Ornitologia”. 15, 2007.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]