401Z

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
401Z
401Z/1
401Zb
Eamo / Eamos
węglarko-platforma niskoburtowa
Ilustracja
401Z na Warszawie Wschodniej
Producent

Huta Ostrowiec (1961-63)
Fabryka Wagonów Świdnica

Lata budowy

1961—1963, 1966—1973

Wymiary
Długość całkowita

12240 mm

Wysokość całkowita

2242 mm

Wysokość ścian

950 mm

Masa własna

19500 kg

Podwozie
Typ wózka

1XT/1XTa

Rozstaw czopów skrętu

7000 mm

Nadwozie i załadunek
Długość ładunkowa

10828/10857 mm

Powierzchnia ładunkowa

31/31,5 m²

Pojemność ładunkowa

30 m³

Granica obciążenia

60 t

Ściany czołowe

zdejmowane

Konstrukcja
Hamulec

O-GP SAB + postojowy

Minimalny promień łuku

90 m

Prędkość maksymalna

100 km/h

Uwagi
[1]

401Z – niskoburtowy wagon przeznaczony do przewozu węgla i rudy żelaza[2], a po pozbawieniu go burt mógł służyć jak platforma do przewozu ciężkich pojazdów[2]. Powstał w sumie w trzech odmianach[2].

Projekt wagonu powstał w 1960 w Centralnym Biurze Konstrukcyjnym Przemysłu Taboru Kolejowego[2]. W wagonie tym ściany pudła dzielą się na 6 części: boczne burty składają się każda z dwóch elementów, a czołowe składają się z jednego elementu[2]. Pierwsze prototypy powstały w grudniu 1961 roku i produkcja była prowadzona w Ostrowcu do 1963[2]. Budowa została wznowiona w Świdnicy w roku 1966[2] i wtedy również zmodyfikowano dokumentację[2]. Modyfikacji uległy wózki (z 1XT na 1XTa), dzięki czemu prędkość maksymalną zwiększono do 100 km/h[2]. Kolejną modyfikacją, która zaszła w 1968, było dostarczanie dla PKP wagonów w dwóch wersjach: z burtami (Eamos) i z kłonicami (Rpps)[2]. Zbudowano również prototypy z ogrzewaniem w podłodze (401Zc), jak i wagony do wlewków dla Huty Katowice (40Zh)[2].

Maksymalna pojemność ładunkowa wynosiła 30 m³, a minimalny promień łuku 90 m[2].

Odmiana Producent Lata budowy ilość źródło
401Z Polska Huta Ostrowiec 1961-1962 31 [2]
401Z/1 Polska Huta Ostrowiec 1961-1963 779 [2]
401Zb Polska Fabryka Wagonów Świdnica 1966-1973 7356[a] [2]
40Zh Polska Fabryka Wagonów Świdnica ? 114 [2]

Powstała również niewielka partia na wózkach 25TNa[2].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. liczba zawiera wagony wyprodukowane bez burt jako platformy

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Paweł Terczyński: Atlas wagonów towarowych. Poznań: Kolpress, 2011, s. 294. ISBN 978-83-933257-1-9.
  2. a b c d e f g h i j k l m n o p q Paweł Terczyński: Atlas wagonów towarowych. Poznań: Kolpress, 2011, s. 76. ISBN 978-83-933257-1-9.