Álvaro Eugenio de Mendoza Caamaño y Sotomayor
| Kardynał prezbiter | ||
.jpg)
| ||
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
14 listopada 1671 | |
| Data i miejsce śmierci |
23 stycznia 1761 | |
| Patriarcha Indii Zachodnich | ||
| Okres sprawowania |
1734-1761 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Sakra biskupia |
9 maja 1734 | |
| Kreacja kardynalska |
10 kwietnia 1747 | |
| Odznaczenia | ||
| ||
| Data konsekracji |
9 maja 1734 | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||||||
| |||||||||||||
Álvaro Eugenio de Mendoza Caamaño y Sotomayor (ur. 14 listopada 1671 w Madrycie, zm. 23 stycznia 1761 tamże) – hiszpański duchowny katolicki, kardynał, Patriarcha Zachodnich Indii.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z arystokratycznego rodu. Święcenia kapłańskie przyjął w lipcu 1715. 20 stycznia 1734 został wybrany patriarchą Zachodnich Indii i tytularnym biskupem Farsalos. Sakrę biskupią otrzymał 9 maja 1734 w Madrycie z rąk arcybiskupa Domingo Valentína Guerry Arteagi y Leiby (współkonsekratorami byli biskupi Benito Madueño Ramos i Dionisio Mellado Eguíluz). 10 kwietnia 1747 Benedykt XIV wyniósł go do godności kardynała prezbitera. Nie brał udziału w konklawe wybierającym Klemensa XIII.