Zastal 1L
| chłodniczy/izotermiczny | |
| Producent | |
|---|---|
| Lata budowy |
1947–1948 (Zielona Góra) |
| Wymiary | |
| Długość całkowita |
11500 mm |
| Wysokość całkowita |
3780 mm |
| Masa własna |
18500 kg |
| Podwozie | |
| Rozstaw osi |
6000 mm |
| Średnica kół |
1000 mm |
| Nadwozie i załadunek | |
| Powierzchnia ładunkowa |
21,2 m² |
| Pojemność ładunkowa |
45 m³ |
| Granica obciążenia |
13 t |
| Sposób chłodzenia |
lód wodny |
| Konstrukcja | |
| Hamulec |
W-GP SAB |
| Minimalny promień łuku |
75 m |
| Prędkość maksymalna |
80 km/h |
1L (31W) — typ chłodniczych wagonów-lodowni, produkowanych przez fabryki Zastal w Zielonej Górze i Fabrykę Wagonów i Maszyn w Sanoku po II wojnie światowej, w latach 1947–1949 dla Polskich Kolei Państwowych.
Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]
Parametry wagonów chłodni typu 31W (1L) bazowały na rozwiązaniach wagonu E-1, produkowanego w Polsce w latach 20. i 30. XX wieku.
Konstrukcja pudła i ostoi była spawana. Zewnętrzne pokrycie wykonano z pionowo umocowanych desek, oszalowanie drewniane pokryte było ocynkowaną blachą. Izolację termiczną stanowiły płyty korkowe. Dwuskrzydłowe drzwi miały wymiary 1106x1810 mm. Otwory do ładowania lodu umieszczono w dachu. Na ścianach szczytowych umieszczono drabinki, natomiast na dachu osłonę przeciwsłoneczną. Zestawy kołowe na łożyskach ślizgowych miały czopy o średnicy 115 mm.
Zmiany w trakcie eksploatacji[edytuj | edytuj kod]
W okresie eksploatacji wagony były poddawane wielu przebudowom. Wykonano między innymi nową konstrukcją ścian z zewnętrznymi słupkami i poziomym ułożeniem desek, a niektórych egzemplarzach poszycie z blachy. Likwidowano drabinki i luki dachowe do ładowania lodu, zastępując je otworami w bocznych ścianach. Usuwano także osłonę dachową.
Część wagonów przebudowano na wagony komorowe bez pojemników na lód, kilkadziesiąt zostało przystosowanych do pracy w zespołach chłodniczych.
Zakończenie eksploatacji[edytuj | edytuj kod]
Wagony typu 1L wycofano z użycia na przełomie lat 70. i 80.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Paweł Terczyński: Atlas wagonów towarowych. Poznań: Kolpress, 2011, s. 164. ISBN 978-83-933257-1-9.