Świątynia Izydy w Pompejach
 Ruiny świątyni Izydy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Zniszczono | |
Położenie na mapie Włoch  | |
 40°44′57,0″N 14°29′17,8″E/40,749167 14,488278
| |
| Strona internetowa | |
Świątynia Izydy w Pompejach – rzymska świątynia poświęcona bogini Izydzie, znajdująca się w Pompejach.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Świątynia położona jest w dzielnicy teatralnej, obok palestry samnickiej[1][2]. Pierwotna świątynia została wzniesiona przypuszczalnie pod koniec II wieku p.n.e.[2] Zniszczona całkowicie w trzęsieniu ziemi w 62 roku n.e., została odbudowana od podstaw w imieniu sprawującego urząd dekuriona Numidiusa Popidiusa Celsinusa, wówczas zaledwie sześcioletniego chłopca[1]. Jej ruiny odkopano w latach 60. XVIII wieku[2].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Zorientowana w kierunku wschodnim świątynia, posadowiona na wysokim podium, stała pośrodku niewielkiego dziedzińca otoczonego kolumnadą. Krótką, szeroką cellę poprzedzał wsparty na sześciu kolumnach przedsionek[1]. Fasadę celli flankują dwie nisze, w których niegdyś znajdowały się posągi Izydy. Przy frontowych schodach stoi główny ołtarz[1]. Po północnej stronie dziedzińca znajduje się mniejszy ołtarz, ze zwęglonymi w dniu wybuchu Wezuwiusza w 79 roku resztkami ofiary oraz ciałem mężczyzny, przypuszczalnie kapłana[1][2]. Na tyłach budynku znajdowała się sala dla wtajemniczonych w kult, zaś od strony południowej niewielkie pomieszczenia dla kapłanów[1]. W rogu dziedzińca znajdowała się ponadto niewielka, zdobiona stiukami świątynka, z podziemną salą, w której znajdował się zbiornik z wodą nilową[1][2]. Cały okręg świątynny otoczony był wysokim murem, chroniącym odbywające się w niej misteria przed wzrokiem ulicznych przechodniów[1]. W świątyni zachowały się liczne malowidła, przedstawiające pejzaże egipskie z krokodylami, ibisami i Pigmejami, jak również bóstwa egipskie: Anubisa, Harpokratesa, Ozyrysa, Besa[2].