Przejdź do zawartości

Trzęślik meklemburski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
Kenraiz (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne, drobne redakcyjne
Linia 3: Linia 3:
| obrazek = Timmia megapolitana scottish.jpg
| obrazek = Timmia megapolitana scottish.jpg
| opis obrazka = <div style="font-size:85%">1. pokrój ogólny, 2. liść, 3. młody czepek, 4. puszka, 5. wieczko T. megapolitana, 6. wieczko T. austriaca, 7. zęby perystomu zewn., 8. część perystomu wewn., 9. zarodniki</div>
| opis obrazka = <div style="font-size:85%">1. pokrój ogólny, 2. liść, 3. młody czepek, 4. puszka, 5. wieczko T. megapolitana, 6. wieczko T. austriaca, 7. zęby perystomu zewn., 8. część perystomu wewn., 9. zarodniki</div>
|systematyka_ref = <ref name=ruggiero>{{Cytuj pismo | autor = Michael A. Ruggiero, Dennis P. Gordon, Thomas M. Orrell, Nicolas Bailly, Thierry Bourgoin, Richard C. Brusca, Thomas Cavalier-Smith, Michael D. Guiry, Paul M. Kirk | tytuł = A Higher Level Classification of All Living Organisms | czasopismo = PLOS ONE | wolumin = 10(6): e0130114 | data = 2015 | url = https://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0119248 | doi = 10.1371/journal.pone.0119248}}</ref><ref name="goffinet">{{cytuj stronę |url=https://bryology.uconn.edu/classification/ |tytuł=Classification: mosses |opublikowany=University of Connecticut |data dostępu=2021-02-02 |autor=B. Goffinet |autor2=W.R. Buck |autor3=A.J. Shaw |rok=2008– |język=en}}</ref>
| domena = [[eukarionty]]
| królestwo = [[rośliny]]
| królestwo = [[rośliny]]
| nadgromada = [[rośliny telomowe]]
| gromada = [[mchy]]
| gromada = [[mchy]]
| klasa = [[prątniki]]
| klasa = [[prątniki]]
| podklasa ''Timmiidae''
| rząd = [[trzęślikowce]]
| rząd = trzęślikowce
| rodzina = [[trzęsicowate]]
| rodzaj = [[trzęsiec]]
| rodzina = trzęślikowate
| rodzaj = [[trzęślik]]
| gatunek = trzęsiec meklemburski
| gatunek = trzęślik meklemburski
| łacina = Timmia megapolitana
| łacina = Timmia megapolitana
| cytat = Hedw.
| cytat = Hedw.
Linia 15: Linia 19:
}}
}}


'''Trzęsiec meklemburski''' (''Timmia megapolitana'' Hedw.) – [[gatunek_(biologia)|gatunek]] [[mchy|mchu]] należący do rodziny [[trzęsicowate|trzęsicowatych]] (''Timmiaceae''). W Polsce bardzo rzadki.
'''Trzęślik meklemburski'''<ref name=ochyra>{{Cytuj książkę | autor = Ryszard Ochyra, Jan Żarnowiec, Halina Bednarek-Ochyra | tytuł = Census Catalogue of Polish Mosses | wydawca = Polish Academy of Sciences, Institute of Botany | miejsce = Kraków | data = 2003 | strony = 16-17 | isbn = 83-85444-84-X}}</ref>, trzęsiec meklemburski<ref name=szafran>{{cytuj książkę |nazwisko=Szafran |imię=Bronisław |tytuł=Mchy (Musci) |tom=I |wydawca=PWN |miejsce=Warszawa |rok=1957 |strony=434-435}}</ref> (''Timmia megapolitana'' Hedw.) – [[gatunek_(biologia)|gatunek]] [[mchy|mchu]] należący do rodziny [[trzęślik]]owatych (''Timmiaceae''). W Polsce bardzo rzadki.


== Rozmieszczenie geograficzne ==
== Rozmieszczenie geograficzne ==
Gatunek ma zasięg wokółbiegunowy, silnie porozrywany. Najpowszechniej występuje w [[Ameryka Północna|Ameryce Północnej]], rzadziej spotykany w Europie Środkowej i Wschodniej oraz w Azji (Syberia, Mongolia, Chiny, Japonia). W Polsce bardzo rzadko - jest to najrzadziej występujący gatunek rodzaju [[trzęsiec]] - do [[1994]] roku opisano jedynie sześć miejsc na obszarze Polski, z czego tylko jedno znalezisko (w dolinie rzeki [[Piwonia (dopływ Tyśmienicy)|Piwonii]] po roku 1945.
Gatunek ma zasięg wokółbiegunowy, silnie porozrywany. Najpowszechniej występuje w [[Ameryka Północna|Ameryce Północnej]], rzadziej spotykany w Europie Środkowej i Wschodniej oraz w Azji (Syberia, Mongolia, Chiny, Japonia). W Polsce bardzo rzadko jest to najrzadziej występujący gatunek rodzaju, przy czym jedyny rejestrowany poza górami – do 1994 roku opisano jedynie sześć stanowisk na obszarze Polski, z czego tylko jedno znalezisko (w dolinie rzeki [[Piwonia (dopływ Tyśmienicy)|Piwonii]]) po roku 1945.


== Morfologia ==
== Morfologia ==
Duże mchy, rosnące w dość luźnych, zielonych darniach. Łodygi o wys. 5-7 cm, czerwone, okryte chwytnikami prawie do samej góry. Liście o dług. 7-8 mm,, wydłużonolancetowate, na szczycie stępione. Liście w dole łodygi mniejsze, ku szczytowi coraz większe. W stanie suchym rurkowato zwinięte. Żebro żółte, dochodzące do szczytu liścia, na grzbiecie w górnej części brodawkowane. [[seta_(botanika)|Seta]] o dług. do 2,5 cm, purpurowa, zakończona owalną, brunatną puszką, skierowana skośnie do góry.
Duże mchy, rosnące w dość luźnych, zielonych darniach. Łodygi o wys. 5-7 cm, czerwone, okryte chwytnikami prawie do samej góry. Liście o dług. 7-8 mm, wydłużonolancetowate, na szczycie stępione. Liście w dole łodygi mniejsze, ku szczytowi coraz większe. W stanie suchym rurkowato zwinięte. Żebro żółte, dochodzące do szczytu liścia, na grzbiecie w górnej części brodawkowane. [[seta (botanika)|Seta]] o dług. do 2,5 cm, purpurowa, zakończona owalną, brunatną puszką, skierowana skośnie do góry.


== Ekologia ==
== Ekologia ==
Linia 29: Linia 33:
Roślina objęta ścisłą [[Ochrona gatunkowa roślin|ochroną gatunkową]] w Polsce.
Roślina objęta ścisłą [[Ochrona gatunkowa roślin|ochroną gatunkową]] w Polsce.


== Przypisy ==
{{Przypisy}}
== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
#{{cytuj książkę |nazwisko=Szafran |imię=Bronisław |tytuł=Mchy (Musci) |tom=I |wydawca=PWN |miejsce=Warszawa |rok=1957 |strony=434-435}}
#{{cytuj książkę |nazwisko=Szafran |imię=Bronisław |tytuł=Mchy (Musci) |tom=I |wydawca=PWN |miejsce=Warszawa |rok=1957 |strony=434-435}}

Wersja z 10:41, 2 lut 2021

Trzęsiec meklemburski
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

mchy

Klasa

prątniki

Rząd

trzęślikowce

Rodzina

trzęślikowate

Rodzaj

trzęślik

Gatunek

trzęślik meklemburski

Nazwa systematyczna
{{{nazwa łacińska}}} {{{autor}}}
Hedw.

Trzęślik meklemburski[3], trzęsiec meklemburski[4] (Timmia megapolitana Hedw.) – gatunek mchu należący do rodziny trzęślikowatych (Timmiaceae). W Polsce bardzo rzadki.

Rozmieszczenie geograficzne

Gatunek ma zasięg wokółbiegunowy, silnie porozrywany. Najpowszechniej występuje w Ameryce Północnej, rzadziej spotykany w Europie Środkowej i Wschodniej oraz w Azji (Syberia, Mongolia, Chiny, Japonia). W Polsce bardzo rzadko – jest to najrzadziej występujący gatunek rodzaju, przy czym jedyny rejestrowany poza górami – do 1994 roku opisano jedynie sześć stanowisk na obszarze Polski, z czego tylko jedno znalezisko (w dolinie rzeki Piwonii) po roku 1945.

Morfologia

Duże mchy, rosnące w dość luźnych, zielonych darniach. Łodygi o wys. 5-7 cm, czerwone, okryte chwytnikami prawie do samej góry. Liście o dług. 7-8 mm, wydłużonolancetowate, na szczycie stępione. Liście w dole łodygi mniejsze, ku szczytowi coraz większe. W stanie suchym rurkowato zwinięte. Żebro żółte, dochodzące do szczytu liścia, na grzbiecie w górnej części brodawkowane. Seta o dług. do 2,5 cm, purpurowa, zakończona owalną, brunatną puszką, skierowana skośnie do góry.

Ekologia

Gatunek niżowy. W górach sięga w niższe piętra leśne. Gatunek spotykany głównie na torfowiskach niskich.

Ochrona

Roślina objęta ścisłą ochroną gatunkową w Polsce.

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero, Dennis P. Gordon, Thomas M. Orrell, Nicolas Bailly, Thierry Bourgoin, Richard C. Brusca, Thomas Cavalier-Smith, Michael D. Guiry, Paul M. Kirk. A Higher Level Classification of All Living Organisms. „PLOS ONE”. 10(6): e0130114, 2015. DOI: 10.1371/journal.pone.0119248. 
  2. B. Goffinet, W.R. Buck, A.J. Shaw: Classification: mosses. University of Connecticut, 2008–. [dostęp 2021-02-02]. (ang.).
  3. Ryszard Ochyra, Jan Żarnowiec, Halina Bednarek-Ochyra: Census Catalogue of Polish Mosses. Kraków: Polish Academy of Sciences, Institute of Botany, 2003, s. 16-17. ISBN 83-85444-84-X.
  4. Bronisław Szafran: Mchy (Musci). T. I. Warszawa: PWN, 1957, s. 434-435.

Bibliografia

  1. Bronisław Szafran: Mchy (Musci). T. I. Warszawa: PWN, 1957, s. 434-435.
  2. Ryszard Ochyra, Piotr Szmajda: Atlas rozmieszczenia geograficznego mchów w Polsce. T. 9. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera Polskiej Akademii Nauk, 1994, s. 7-10. ISBN 83-232-0393-8.