(2063) Bacchus

(2063) Bacchus
Odkrywca	Charles Kowal
Data odkrycia	24 kwietnia 1977
Numer kolejny	2063
	Charakterystyka orbity (J2000)
Przynależność; obiektu	Grupa Apolla
Półoś wielka	1,0780 au
Mimośród	0,3495
Peryhelium	0,7012 au
Aphelium	1,4549 au
Okres obiegu; wokół Słońca	1 rok 43 dni 19 godzin
Średnia prędkość	28,69 km/s
Inklinacja	9,43°
	Charakterystyka fizyczna
Średnica	1,1×1,1×2,6 km
Masa	3,3×1012 kg
Średnia gęstość	2? g/cm3
Okres obrotu	(14 h 54 min) h
Albedo	0,56
Jasność absolutna	17,1m
Średnia temperatura powierzchni	~224 K
Satelity naturalne	brak
	Multimedia w Wikimedia Commons

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 1 lip 2017, była oparta na tej wersji.

(2063) Bacchus – planetoida z grupy Apollo.

Odkrycie

Planetoida ta została odkryta 24 kwietnia 1977 roku w Obserwatorium Palomar przez amerykańskiego astronoma Charlesa T. Kowala.

Nazwa asteroidy pochodzi od mitologicznego Bachusa. Przed jej nadaniem planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (2063) 1977 HB.

Orbita

(2063) Bacchus krąży wokół Słońca w średniej od niego odległości 1,08 j.a., po orbicie o mimośrodzie 0,35, w czasie 1 roku i 44 dni . Mimośród tej asteroidy sprawia że w swoim ruchu wokół Słońca w aphelium (2063) Bacchus znajduje się poza orbitą Marsa a w peryhelium wewnątrz orbity Wenus. Nachylenie orbity tego ciała do ekliptyki wynosi 9,43°.

Właściwości fizyczne

Jest to obiekt o niewielkich rozmiarach (okruch skalny ok. 1×1×2,6 km), może mijać Ziemię w niewielkiej – jak na kosmiczne warunki – odległości. W marcu 1996 roku dokonano radarowych badań (2063) Bacchusa, w wyniku których stworzono komputerowy model tej planetoidy. Ma ona wydłużony kształt z nierówną powierzchnią. Wokół własnej osi obraca się w czasie nieco krótszym od 15 godzin. Średnia temperatura jej powierzchni wynosi 224 K, ma ona także wysokie albedo sięgające 0,56. Zważywszy jednak na małe rozmiary, jasność absolutna asteroidy wynosi tylko 17,1^m.