Świstunka hajnańska
| Seicercus hainanus[1] | |||
| (Olsson, Alström & Colston, 1993) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
świstunka hajnańska | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
Świstunka hajnańska[3], świstunka hainańska[4] (Seicercus hainanus) – gatunek małego ptaka z rodziny świstunek (Phylloscopidae), opisany po raz pierwszy w roku 1993. Endemiczny dla wyspy Hajnan (Chiny). Narażony na wyginięcie.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek po raz pierwszy opisany w roku 1993, opis ukazał się w czasopiśmie „Ibis”. Holotyp zebrano na południu wyspy Hajnan, 20 kwietnia 1962 roku. Nie jest wiadome, kto go zebrał. Znane są także cztery paratypy znajdujące się w kolekcji Academia Sinica (Tajwan); wszystkie zebrano w 1979[5].
Świstunka hajnańska jest blisko spokrewniona ze świstunką żółtowstęgą, różnią się one od siebie upierzeniem. Nie wyróżnia się podgatunków[6].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała około 11 cm[6]. Długość skrzydła wynosi 56 mm, ogona 37 mm, dzioba 12,6 mm, zaś szerokość dzioba wynosi 2,6 mm. Brew jest jaskrawożółta, środkowy pasek ciemieniowy (sięgający aż po dziób) – jasnożółty, boczne paski ciemieniowe – jaskrawozielone. Wierzch ciała i pasek przechodzący przez oczy zielone, kuper jaśniejszy. Boki głowy, pierś, gardło, brzuch i pokrywy podogonowe żółte. Pokrywy podskrzydłowe żółte z domieszką bieli. Górna szczęka opisywana jako ciemna, żuchwa – całkowicie jasna[5].
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Całkowity zasięg występowania obejmuje około 13 200 km² wewnątrz wyspy Hajnan, w terenie górskim. Znanych jest jedynie osiem siedlisk. Występuje w lasach na wysokości 640–1500 m n.p.m.[7]
Behawior[edytuj | edytuj kod]
Pieśń wysoka, składa się z krótkich dźwięków, brzmiących jak tsitsisui-tsisui...titsu-titsui-titsui. Głos kontaktowy to równie wysokie pitsiu. W kwietniu 1992 obserwowano osobniki dorosłe z jednym młodym oraz znaleziono gniazdo z jednym niemal w pełni opierzonym pisklęciem. Gniazdo miało kształt kopuły z bocznym wejściem. Budulec stanowiły trawy i ich wiechy, liście oraz korzonki. Wyściółkę stanowił puch kielichowy, łyko paproci drzewiastych oraz jasnobrązowe i żółtawe piórka[5].
Status, zagrożenia[edytuj | edytuj kod]
Według IUCN świstunka hajnańska posiada status gatunku narażonego na wyginięcie (VU, Vulnerable). Liczebność szacowana jest na nie więcej niż 7000 dorosłych osobników. Jako że gatunek nie jest obecny w niektórych środowiskach należących do typu środowisk, które zasiedla, prawdopodobnie populacja maleje. Zagrożenie stanowi wycinka lasów[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Phylloscopus hainanus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2016-03-14] (ang.).
- ↑ Seicercus hainanus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Phylloscopidae Jerdon, 1863 (1854) - świstunki - Old world leaf warblers (wersja: 2020-01-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-09-02].
- ↑ P. Mielczarek & W. Cichocki. Polskie nazewnictwo ptaków świata. „Notatki Ornitologiczne”. Tom 40. Zeszyt specjalny, 1999. ISSN 0550-0842.
- ↑ a b c Urban Olsson, Per Alström & Peter R. Colston. A new species of Phylloscopus warbler from Hainan Island, China. „The Ibis”. 135 (1), s. 3-7, 1993.
- ↑ a b Alström, P.: Hainan Leaf-warbler (Phylloscopus hainanus). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2017. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-07)].
- ↑ a b Hainan Leaf-warbler Phylloscopus hainanus. BirdLife International. [dostęp 2013-09-21].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).