Przejdź do zawartości

Spektroskopia SHINERS: Różnice pomiędzy wersjami

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
m Usunięto kategorię "Nanocząstki" za pomocą HotCat
WP:SK+mSK, drobne redakcyjne, wikizacja, drobne techniczne
Linia 1: Linia 1:
'''Spektroskopia SHINERS''' (ang. ''Shell-isolated Nanoparticle-Enhanced Raman Spectroscopy'') to rodzaj powierzchniowo wzmocnionej spektroskopii ramanowskiej SERS (ang. Surface-Enhanced Raman Spectroscopy), w której wzrost efektywności rozpraszania ramanowskiego jest indukowany przez nanocząstki plazmoniczne pokryte cienką warstwą przeźroczystego dielektryka np. SiO<sub>2</sub>, ZrO<sub>2</sub> czy MnO<sub>2</sub>.<ref>{{Cytuj |autor = Jan Krajczewski, Heman Burhanalden Abdulrahman, Karol Kołątaj, Andrzej Kudelski |tytuł = Zirconium(IV) oxide: New coating material for nanoresonators for shell-isolated nanoparticle-enhanced Raman spectroscopy |czasopismo = Spectrochimica Acta Part A: Molecular and Biomolecular Spectroscopy |data = 2018-03-15 |data dostępu = 2022-04-07 |issn = 1386-1425 |wolumin = 193 |s = 480–485 |doi = 10.1016/j.saa.2017.12.064 |url = https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1386142517310375 |język = en}}</ref> <ref>{{Cytuj |autor = Heman Burhanalden Abdulrahman, Karol Kołątaj, Paweł Lenczewski, Jan Krajczewski, Andrzej Kudelski |tytuł = MnO2-protected silver nanoparticles: New electromagnetic nanoresonators for Raman analysis of surfaces in basis environment |czasopismo = Applied Surface Science |data = 2016-12-01 |data dostępu = 2022-04-07 |issn = 0169-4332 |wolumin = 388 |opis = E-MRS 2015 Fall Meeting, Symposium D: “12th International Symposium on Electrochemical/Chemical Reactivity of New Materials (ECRNM 12) – Surface Science – key to understand advanced materials” 15th-18th September 2015, Warsaw, Poland |s = 704–709 |doi = 10.1016/j.apsusc.2016.01.262 |url = https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0169433216301234 |język = en}}</ref> Ta technika została zaproponowana w 2010 roku przez grupę badawczą Tian Zhongqun na uniwersytecie Xiamen w Chinach<ref name=":0">{{Cytuj |autor = Jian Feng Li, Yi Fan Huang, Yong Ding, Zhi Lin Yang, Song Bo Li |tytuł = Shell-isolated nanoparticle-enhanced Raman spectroscopy |czasopismo = Nature |data = 2010-03-18 |data dostępu = 2022-04-05 |issn = 1476-4687 |wolumin = 464 |numer = 7287 |s = 392–395 |doi = 10.1038/nature08907 |pmid = 20237566}}</ref>. Spektroskopia SHINERS polega na pokrywaniu nanorezonatorów elektromagnetycznych warstwą ochronną, a następnie zarejestrowaniu widma Ramana danej powierzchni, na której znajdują się zabezpieczone nanocząstki plazmoniczne. Ważnym aspektem podczas zabezpieczania nanomateriału powłoką ochronną jest jej grubość, warstwa musi być ultra-cienka (2-5 nm), aby nie tłumić wzmocnienia pola elektrycznego generowane na zewnątrz zabezpieczonego układu plazmonicznego. <ref name=":0" />
'''Spektroskopia SHINERS''' ({{ang.|Shell-isolated Nanoparticle-Enhanced Raman Spectroscopy}}) – rodzaj powierzchniowo wzmocnionej [[Spektroskopia SERS|spektroskopii ramanowskiej SERS]] ({{ang.|Surface-Enhanced Raman Spectroscopy}}), w której wzrost efektywności [[rozpraszanie ramanowskie|rozpraszania ramanowskiego]] jest indukowany przez nanocząstki [[Plazmon (fizyka)|plazmoniczne]] pokryte cienką warstwą przeźroczystego [[Dielektryk|dielektryka]] np. {{chem2|[[Ditlenek krzemu|SiO2]]}}, {{chem2|[[Tlenek cyrkonu(IV)|ZrO2]]}} lub {{chem2|[[Tlenek manganu(IV)|MnO2]]}}<ref>{{Cytuj |autor = Jan Krajczewski, Heman Burhanalden Abdulrahman, Karol Kołątaj, Andrzej Kudelski |tytuł = Zirconium(IV) oxide: New coating material for nanoresonators for shell-isolated nanoparticle-enhanced Raman spectroscopy |czasopismo = Spectrochimica Acta Part A: Molecular and Biomolecular Spectroscopy |data = 2018-03-15 |data dostępu = 2022-04-07 |issn = 1386-1425 |wolumin = 193 |s = 480–485 |doi = 10.1016/j.saa.2017.12.064 |język = en}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Heman Burhanalden Abdulrahman, Karol Kołątaj, Paweł Lenczewski, Jan Krajczewski, Andrzej Kudelski |tytuł = MnO<sub>2</sub>-protected silver nanoparticles: New electromagnetic nanoresonators for Raman analysis of surfaces in basis environment |czasopismo = Applied Surface Science |data = 2016-12-01 |data dostępu = 2022-04-07 |issn = 0169-4332 |wolumin = 388 |opis = 12th International Symposium on Electrochemical/Chemical Reactivity of New Materials, 15th-18th September 2015, Warsaw, Poland |s = 704–709 |doi = 10.1016/j.apsusc.2016.01.262 |język = en}}</ref>. Technika ta została zaproponowana w 2010 roku przez grupę badawczą Tian Zhongqun z chińskiego [[Xiamen University]]<ref name=":0">{{Cytuj |autor = Jian Feng Li, Yi Fan Huang, Yong Ding, Zhi Lin Yang, Song Bo Li |tytuł = Shell-isolated nanoparticle-enhanced Raman spectroscopy |czasopismo = Nature |data = 2010-03-18 |data dostępu = 2022-04-05 |issn = 1476-4687 |wolumin = 464 |numer = 7287 |s = 392–395 |doi = 10.1038/nature08907 |pmid = 20237566}}</ref>. Spektroskopia SHINERS polega na pokrywaniu [[Nanorezonator elektromagnetyczny|nanorezonatorów elektromagnetycznych]] warstwą ochronną, a następnie zarejestrowaniu [[Spektroskopia Ramana|widma Ramana]] danej powierzchni, na której znajdują się zabezpieczone nanocząstki plazmoniczne. Ważnym aspektem podczas zabezpieczania nanomateriału powłoką ochronną jest jej grubość: warstwa musi być ultra-cienka (2–5 nm), aby nie tłumić wzmocnienia [[Pole elektryczne|pola elektrycznego]] generowanego na zewnątrz zabezpieczonego układu plazmonicznego<ref name=":0" />.


'''Zalety'''
==Zalety==


Główną zaletą metody SHINERS, w stosunku do standardowej metody SERS, jest możliwość jej wszechstronnego zastosowania, także do badania próbek nie wykazujących właściwości plazmonicznych. Pokrycie nanocząstek plazmonicznych warstwą ochronną zapobiega ich aglomeracji, co zwiększa stabilność otrzymanych zoli nanocząstek.<ref name=":1">{{Cytuj |autor = Jan Krajczewski, Andrzej Kudelski |tytuł = Shell-Isolated Nanoparticle-Enhanced Raman Spectroscopy |czasopismo = Frontiers in Chemistry |data = 2019 |data dostępu = 2022-04-07 |issn = 2296-2646 |wolumin = 7 |doi = 10.3389/fchem.2019.00410/full |url = https://www.frontiersin.org/article/10.3389/fchem.2019.00410}}</ref> Kolejną zaletą jest możliwość zastosowania nanocząstek metali szlachetnych zabezpieczonych powłoką do badań próbek biologicznych, gdzie w przypadku kontaktu z metalem ciężkim mogło spowodować zmianę struktury lub nawet denaturację, w przypadku białek. <ref name=":1" />
Główną zaletą metody SHINERS, w stosunku do standardowej metody SERS, jest możliwość jej wszechstronnego zastosowania, także do badania próbek nie wykazujących właściwości plazmonicznych. Pokrycie nanocząstek plazmonicznych warstwą ochronną zapobiega ich aglomeracji, co zwiększa stabilność otrzymanych zoli nanocząstek<ref name=":1">{{Cytuj |autor = Jan Krajczewski, Andrzej Kudelski |tytuł = Shell-Isolated Nanoparticle-Enhanced Raman Spectroscopy |czasopismo = Frontiers in Chemistry |data = 2019 |data dostępu = 2022-04-07 |issn = 2296-2646 |wolumin = 7 |doi = 10.3389/fchem.2019.00410}}</ref>. Kolejną zaletą jest możliwość zastosowania nanocząstek [[Metale szlachetne|metali szlachetnych]] zabezpieczonych powłoką do badań próbek biologicznych, dla których kontakt z [[Metale ciężkie|metalem ciężkim]] może powodować zmianę struktury próbki lub [[Denaturacja białka|denaturację białek]]<ref name=":1" />.


'''Przykładowe zastosowania'''
==Przykładowe zastosowania==


* Detekcja pestycydu (parationu metylowego) na skórce pomarańczy. <ref>{{Cytuj |autor = Aleksandra Michałowska, Maria Żygieło, Andrzej Kudelski |tytuł = Fe3O4-protected gold nanoparticles: New plasmonic-magnetic nanomaterial for Raman analysis of surfaces |czasopismo = Applied Surface Science |data = 2021-10-01 |data dostępu = 2022-04-07 |issn = 0169-4332 |wolumin = 562 |s = 150220 |doi = 10.1016/j.apsusc.2021.150220 |url = https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0169433221012964 |język = en}}</ref>
* Detekcja [[Pestycydy|pestycydu]] ([[Paration metylowy|parationu metylowego]]) na skórce pomarańczy<ref>{{Cytuj |autor = Aleksandra Michałowska, Maria Żygieło, Andrzej Kudelski |tytuł = Fe<sub>3</sub>O<sub>4</sub>-protected gold nanoparticles: New plasmonic-magnetic nanomaterial for Raman analysis of surfaces |czasopismo = Applied Surface Science |data = 2021-10-01 |data dostępu = 2022-04-07 |issn = 0169-4332 |wolumin = 562 |s = art. nr 150220 |doi = 10.1016/j.apsusc.2021.150220 |język = en}}</ref>.
* Wykrywanie nielegalnych dodatków do żywności, jak na przykład melamina<ref>{{Cytuj |autor = Jing-Liang Yang, Zhen-Wei Yang, Yue-Jiao Zhang, He Ren, Hua Zhang |tytuł = Quantitative detection using two-dimension shell-isolated nanoparticle film |czasopismo = Journal of Raman Spectroscopy |data = 2017-04-12 |data dostępu = 2022-04-05 |issn = 0377-0486 |wolumin = 48 |numer = 7 |s = 919–924 |doi = 10.1002/jrs.5151}}</ref>.
* Wykrywanie nielegalnych dodatków do żywności, na przykład [[Melamina|melaminy]]<ref>{{Cytuj |autor = Jing-Liang Yang, Zhen-Wei Yang, Yue-Jiao Zhang, He Ren, Hua Zhang |tytuł = Quantitative detection using two-dimension shell-isolated nanoparticle film |czasopismo = Journal of Raman Spectroscopy |data = 2017-04-12 |data dostępu = 2022-04-05 |issn = 0377-0486 |wolumin = 48 |numer = 7 |s = 919–924 |doi = 10.1002/jrs.5151}}</ref>.
* Monitorowanie reakcji katalitycznych<ref>{{Cytuj |autor = Yao-Hui Wang, Jie Wei, Petar Radjenovic, Zhong-Qun Tian, Jian-Feng Li |tytuł = In Situ Analysis of Surface Catalytic Reactions Using Shell-Isolated Nanoparticle-Enhanced Raman Spectroscopy |czasopismo = Analytical Chemistry |data = 2019-02-05 |data dostępu = 2022-04-05 |issn = 0003-2700 |wolumin = 91 |numer = 3 |s = 1675–1685 |doi = 10.1021/acs.analchem.8b05499}}</ref>.
* Monitorowanie reakcji katalitycznych<ref>{{Cytuj |autor = Yao-Hui Wang, Jie Wei, Petar Radjenovic, Zhong-Qun Tian, Jian-Feng Li |tytuł = In Situ Analysis of Surface Catalytic Reactions Using Shell-Isolated Nanoparticle-Enhanced Raman Spectroscopy |czasopismo = Analytical Chemistry |data = 2019-02-05 |data dostępu = 2022-04-05 |issn = 0003-2700 |wolumin = 91 |numer = 3 |s = 1675–1685 |doi = 10.1021/acs.analchem.8b05499}}</ref>.
* Wykrywanie biomolekuł ''in vivo''<ref>{{Cytuj |autor = Daniela Drescher, Ingrid Zeise, Heike Traub, Peter Guttmann, Stephan Seifert |tytuł = In situ Characterization of SiO<sub>2</sub>Nanoparticle Biointeractions Using BrightSilica |czasopismo = Advanced Functional Materials |data = 2014-03-20 |data dostępu = 2022-04-05 |issn = 1616-301X |wolumin = 24 |numer = 24 |s = 3765–3775 |doi = 10.1002/adfm.201304126}}</ref>.
* Wykrywanie biomolekuł ''in vivo''<ref>{{Cytuj |autor = Daniela Drescher, Ingrid Zeise, Heike Traub, Peter Guttmann, Stephan Seifert |tytuł = In situ Characterization of SiO<sub>2</sub> Nanoparticle Biointeractions Using BrightSilica |czasopismo = Advanced Functional Materials |data = 2014-03-20 |data dostępu = 2022-04-05 |issn = 1616-301X |wolumin = 24 |numer = 24 |s = 3765–3775 |doi = 10.1002/adfm.201304126}}</ref>.


⚫
==Tworzenie warstwy ochronnej==


⚫
Nanocząstki metali plazmonicznych są najczęściej pokrywane powłoką zabezpieczającą z krzemionki (SiO<sub>2</sub>), która zwykle powstaje w wyniku rozkładu {{chem2|[[Metakrzemian sodu|Na2SiO3]]}} lub [[Ortokrzemian tetraetylu|ortokrzemianu tetraetylu]] (TEOS), {{chem2|(EtO)4Si}}. W przypadku metakrzemianu sodu wykorzystuje się zazwyczaj procedurę zaproponowaną przez Mulvaneya et al. w 2003 roku<ref>{{Cytuj |autor = Shawn P. Mulvaney, Michael D. Musick, Christine D. Keating, Michael J. Natan |tytuł = Glass-Coated, Analyte-Tagged Nanoparticles: A New Tagging System Based on Detection with Surface-Enhanced Raman Scattering |czasopismo = Langmuir |data = 2003-05-01 |data dostępu = 2022-04-05 |issn = 0743-7463 |wolumin = 19 |numer = 11 |s = 4784–4790 |doi = 10.1021/la026706j |język = en}}</ref>. Polega ona na dodaniu zakwaszonego roztworu {{chem2|Na2SiO3}} do [[zol]]u otrzymanych wcześniej nanocząstek plazmonicznych i pozostawia się tak sporządzony roztwór na około 6 dni, z włączonym mieszaniem. Druga metoda jest znacznie szybsza, gdzie warstwa krzemionki powstaje poprzez rozkład ortokrzemianu tetraetylu katalizowany przez [[amoniak]]<ref>{{Cytuj |autor = Jan Krajczewski, Karol Kołątaj, Sylwia Pietrasik, Andrzej Kudelski |tytuł = Silica-covered star-shaped Au-Ag nanoparticles as new electromagnetic nanoresonators for Raman characterisation of surfaces |czasopismo = Spectrochimica Acta Part A: Molecular and Biomolecular Spectroscopy |data = 2018-03-15 |data dostępu = 2022-04-05 |issn = 1386-1425 |wolumin = 193 |s = 1–7 |doi = 10.1016/j.saa.2017.11.060 |język = en}}</ref>.
⚫
'''Tworzenie warstwy ochronnej'''

⚫
Nanocząstki metali plazmonicznych są najczęściej pokrywane powłoką zabezpieczającą z krzemionki (SiO<sub>2</sub>), która zwykle powstaje w wyniku rozkładu Na<sub>2</sub>SiO<sub>3</sub> lub ortokrzemianu tetraetylu (TEOS). W przypadku metakrzemianu sodu wykorzystuję się zazwyczaj procedurę zaproponowaną przez Mulvaney et al. w 2003 roku<ref>{{Cytuj |autor = Shawn P. Mulvaney, Michael D. Musick, Christine D. Keating, Michael J. Natan |tytuł = Glass-Coated, Analyte-Tagged Nanoparticles: A New Tagging System Based on Detection with Surface-Enhanced Raman Scattering |czasopismo = Langmuir |data = 2003-05-01 |data dostępu = 2022-04-05 |issn = 0743-7463 |wolumin = 19 |numer = 11 |s = 4784–4790 |doi = 10.1021/la026706j |url = https://pubs.acs.org/doi/10.1021/la026706j |język = en}}</ref>. Polega ona na dodaniu zakwaszonego roztworu Na<sub>2</sub>SiO<sub>3</sub> do zolu otrzymanych wcześniej nanocząstek plazmonicznych i pozostawia się tak sporządzony roztwór na około 6 dni, z włączonym mieszaniem. Druga metoda jest znacznie szybsza, gdzie warstwa krzemionki powstaje poprzez rozkład ortokrzemianu tetraetylu katalizowany przez amoniak<ref>{{Cytuj |autor = Jan Krajczewski, Karol Kołątaj, Sylwia Pietrasik, Andrzej Kudelski |tytuł = Silica-covered star-shaped Au-Ag nanoparticles as new electromagnetic nanoresonators for Raman characterisation of surfaces |czasopismo = Spectrochimica Acta Part A: Molecular and Biomolecular Spectroscopy |data = 2018-03-15 |data dostępu = 2022-04-05 |issn = 1386-1425 |wolumin = 193 |s = 1–7 |doi = 10.1016/j.saa.2017.11.060 |url = https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1386142517309691 |język = en}}</ref>.


== Przypisy ==
== Przypisy ==

Wersja z 21:52, 7 kwi 2022

Spektroskopia SHINERS (ang. Shell-isolated Nanoparticle-Enhanced Raman Spectroscopy) – rodzaj powierzchniowo wzmocnionej spektroskopii ramanowskiej SERS (ang. Surface-Enhanced Raman Spectroscopy), w której wzrost efektywności rozpraszania ramanowskiego jest indukowany przez nanocząstki plazmoniczne pokryte cienką warstwą przeźroczystego dielektryka np. SiO
2, ZrO
2 lub MnO
2[1][2]. Technika ta została zaproponowana w 2010 roku przez grupę badawczą Tian Zhongqun z chińskiego Xiamen University[3]. Spektroskopia SHINERS polega na pokrywaniu nanorezonatorów elektromagnetycznych warstwą ochronną, a następnie zarejestrowaniu widma Ramana danej powierzchni, na której znajdują się zabezpieczone nanocząstki plazmoniczne. Ważnym aspektem podczas zabezpieczania nanomateriału powłoką ochronną jest jej grubość: warstwa musi być ultra-cienka (2–5 nm), aby nie tłumić wzmocnienia pola elektrycznego generowanego na zewnątrz zabezpieczonego układu plazmonicznego[3].

Zalety

Główną zaletą metody SHINERS, w stosunku do standardowej metody SERS, jest możliwość jej wszechstronnego zastosowania, także do badania próbek nie wykazujących właściwości plazmonicznych. Pokrycie nanocząstek plazmonicznych warstwą ochronną zapobiega ich aglomeracji, co zwiększa stabilność otrzymanych zoli nanocząstek[4]. Kolejną zaletą jest możliwość zastosowania nanocząstek metali szlachetnych zabezpieczonych powłoką do badań próbek biologicznych, dla których kontakt z metalem ciężkim może powodować zmianę struktury próbki lub denaturację białek[4].

Przykładowe zastosowania

Tworzenie warstwy ochronnej

Nanocząstki metali plazmonicznych są najczęściej pokrywane powłoką zabezpieczającą z krzemionki (SiO2), która zwykle powstaje w wyniku rozkładu Na
2SiO
3 lub ortokrzemianu tetraetylu (TEOS), (EtO)
4Si. W przypadku metakrzemianu sodu wykorzystuje się zazwyczaj procedurę zaproponowaną przez Mulvaneya et al. w 2003 roku[9]. Polega ona na dodaniu zakwaszonego roztworu Na
2SiO
3 do zolu otrzymanych wcześniej nanocząstek plazmonicznych i pozostawia się tak sporządzony roztwór na około 6 dni, z włączonym mieszaniem. Druga metoda jest znacznie szybsza, gdzie warstwa krzemionki powstaje poprzez rozkład ortokrzemianu tetraetylu katalizowany przez amoniak[10].

Przypisy

  1. ↑ Jan Krajczewski i inni, Zirconium(IV) oxide: New coating material for nanoresonators for shell-isolated nanoparticle-enhanced Raman spectroscopy, „Spectrochimica Acta Part A: Molecular and Biomolecular Spectroscopy”, 193, 2018, s. 480–485, DOI: 10.1016/j.saa.2017.12.064, ISSN 1386-1425 [dostęp 2022-04-07] (ang.).
  2. ↑ Heman Burhanalden Abdulrahman i inni, MnO2-protected silver nanoparticles: New electromagnetic nanoresonators for Raman analysis of surfaces in basis environment, „Applied Surface Science”, 388, 12th International Symposium on Electrochemical/Chemical Reactivity of New Materials, 15th-18th September 2015, Warsaw, Poland, 2016, s. 704–709, DOI: 10.1016/j.apsusc.2016.01.262, ISSN 0169-4332 [dostęp 2022-04-07] (ang.).
  3. ↑ a b Jian Feng Li i inni, Shell-isolated nanoparticle-enhanced Raman spectroscopy, „Nature”, 464 (7287), 2010, s. 392–395, DOI: 10.1038/nature08907, ISSN 1476-4687, PMID: 20237566 [dostęp 2022-04-05].
  4. ↑ a b Jan Krajczewski, Andrzej Kudelski, Shell-Isolated Nanoparticle-Enhanced Raman Spectroscopy, „Frontiers in Chemistry”, 7, 2019, DOI: 10.3389/fchem.2019.00410, ISSN 2296-2646 [dostęp 2022-04-07].
  5. ↑ Aleksandra Michałowska, Maria Żygieło, Andrzej Kudelski, Fe3O4-protected gold nanoparticles: New plasmonic-magnetic nanomaterial for Raman analysis of surfaces, „Applied Surface Science”, 562, 2021, art. nr 150220, DOI: 10.1016/j.apsusc.2021.150220, ISSN 0169-4332 [dostęp 2022-04-07] (ang.).
  6. ↑ Jing-Liang Yang i inni, Quantitative detection using two-dimension shell-isolated nanoparticle film, „Journal of Raman Spectroscopy”, 48 (7), 2017, s. 919–924, DOI: 10.1002/jrs.5151, ISSN 0377-0486 [dostęp 2022-04-05].
  7. ↑ Yao-Hui Wang i inni, In Situ Analysis of Surface Catalytic Reactions Using Shell-Isolated Nanoparticle-Enhanced Raman Spectroscopy, „Analytical Chemistry”, 91 (3), 2019, s. 1675–1685, DOI: 10.1021/acs.analchem.8b05499, ISSN 0003-2700 [dostęp 2022-04-05].
  8. ↑ Daniela Drescher i inni, In situ Characterization of SiO2 Nanoparticle Biointeractions Using BrightSilica, „Advanced Functional Materials”, 24 (24), 2014, s. 3765–3775, DOI: 10.1002/adfm.201304126, ISSN 1616-301X [dostęp 2022-04-05].
  9. ↑ Shawn P. Mulvaney i inni, Glass-Coated, Analyte-Tagged Nanoparticles: A New Tagging System Based on Detection with Surface-Enhanced Raman Scattering, „Langmuir”, 19 (11), 2003, s. 4784–4790, DOI: 10.1021/la026706j, ISSN 0743-7463 [dostęp 2022-04-05] (ang.).
  10. ↑ Jan Krajczewski i inni, Silica-covered star-shaped Au-Ag nanoparticles as new electromagnetic nanoresonators for Raman characterisation of surfaces, „Spectrochimica Acta Part A: Molecular and Biomolecular Spectroscopy”, 193, 2018, s. 1–7, DOI: 10.1016/j.saa.2017.11.060, ISSN 1386-1425 [dostęp 2022-04-05] (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Spektroskopia_SHINERS&oldid=66834660”