47 mm działo przeciwpancerne KPUV vz. 36

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Forteczne działo przeciwpancerne KPUV vz. 36 kalibru 47 mm stanowiło wyposażenie czechosłowackich ciężkich schronów (TO). Wyprodukowano 222 lub 227 sztuk[1].

Przeważnie działo to było sprzężone z ciężkim karabinem maszynowym vz. 37. (tak zwana broń L1). Zarówno działo, jak i karabin maszynowy były wyposażone w instalacje odprowadzania gazów prochowych oraz możliwość wyrzucania łusek poza schron. Łuski wypadały specjalnymi rurami do rowu diamentowego – rodzaju fosy stanowiącej dodatkową ochronę strzelnic.

W wyjątkowych przypadkach działa te były instalowane samodzielnie (broń Q).

Maksymalny zasięg działa wynosił 5880 m[1]. Szybkostrzelność teoretyczna 30-35 strzałów na minutę[1]. Pocisk przeciwpancerny z odległości 1 km przebijał pancerz grubości 50 mm[1].

Znaczna liczba tych dział została przejęta przez Niemców i umieszczona w bunkrach Linii Zygfryda i Wału Atlantyckiego.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Tomasz Dudziak: Fortyfikacje w Górach Orlickich. [dostęp 2007-09-20]. (cz.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]