Óðinn
| |
| Klasa | |
|---|---|
| Historia | |
| Wodowanie |
wrzesień 1959 |
 Islandia
| |
| Nazwa |
Islandzka Straż Wybrzeża |
| Wejście do służby |
styczeń 1960 |
| Wycofanie ze służby |
2006 |
| Los okrętu | |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
925 t |
| Długość |
63,68 m |
| Szerokość |
10 m |
| Zanurzenie |
5,5 m |
| Napęd | |
| 2 x B&W V.B.F 62 | |
| Prędkość |
18 węzłów (33 km/h) |
| Uzbrojenie | |
| Bofors L/60 Mk III kal. 40 mm (do 1989 Hotchkiss kal. 57 mm) | |
| Wyposażenie lotnicze | |
| 1 helikopter | |
| Załoga |
19 |
Óðinn – patrolowiec Islandzkiej Straży Wybrzeża. Jest najstarszym okrętem floty Islandzkiej Straży Wybrzeża, ale uważa się, że jego silniki produkcji Burmeister & Wain wciąż są zdatne do użycia. Od wycofania go z aktywnej służby, okręt jest wykorzystany jako pływająca wystawa w muzeum Víkin w porcie w Reykjavíku. Silniki są utrzymywane w sprawności i w czerwcu 2011 r. wciąż mogły być uruchomione.
W filmie[edytuj | edytuj kod]
„Óðinn” został wykorzystany w scenerii w filmie Sztandar chwały, kiedy ten był kręcony na Islandii w 2005 roku. Okręt uratował jedną z barek desantowych użytych w filmie i był bliski wpadnięcia na klif.
Poprzednie okręty „Óðinn”[edytuj | edytuj kod]
- Pierwszy „Óðinn” był drugim wprowadzonym do służby okrętem Islandzkiej Straży Wybrzeża i pierwszym zbudowanym jako patrolowiec. Został zbudowany w 1925 r. i dotarł do Islandii 23 czerwca 1926 roku. Miał wyporność 512 ton i był uzbrojony w dwa działa kal. 57 mm. Z powodu złego zarządzania finansami Islandzkiej Straży Wybrzeża, okręt został tanio sprzedany Szwecji w 1936 roku.
- Drugi „Óðinn” został zbudowany w Akureyri w 1938 r. Miał wyporność jedynie 85 ton i był zrobiony z drewna dębowego. Kiedy obecny „Óðinn” został wprowadzony do służby, drewniany okręt został przemianowany na „Gautur”. Nazwa ta jest jedną z innych nazw Odyna. Statek został wycofany ze służby w 1964 roku.