Adam Paciorek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adam Paciorek
Ilustracja
podpułkownik łączności podpułkownik łączności
Data urodzenia

31 października 1894

Data śmierci

?

Przebieg służby
Siły zbrojne

C. K. Armia
Wojsko Polskie

Jednostki

Pułk Telegraficzny,
1 Armia,
2 Pułk Łączności,
Dep. VI MSWoj.,
Centr. Skł. Inż.

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Pamiątkowy Jubileuszowy 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” z Mieczami Medal Waleczności (Austro-Węgry) Krzyż Zasługi Cywilnej (w czasie wojny)

Adam Artur Paciorek (ur. 31 października 1894, zm. ?) – podpułkownik łączności Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 31 października 1894. Podczas I wojny światowej w rezerwie piechoty C. K. Armii został mianowany podporucznikiem z dniem 1 września 1915[1], a następnie awansowany na porucznika z dniem 1 listopada 1917[2]. Do 1918 był przydzielony do pułku telegraficznego[3][4].

Po zakończeniu wojny został przyjęty do Wojska Polskiego. Podczas wojny polsko-bolszewickiej w stopniu porucznika był szefem łączności i radiotelegrafii 1 Armii[5]. Został awansowany na stopień kapitana łączności ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[6], a następnie na stopień majora ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924[7]. W 1923, 1924 jako oficer nadetatowy 2 pułku łączności był przydzielony do Departamentu VI Wojsk Technicznych Ministerstwa Spraw Wojskowych[8][9]. W 1928 jako oficer nadetatowy 2 pułku łączności był przydzielony do Centralnej Składnicy Inżynieryjnej[10]. W 1932 był oficerem Wojskowego Zakładu Zaopatrzenia Inżynierii[11]. Został mianowany na stopień podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1936[12]. Do 1939 był szefem Biura Wojskowego w Ministerstwie Poczt i Telegrafów[13][14].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ranglisten des Kaiserlichen und Königlichen Heeres. Wiedeń: 1917, s. 218.
  2. Ranglisten des Kaiserlichen und Königlichen Heeres. Wiedeń: 1918, s. 236.
  3. a b c Ranglisten des Kaiserlichen und Königlichen Heeres. Wiedeń: 1917, s. 1178.
  4. a b c d Ranglisten des Kaiserlichen und Königlichen Heeres. Wiedeń: 1918, s. 1487.
  5. Zbigniew Wiśniewski: Wojska łączności w latach 1914–1920. T. 1. Cz. 1. Warszawa: Ajaks, 1998, s. 76.
  6. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 968.
  7. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 885.
  8. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 21, 960.
  9. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 21, 877.
  10. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 613, 621.
  11. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 268, 840.
  12. a b Rocznik Oficerski 1939 ↓, s. 262.
  13. 20-lecie komunikacji w Polsce odrodzonej. Kraków: 1939, s. 301.
  14. Rocznik Oficerski 1939 ↓, s. 446.
  15. M.P. z 1925 r. nr 63, poz. 237 „za szczególne zasługi, położone w dziedzinie organizacji i administracji armji Rzeczypospolitej Polskiej”.
  16. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 613.
  17. a b c Na podstawie fotografii [1].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]