Afrokulczyk blady

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Afrokulczyk blady
Crithagra xanthopygia[1]
(Rüppell, 1840)
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

łuszczakowate

Podrodzina

łuskacze

Plemię

Carduelini

Rodzaj

Crithagra

Gatunek

afrokulczyk blady

Synonimy
  • Serinus xanthopygius Rüppell, 1840[1]
  • Serinus atrogularis xanthopygius Rüppell, 1840[1]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Afrokulczyk blady[3], kulczyk blady[4] (Crithagra xanthopygia) – gatunek małego ptaka z rodziny łuszczakowatych (Fringillidae). Występuje w zachodnio-środkowej i północnej Etiopii oraz w Erytrei[5]. Nie jest zagrożony.

Taksonomia
Gatunek monotypowy[5][6]. Dawniej bywał uznawany za podgatunek afrokulczyka żółtorzytnego (C. atrogularis), podobnie jak afrokulczyk etiopski (C. reichenowi); taksony te umieszczano wówczas w rodzaju Serinus[1][7].
Morfologia
Ma 11–12 cm długości[5]. Samica podobna do samca, ale mniej żywo ubarwiona.
Ekologia i zachowanie
Zamieszkuje tereny krzewiaste (scrub), unika gęstej roślinności i zadrzewień. Występuje w przedziale wysokości 900–2500 m n.p.m.[5]
Śpiew to świergoty i trele; śpiewa wytrwale. Spokojny.
Gniazdo wije wśród roślin. Materiały na gniazdo: sucha trawa, włókna roślinne, w tym kokosowe, sizalowe i lniane, pióra, szarpie, mech. Składa 3–4 jaja; wysiadywanie trwa ok. 14 dni. Agresywny wobec współplemieńców.
Zjada głównie nasiona roślin, także niewielkie ilości owadów[5]. Żeruje na ziemi – na terenach otwartych oraz w kępach roślinności krzewiastej, w parach lub małych stadkach[5]. W hodowli żywi się nasionami zawierającymi tłuszcze, ale głównie węglowodany, dojrzałe i na wpół niedojrzałe nasiona traw i chwastów, włośnica ber, kiełki, zielenina, pokarm jajeczny i żywy.
Status
IUCN uznaje afrokulczyka bladego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern). Liczebność populacji nie została oszacowana; ptak ten opisywany jest jako występujący lokalnie, pospolity przynajmniej w części zasięgu występowania. Ze względu na brak dowodów na spadki liczebności bądź istotne zagrożenia dla gatunku, BirdLife International ocenia trend liczebności populacji jako stabilny[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Crithagra xanthopygia, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Crithagra xanthopygia, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Carduelini Vigors, 1825 (wersja: 2020-01-11). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-04-25].
  4. P. Mielczarek & W. Cichocki. Polskie nazewnictwo ptaków świata. „Notatki Ornitologiczne”. Tom 40. Zeszyt specjalny, s. 409, 1999. ISSN 0550-0842. 
  5. a b c d e f Clement, P.: Yellow-rumped Serin (Crithagra xanthopygia), version 1.0. [w:] Birds of the World (J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana, Editors) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2020. [dostęp 2021-12-04]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  6. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Finches, euphonias, longspurs, Thrush-tanager. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-04-25]. (ang.).
  7. Yellow-rumped Seedeater (Serinus xanthopygius). IBC: The Internet Bird Collection. [dostęp 2016-06-23]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]