Aleksander Marian Ryl
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie | |
| Tytuł naukowy |
magister farmacji |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
Dyrektor |
| Pracodawca |
Warszawskie Towarzystwo Akcyjne „Motor” |
| Rodzice |
Aleksander Wincenty i Józefa Gabriela z domu Janiszewska |
| Małżeństwo |
Maria Józefa z domu Janiszewska |
| Dzieci |
Stanisław |
Aleksander Marian Ryl (ur. 8 grudnia 1870 w Chęcinach, zm. 4 sierpnia 1933 w Warszawie) – farmaceuta, społecznik i filantrop.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 8 grudnia 1870 w Chęcinach w rodzinie Aleksandra Wincentego i Józefy Gabrieli z domu Janiszewskiej. Ukończył męskie gimnazjum w Radomiu i odbył praktykę w aptece w Łodzi. W 1893 zdał egzamin na Uniwersytecie Warszawskim na podaptekarza i pracował w aptece w Odessie. W 1897 ukończył farmację na uniwersytecie w Dorpacie. W czasie studiów należał do korporacji studenckiej i był pierwszym prezesem korporacji Lechicja.
Był właścicielem aptek w Parczewie (1897-1900) oraz w Warszawie (od 1904).
Współwłaściciel fabryki kapsułek żelatynowych "S.Zembrzuski i S-ka" w Warszawie[1].
Dyrektor techniczny i członek zarządu Warszawskiego Towarzystwa Akcyjnego „Motor” – spółki należącej do jednej z czterech pionierów przemysłu farmaceutycznego i handlu chemiczno-farmaceutycznego w Polsce[2].
Aleksander Ryl był autorem technologii produkcji "Motopiry", poprzedniczka aspiryny[3]. Wprowadził do produkcji kapsułki tranowe dla dzieci.
Działał w Polskim Powszechnym Towarzystwie Farmaceutycznym i Warszawskim Towarzystwie Farmaceutycznym i był prezesem Towarzystwa Czytelni w Warszawie.
Żonaty z Marią Józefą z domu Janiszewską, z którą miał syna Stanisława. Zmarł 4 sierpnia 1933 w Warszawie i pochowany został w rodzinnym grobowcu na Powązkach.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ CRISPA [online], crispa.uw.edu.pl [dostęp 2020-12-26].
- ↑ Początki przemysłu farmaceutycznego w Polsce: Gruba Czwórka [online], www.kierunekfarmacja.pl [dostęp 2020-12-26] (pol.).
- ↑ Motopiryna : piosenka reklamowa, tango - Stare Melodie [online], Stare Melodie - przecudny zgrzyt ze starych płyt [dostęp 2020-12-26] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Archiwum Korporacyjne - Archiwum i Muzeum Polskich Korporacji Akademickich [online], www.archiwumkorporacyjne.pl [dostęp 2020-12-26].
- Tadeusz W. Świątek, Rafał Chwiszczuk: Warszawski ruch społecznikowski. Warszawa: Fundacja Cultus, 2010, s. 124. ISBN 978-83-62679-00-3. [dostęp 2020-12-23].
- Aleksander Marian Ryl [online], M.J. Minakowski: Wielka Genealogia Minakowskiego [dostęp 2020-12-23].