Żleb Poszukiwaczy Jaskiń
Żleb Poszukiwaczy Jaskiń – żleb w grupie Mnichowych Turni w Dolinie Małej Łąki w polskich Tatrach Zachodnich. Opada spod Mnichowego Siodła (ok. 1640 m) do dna Niżniej Świstówki, dzieląc Mnichowe Turnie na dwie części:
- północną, w której kolejno – od dołu do góry – znajdują się: Mnich Małołącki, Mnichowy Przechód, cztery Mniszki Małołąckie, Dziadek, Mnichowe Siodło,
- południową, w której kolejno – od dołu do góry – znajdują się: Babka, Siodło za Babką, Mnichowa Galeria[1].
Żleb Poszukiwaczy Jaskiń wyżłobiony jest w skałach węglanowych. Był przeszukiwany przez grotołazów, nie dokonali oni tutaj jednak odkryć większych jaskiń[1]. Znaleźli tylko kilka niedużych takich jak Pomarańczarnia, Szczelina Mnichowa czy Jaskinia za Mnichem[2][3].
Różnica wysokości między górnym i dolnym końcem żlebu wynosi około 150 m; jest on głęboki i bardzo stromy. Są w nim cztery trudne do pokonania progi, natomiast odcinki między nimi są łatwe do przejścia. Z prawej strony (patrząc od dołu) opadają do żlebu pionowe ściany Babki, zaś płyto-trawiaste ściany z lewej strony są łatwiejsze do przejścia; po pokonaniu pierwszego progu można z nich wyjść na Mnichowy Przechód lub przełączki między Mniszkami Małołąckimi. Wyjście na te przełączki ma I stopień trudności w skali UIAA (tatrzańskiej). Przejście Żlebem Poszukiwaczy Jaskiń natomiast wycenione zostało na 5−. Pierwsze przejście zimowe: Jan Muskat i Krzysztof Sołek 22 marca 1984. Pierwsze przejście letnie (innym wariantem): Jacek Bilski i Władysław Cywiński 18 września 1992. Być może żleb przeszli wcześniej poszukiwacze jaskiń, ale brak na to dowodów[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Władysław Cywiński, Czerwone Wierchy, część wschodnia, t. 2, Poronin: Wyd. Górskie, 1995, ISBN 83-7104-010-5.
- ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2023-04-12].
- ↑ Jaskinie, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-06-25].