20 Gwardyjska Dywizja Zmechanizowana
| |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
20 Gwardyjska Przykarpacko-Berlińska Dywizja Zmechanizowana (ros. 20-я гвардейская мотострелковая Прикарпатско-Берлинская Краснознамённая ордена Суворова дивизия) – związek taktyczny Armii Radzieckiej przejęty przez Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej.
W końcowym okresie istnienia Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich dywizja stacjonowała na terenie Niemieckiej Republiki Demokratycznej. W tym czasie wchodziła w skład 1 Gwardyjskiej Armii Pancernej[1]. Utrzymana do 2008 w 8 KA w Wołgogradzie[2]. Ponownie sformowana.
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
Skład w 1990[3]:
- dowództwo i sztab – Grimma
- 29 Gwardyjski Lubliniecki pułk zmotoryzowany;
- 67 Gwardyjski Jarosławski pułk zmotoryzowany;
- 242 Gwardyjski Zaleszycki pułk zmotoryzowany;
- 576 Gwardyjski Bobrujski pułk zmotoryzowany;
- 20 batalion czołgów;
- 944 Gwardyjski Czemowidzko-Gnieźnieński pułk artylerii samobieżnej;
- 358 Gwardyjski Przykarpacko-Gnieźnieński pułk rakiet przeciwlotniczych;
- 487 dywizjon przeciwpancerny;
- 68 Gwardyjski batalion rozpoznawczy;
- 454 Gwardyjski Przykarpacki batalion łączności;
- 133 Gwardyjski Przykarpacki batalion inżynieryjno-saperski;
- 153 batalion obrony przeciwchemicznej;
- 1124 batalion zaopatrzenia;
- 39 batalion remontowy;
- 347 batalion medyczny.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Depczyński 2015 ↓, s. 351.
- ↑ Depczyński 2015 ↓, s. 379.
- ↑ Depczyński 2015 ↓, s. 152.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marek Depczyński: Rosyjskie siły zbrojne: od Milutina do Putina. Warszawa: Bellona SA, 2015. ISBN 978-83-11-13505-5.