Łączkowscy herbu Zadora
Łączkowscy herbu Zadora – polski ród szlachecki wywodzący się z ziemi czerskiej dawnego województwa mazowieckiego.
Gniazdem rodowym była wieś Łączkowice[1][2], której dziedzicem już w roku 1579 był Piotr Łączkowski syn Andrzeja[3].
Źródła wspominają o dużej aktywności i mobilności przedstawicieli rodu. W 1782 r. Konstanty Łączkowski był chorążym wojsk koronnych, a w 1791 r. Aleksander Łączkowski burgrabią liwskim[3]. Łączkowscy mieszkali również w Wielkopolsce[4][5] oraz na terenach województwa lwowskiego[1]. Filip Nero Łączkowski (1808-1889), prezes Towarzystwa Literackiego „Auska”, brał udział w powstaniu listopadowym[6], Felicja Łączkowska była nauczycielką, fundatorką i współorganizatorką bibliotek[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Adam Boniecki: Herbarz Polski. T. 15. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1912, s. 276.
- ↑ Jerzy Sewer hr. Dunin-Borkowski: Spis nazwisk szlachty polskiej. Lwów: Gubrynowicz i Szmidth, 1887, s. 221.
- ↑ a b Seweryn hr. Uruski: Rodzina • Herbarz szlachty polskiej. T. IX. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1912, s. 309.
- ↑ Emilian von Żernicki-Szeliga: Der Polnische Adel. T. 2. Hamburg: Henri Grand, 1900, s. 37.
- ↑ Wojciech Józef Skowroński: Rody szlacheckie w Wielkopolsce w XVI-XIX w. (ułożone alfabetycznie według nazwisk): F. Poznań: Biblioteka Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, s. 19, 20.
- ↑ M. Tyrowicz: Towarzystwo Demokratyczne Polskie 1832-1863: przywódcy i kadry członkowskie. Przewodnik biobibliograficzny. Warszawa: 1964.
- ↑ Stanisław Zbigniew Gołębiowski: Polski Słownik Biograficzny. T. XVIII. Kraków: Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 1973, s. 310.