100 marek polskich 1922 Józef Piłsudski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
100 marek polskich 1922
Józef Piłsudski
Ilustracja
Dane podstawowe
Emitent

Mennica Państwowa

Nominał

100

Rocznik

1922

Emisja
Mennica

Mennica Państwowa

Nakład

100 szt. (brąz)
60 szt. (miedź)
50 szt. (srebro)
10 szt. (mosiądz)
4 szt. (cyna)
3 szt. (złoto)

Projektant

Władysław Wasiewicz

Opis fizyczny
Masa

8,85–9,15 grama (brąz)
8,8–11,9 grama (miedź)
8,3–9,15 grama (srebro)
6,2–6,6 grama (mosiądz)
4,6 grama (cyna)
13,4 grama (złoto)

Średnica

26 mm

Grubość

2,5–3,29 mm (miedź)

Materiał

brąz, miedź, srebro, mosiądz, cyna, złoto

Rant

gładki

Stempel

zwykły

Uwagi

moneta próbna kolekcjonerska

Odmiana w srebrze

100 marek polskich 1922 Józef Piłsudski – próbna moneta okresu markowego II Rzeczypospolitej, na awersie której umieszczono nominał 100 bez nazwy jednostki monetarnej – marek polskich[1][2].

Projektantem był Władysław Wasiewicz. Na monecie nie ma umieszczonego znaku mennicy ani napisu „PRÓBA”[1].

Awers[edytuj | edytuj kod]

Na tej stronie u góry znajduje się godło – mały orzełek w koronie, pod nim cyfry „100”, poniżej rok „1922”, dookoła wieniec laurowy[2].

Rewers[edytuj | edytuj kod]

Na tej stronie umieszczono lewy profil Józefa Piłsudskiego, z lewej strony napis „RZECZPOSPOLITA”, z prawej „POLSKA”[2].

Opis[edytuj | edytuj kod]

100-markówka była pierwszą monetą wybitą przez organizowaną od 1922 r. mennicę, w jej początkowej siedzibie przy ul. Złotej 37 w Warszawie, w której zajmowane były na cele działalności monetarnej dwie izby z pomieszczeń Głównego Urzędu Probierczego[3].

Monetę wybito na krążku o średnicy 26 mm, z rantem gładkim, w[4]:

  • brązie (masa 8,85–9,15 grama, nakład 100 sztuk),
  • miedzi (masa 8,8–11,9 grama, nakład 60 sztuk),
  • srebrze (masa 8,3–9,15 grama, nakład 50 sztuk),
  • mosiądzu (masa 6,2–6,6 grama, nakład 10 sztuk),
  • cynie (masa 4,6 grama, nakład 4 sztuki),
  • złocie (masa 13,4 grama, nakład 3 sztuki).

Pod koniec drugiego dziesięciolecia XXI w. ze znanych monet II Rzeczypospolitej jest to[5]:

Odmiany[edytuj | edytuj kod]

XXI w. replika

Istnieją również odmiany w złocie z wklęsłym napisem PRÓBA o nieznanym nakładzie[9].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Janusz Parchimowicz, Monety Rzeczypospolitej polskiej 1919 – 1939, wyd. pierwsze, Szczecin: Nefryt, 2010, s. 258, ISBN 978-83-87355-65-4.
  2. a b c Czesław Kamiński, Ilustrowany katalog monet polskich 1916–1975, wyd. IV poprawione i uzupełnione, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1976, s. 62.
  3. Władysław Terlecki, Mennica Warszawska 1765–1965, Polskie Towarzystwo Archeologiczne, Wrocław–Warszawa–Kraków: Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, 1970, s. 163–164.
  4. Janusz Parchimowicz, Monety Rzeczypospolitej polskiej 1919 – 1939, wyd. pierwsze, Szczecin: Nefryt, 2010, s. 258–265, ISBN 978-83-87355-65-4.
  5. Janusz Parchimowicz, Monety Rzeczypospolitej polskiej 1919 – 1939, wyd. pierwsze, Szczecin: Nefryt, 2010, s. 16–60, 64–278, ISBN 978-83-87355-65-4.
  6. Janusz Parchimowicz, Monety Rzeczypospolitej polskiej 1919 – 1939, wyd. pierwsze, Szczecin: Nefryt, 2010, s. 100–103, ISBN 978-83-87355-65-4.
  7. Janusz Parchimowicz, Monety Rzeczypospolitej polskiej 1919 – 1939, wyd. pierwsze, Szczecin: Nefryt, 2010, s. 254–257, ISBN 978-83-87355-65-4.
  8. Janusz Parchimowicz, Monety Rzeczypospolitej polskiej 1919 – 1939, wyd. pierwsze, Szczecin: Nefryt, 2010, s. 184–185, ISBN 978-83-87355-65-4.
  9. Janusz Parchimowicz, Monety Rzeczypospolitej polskiej 1919 – 1939, wyd. pierwsze, Szczecin: Nefryt, 2010, s. 264, ISBN 978-83-87355-65-4.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]