Świdośliwka kłosowa

Świdośliwka kłosowa
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Klad	rośliny naczyniowe
Klad	rośliny nasienne
Klasa	okrytonasienne
Klad	różowe
Rząd	różowce
Rodzina	różowate
Rodzaj	świdośliwka
Gatunek	świdośliwa kłosowa
	Nazwa systematyczna
	{{{nazwa łacińska}}} (Lam.) K.Koch; Dendrologie 1:182. 1969
	[[wikispecies:{{{wikispecies}}}\|Systematyka w Wikispecies]]
	Multimedia w Wikimedia Commons

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 25 sty 2018, była oparta na tej wersji.

Świdośliwka kłosowa, świdośliwa kłosowa (Amelanchier spicata (Lam.) – gatunek krzewu występujący w stanie naturalnym w Ameryce Północnej^[2]. Potocznie nazywany jest gołębią jagodą. Jest najprawdopodobniej mieszańcem Amelanchier canadensis i A. stolonifera. W Polsce uprawiana, występuje też głównie w zachodniej części kraju jako kenofit i gatunek inwazyjny^[3]^[4].

Morfologia

Pokrój: Krzew o wysokości do 2 m.

Kwiaty: Białe, obupłciowe, zebrane w gęste kwiatostany. Roślina kwitnie w maju i jest samopylna (zapylaczami są głównie pszczoły).

Owoce: Jabłkowate, jadalne, można spożywać na surowo lub przetworzone. Są słodkie i soczyste, choć niektórzy określają ich smak jako nieprzyjemny. Niewielkie, średnio 8 mm średnicy, bogate w żelazo i miedź.

Biologia i ekologia

W Polsce gatunek uprawiany jako krzew ozdobny. Jest także rośliną inwazyjną, w pełni zadomowioną na niektórych terenach leśnych gdzie niegdyś była celowo wprowadzana jako domieszka biocenotyczna i czynnik fitomelioracyjny. Zasiedla głównie lasy liściaste (w tym chronione w Polsce grądy) oraz świeże bory mieszane, może też wnikać na powierzchnie wylesione, np. przecinki pod liniami wysokiego napięcia. Przy odpowiednich warunkach siedliskowych może stać się dominantem w warstwie podszytu i utrudnić lub nawet uniemożliwić prowadzenie odnowień. W takich sytuacjach jej zwalczanie wymaga kosztownych zabiegów i jest konieczne dla prowadzania prawidłowej gospodarki leśnej. Zaleca się odstąpienie od uprawy omawianego gatunku na terenach leśnych i w ich pobliżu^[3].

Zastosowania i uprawa

Jest uprawiana jako roślina ozdobna o jadalnych owocach oraz na żywopłoty. Preferuje gleby o pH kwaśnym do obojętnego, lekkie (piaszczyste) jak i gliniaste, zasobne w składniki pokarmowe. Stanowisko słoneczne do półcienistego. Mrozoodporność do -25 °C. Nasiona należy zbierać po całkowitym dojrzeniu owoców, ale jeszcze przed ich wyschnięciem, a następnie po wysuszeniu wysiewać w zimnym inspekcie. Przechowywane wymagają 4 tygodni ciepłej stratyfikacji w okresie zimowym, po czym należy je wysiewać wiosną. W przeciwnym razie kiełkowanie może trwać nawet 18 miesięcy lub więcej. Po wykiełkowaniu rośliny sadzi się na rozsadniku w odstępach co najmniej 20 cm. Po dwóch latach należy je przenieść na miejsce stałe.

Przypisy

↑ Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website. 2001–. [dostęp 2010-01-25]. (ang.).
↑ ^a ^b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-05-05].
↑ ^a ^b B. Tokarska-Guzik, Z. Dajdok, M. Zając, A. Zając, A. Urbisz, W. Danielewicz: Rośliny obcego pochodzenia w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem gatunków inwazyjnych. Warszawa: Generalna Dyrekcja Ochrony Srodowiska, 2012. ISBN 978-83-62940-34-9.
↑ Uchwała Rady Miasta Szczecin. [dostęp 2011-07-10].

Bibliografia

Plants For A Future - Amelanchier spicata. [dostęp 2010-05-13]. (ang.).
Atlas Roślin -Amelanchier spicata. [dostęp 2010-05-13]. (pol.).
Internetowa Baza Roślin - Świdośliwa kłosowa. [dostęp 2010-05-13]. (pol.).

[apweb-1] Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website. 2001–. [dostęp 2010-01-25]. (ang.).

[grin-2] Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-05-05].

[Obce2012-3] B. Tokarska-Guzik, Z. Dajdok, M. Zając, A. Zając, A. Urbisz, W. Danielewicz: Rośliny obcego pochodzenia w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem gatunków inwazyjnych. Warszawa: Generalna Dyrekcja Ochrony Srodowiska, 2012. ISBN 978-83-62940-34-9.

[4] Uchwała Rady Miasta Szczecin. [dostęp 2011-07-10].

[2]

[3]

[4]