Mnichowy Przechód

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mnichowy Przechód
Ilustracja
Widok na Mnichowe Turnie z Giewontu
Państwo

 Polska

Wysokość

ok. 1590 m n.p.m.

Pasmo

Tatry, Karpaty

Sąsiednie szczyty

Mniszki Małołąckie, Mnich Małołącki

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, w centrum znajduje się punkt z opisem „Mnichowy Przechód”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Mnichowy Przechód”
Ziemia49°14′44,7″N 19°55′38,8″E/49,245750 19,927444

Mnichowy Przechód (ok. 1590 m) – przełączka w Mnichowej Grani w Dolinie Małej Łąki w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się pomiędzy Mnichem Małołąckim (ok. 1600 m) a pierwszą, najniższą z czterech turniczek zwanych Mniszkami Małołąckimi. Mnichowy Przechód jest jedynym łatwo dostępnym miejscem w tej grani. Najłatwiejsze wejście na tę przełączkę prowadzi od północnej strony, z żółtego szlaku turystycznego prowadzącego z Wielkiej Polany na Kondracką Przełęcz. Na północną stronę opada z Mnichowego Przechodu bardzo stromy, skalisto-trawiasty żlebek, wejście na przełączkę nie prowadzi jednak nim, lecz innym, niewielkim żlebkiem po wschodniej stronie pierwszego Mniszka. Można też wejść z południowej strony, z Niżniej Świstówki, przez Żleb Poszukiwaczy Jaskiń. To przejście jest trudniejsze; trzeba pokonać pierwszy próg tego żlebu (II stopień skali trudności UIAA), później skalisto-trawiaste urwisko (I stopień trudności)[1].

Widok od północy, ze żlebu Kondrackiej Przełęczy

Mnichowy Przechód jest jedynym miejscem, z którego bez problemu można wyjść na Mnicha, na wszystkie pozostałe strony opada on pionowymi, a nawet przewieszonymi ścianami[1]. Jest to jednak teren zamknięty dla turystów i taterników (obszar ochrony ścisłej Wantule, Wyżnia Mała Łąka)[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Władysław Cywiński, Czerwone Wierchy, część zachodnia, t. 3, Poronin: Wyd. Górskie, 1996, ISBN 83-7104-011-3.
  2. Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1: 25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, październik 2009, ISBN 83-87873-36-5.