13S – wagon towarowy służący do przewozu kwasów w naczyniach kamionkowych[1]. Projekt wagonu powstał na podstawie adaptacji podwozia wapniarki 10S. Zastosowano ujednolicone elementy zawieszenia (resory i podwójne ogniwa). Za opracowanie projektu w 1958 odpowiadało CBK PTK. Rekonstrukcja projektu z 1963 roku zakładała zmianę łożysk (z 140 mm na 120 mm) oraz hamulec Oerlikona. Wagony ze zmienionego projektu otrzymały oznaczenie 13S/1[1]. Wagony mają minimalny promień skrętu wynoszący 75 m. Była to najliczniejsza grupa kamionek używanych w PKP[1].
W 12 zbiornikach można było pomieścić 12 m³ cieczy[1]. Napełnianie ceramicznych naczyń odbywało się od góry do każdej turyli (kamionki) osobno, a opróżnianie za pomocą syfonu. Zbiorniki stały ciasno na drewnianej podłodze, która była uszczelniona kitem lub lepikiem. Naczynia zdejmowano tylko podczas naprawy[1].
Zakład Napraw Taboru Kolejowego w Elblągu