Perminwar: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Wostr przeniósł stronę Wikipedysta:Brudnopis gościnny/Perminwar na Perminwar, bez pozostawienia przekierowania pod starym tytułem Znacznik: Ponowna publikacja brudnopisu |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Perminwar'''<ref>{{cytuj|url=https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/perminwar;3956017.html |tytuł=perminwar |praca=Internetowa encyklopedia PWN |data dostępu=2020-02-17}}</ref> – [[stop metali|stop]] [[nikiel|niklu]], [[żelazo|żelaza]] i [[kobalt]]u wykazujący właściwości [[ferromagnetyzm|ferromagnetyczne]] i będący [[materiały magnetycznie miękkie|materiałem magnetycznie miękkim]]. Charakteryzuje się wysoką [[przenikalność magnetyczna|przenikalnością magnetyczną]], która jest stała w szerokim zakresie wartości przyłożonego [[pole magnetyczne|pola magnetycznego]], oraz charakterystyczną, bardzo wąską [[histereza#Histereza magnetyczna|pętlą histerezy]], po uprzednim wyżarzaniu poniżej [[temperatura Curie|temperatury Curie]] i wobec przyłożonego zewnętrznego pola magnetycznego<ref group="uwaga">W anglojęzycznej literaturze zjawisko to określane jest jako {{k|en|perminvar effect}} (zjawisko perminwarowe), natomiast kształt pętli histerezy jako {{k|en|wasp-waist}} ({{skr|dosł.|dosłownie}} talia osy).</ref><ref name="McCurrie1994">{{cytuj|autor=R.A. McCurrie |tytuł=Ferromagnetic Materials. Structure and Properties |wydawca=Academic Press |miejsce=London |data=cop 1994 |isbn=0-12-482495-1 |s=38–44}}</ref><ref name="Cardarelli2000">{{cytuj|tytuł=Materials Handbook. A Concise Desktop Reference |autor=François Cardarelli |s=284–285 |rozdział=Magnetic Materials |isbn=978-1-4471-3648-4 |doi=10.1007/978-1-4471-3648-4_6 |wydawca=Springer |miejsce=London |data=2000 |dostęp=z}}</ref>. Został opracowany w 1921 roku przez [[Gustav Elmen|Gustava Waldemara Elmena]]<ref>{{cytuj|tytuł=Magnetic properties of perminvar |autor=G.W. Elmen |doi=10.1016/S0016-0032(28)90890-X |czasopismo=Journal of the Franklin Institute |wolumin=206 |numer=3 |data=1928 |s=317–338 |dostęp=z}}</ref><ref>{{cytuj|tytuł=Handbook of Modern Ferromagnetic Materials |autor=Alex Goldman |data=1999 |isbn=978-1-4615-4917-8 |doi=10.1007/978-1-4615-4917-8_9 |s=156–157 |wydawca=Springer |miejsce=Boston |rozdział=High Permeability-High Frequency Metal Strip |opis=seria: ''The Springer International Series in Engineering and Computer Science'', t. 505 |dostęp=z}}</ref>. |
|||
{{dopracować|źródła=2008-09}} |
|||
'''Perminwar''' – stop [[nikiel|niklu]] (45%), [[żelazo|żelaza]] (23-30%) oraz [[kobalt]]u (25%). |
|||
{| class="wikitable" style="text-align:center" |
|||
Perminwar łatwo ulega namagnesowaniu nawet w słabym [[pole magnetyczne|polu magnetycznym]], zaś w przypadku nieobecności [[pole magnetyczne|pola magnetycznego]] traci namagnesowanie całkowicie. Dlatego ten [[stop metali|stop]] jest używany jako miękki materiał magnetyczny. |
|||
|+ Właściwości i skład niektórych stopów<ref name="McCurrie1994" /><ref name="Cardarelli2000" /> |
|||
! Stop || {{skr|Zaw.|Zawartość}} niklu || {{skr|Zaw.|Zawartość}} żelaza || {{skr|Zaw.|Zawartość}} kobaltu || {{skr|Pocz. przen. magnet.|Początkowa przenikalność magnetyczna}} || {{skr|Maks. przen. magnet.|maksymalna przenikalność magnetyczna}} || [[Koercja magnetyczna|Natężenie koercji]] || [[Indukcja nasycenia]] |
|||
|- |
|||
| style="text-align:left"| perminwar (wyżarzany magnetycznie) || 43% || 34% || 23% || – || 400 000 || 2,4 A/m || 1,50 T |
|||
|- |
|||
| style="text-align:left"| perminwar 25 || 45% || 30% || 25% || 400 || 2000 || 100 A/m || 1,55 T |
|||
|- |
|||
| style="text-align:left"| perminwar 7 || 70% || 23% || 7% || 850 || 4000 || 50 A/m || 1,25 T |
|||
|} |
|||
== Zobacz też == |
|||
| ⚫ | |||
* [[mumetal]] |
|||
| ⚫ | |||
* [[permaloj]] |
|||
| ⚫ | |||
* [[supermaloj]] |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
== Uwagi == |
|||
{{Uwagi}} |
|||
== Przypisy == |
|||
{{Przypisy}} |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
Wersja z 02:43, 17 lut 2020
Perminwar[1] – stop niklu, żelaza i kobaltu wykazujący właściwości ferromagnetyczne i będący materiałem magnetycznie miękkim. Charakteryzuje się wysoką przenikalnością magnetyczną, która jest stała w szerokim zakresie wartości przyłożonego pola magnetycznego, oraz charakterystyczną, bardzo wąską pętlą histerezy, po uprzednim wyżarzaniu poniżej temperatury Curie i wobec przyłożonego zewnętrznego pola magnetycznego[a][2][3]. Został opracowany w 1921 roku przez Gustava Waldemara Elmena[4][5].
| Stop | Zaw. niklu | Zaw. żelaza | Zaw. kobaltu | Pocz. przen. magnet. | Maks. przen. magnet. | Natężenie koercji | Indukcja nasycenia |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| perminwar (wyżarzany magnetycznie) | 43% | 34% | 23% | – | 400 000 | 2,4 A/m | 1,50 T |
| perminwar 25 | 45% | 30% | 25% | 400 | 2000 | 100 A/m | 1,55 T |
| perminwar 7 | 70% | 23% | 7% | 850 | 4000 | 50 A/m | 1,25 T |
Zobacz też
Uwagi
- ↑ W anglojęzycznej literaturze zjawisko to określane jest jako perminvar effect (zjawisko perminwarowe), natomiast kształt pętli histerezy jako wasp-waist (dosł. talia osy).
Przypisy
- ↑ perminwar, [w:] Internetowa encyklopedia PWN [online] [dostęp 2020-02-17].
- ↑ a b R.A. McCurrie, Ferromagnetic Materials. Structure and Properties, London: Academic Press, [cop. 1994], s. 38–44, ISBN 0-12-482495-1.
- ↑ a b Magnetic Materials, [w:] François Cardarelli, Materials Handbook. A Concise Desktop Reference, London: Springer, 2000, s. 284–285, DOI: 10.1007/978-1-4471-3648-4_6, ISBN 978-1-4471-3648-4.
- ↑ G.W. Elmen, Magnetic properties of perminvar, „Journal of the Franklin Institute”, 206 (3), 1928, s. 317–338, DOI: 10.1016/S0016-0032(28)90890-X.
- ↑ High Permeability-High Frequency Metal Strip, [w:] Alex Goldman, Handbook of Modern Ferromagnetic Materials, seria: The Springer International Series in Engineering and Computer Science, t. 505, Boston: Springer, 1999, s. 156–157, DOI: 10.1007/978-1-4615-4917-8_9, ISBN 978-1-4615-4917-8.