Kłoć wiechowata

Kłoć wiechowata
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Klad	rośliny naczyniowe
Klad	rośliny nasienne
Klasa	okrytonasienne
Klad	jednoliścienne
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	ciborowate
Rodzaj	kłoć
Gatunek	kłoć wiechowata
	Nazwa systematyczna
	{{{nazwa łacińska}}} (L.) Pohl; Tent. fl. bohem. 1:32. 1809
	[[wikispecies:{{{wikispecies}}}\|Systematyka w Wikispecies]]
	Multimedia w Wikimedia Commons

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 29 mar 2017, była oparta na tej wersji.

Kłoć wiechowata (Cladium mariscus (L.) Pohl) - gatunek roślin należący do rodziny ciborowatych (Cyperaceae). Występuje w niemal całej Europie z wyjątkiem jej wschodniej części oraz w Australii^[2]. W Polsce we wschodniej części Lubelszczyzny, na Równinie Augustowskiej, na Pomorzu, Ziemi lubuskiej i w Wielkopolsce, poza tym na kilku rozproszonych stanowiskach^[3].

Morfologia

Pokrój: Roślina zielna, osiąga 2–2,5 m wysokości.
Kwiaty: Kwiatostany złożone z kłosków zebranych w szczytową wiechę. Z kątów liści wyrastają boczne wiechy. Kłoski długości 3–4 mm, 2-kwiatowe. Kwiaty pozbawione okwiatu, część z nich obupłciowa, reszta męska.
Owoce: Owocki to jajowate, brunatne orzeszki zakończone krótkim dzióbkiem, o długości 3 mm.

Wiecha
Łodyga i liście
Kwiatostan

Biologia i ekologia

Kwitnie od czerwca do sierpnia. Często tworzy zwarte płaty szuwaru kłociowego. Kłoć wiechowata rośnie w płytkich wodach stojących, na torfowiskach niskich i wypłyconych jeziorach^[4].

Zagrożenia i ochrona

W Polsce od 2004 r. roślina objęta ścisłą ochroną gatunkową. Umieszczona na polskiej czerwonej liście w kategorii NT (bliski zagrożenia)^[5]. Zagrożeniem dla gatunku jest postępująca degradacja jezior, następująca w wyniku melioracji i gospodarki rybackiej.

↑ Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website. 2001–. [dostęp 2010-11-18]. (ang.).
↑ Cladium mariscus (L.) Pohl. USDA, ARS, National Genetic Resources Program. Germplasm Resources Information Network - (GRIN). [dostęp 1 listopada 2008]. (ang.).
↑ Adam Zając, Maria Zając: Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001. ISBN 83-915161-1-3.
↑ Halina Piękoś-Mirkowa, Zbigniew Mirek: Rośliny chronione. Wyd. II. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2006, seria: Flora Polski. ISBN 83-7073-444-8.
↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.

[apweb-1] Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website. 2001–. [dostęp 2010-11-18]. (ang.).

[2] Cladium mariscus (L.) Pohl. USDA, ARS, National Genetic Resources Program. Germplasm Resources Information Network - (GRIN). [dostęp 1 listopada 2008]. (ang.).

[3] Adam Zając, Maria Zając: Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001. ISBN 83-915161-1-3.

[Mirek-4] Halina Piękoś-Mirkowa, Zbigniew Mirek: Rośliny chronione. Wyd. II. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2006, seria: Flora Polski. ISBN 83-7073-444-8.

[5] Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.

[2]

[3]

[4]

[5]