Aleksander Sikorski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksander Sikorski
Państwo działania

 Polska

profesor nauk biologicznych
Specjalność: biochemia błon komórkowych[1]
Alma Mater

Uniwersytet Wrocławski

Doktorat

11 listopada 1977[1]

Habilitacja

14 stycznia 1988[1]

Profesura

18 października 1995[1]

Aleksander Franciszek Sikorskipolski biochemik, dr hab. nauk przyrodniczych, profesor zwyczajny i kierownik Zakładu Cytobiochemii Wydziału Biotechnologii Uniwersytetu Wrocławskiego[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1972 ukończył studia biochemiczne (w zakresie nauk biologicznych) na Uniwersytecie Wrocławskim[1], 11 listopada 1977 obronił pracę doktorską, 14 stycznia 1988 habilitował się na podstawie pracy[1]. 18 października 1995 nadano mu tytuł profesora w zakresie nauk biologicznych[1]. Pracował w Instytucie Biochemii i Biologii Molekularnej na Wydziale Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Wrocławskiego, Międzyuczelnianym Centrum Biotechnologii Agregatów Lipidowych Uniwersytetu Wrocławskiego, oraz w Instytucie Biotechnologii i Ochrony Środowiska na Wydziale Inżynierii Lądowej i Środowiska Uniwersytetu Zielonogórskiego[1].

Objął funkcję profesora nadzwyczajnego w Katedrze Biologii Molekularnej na Wydziale Nauk Biologicznych Uniwersytetu Zielonogórskiego[1].

Piastuje stanowisko profesora zwyczajnego, oraz kierownika w Zakładzie Cytobiochemii na Wydziale Biotechnologii Uniwersytetu Wrocławskiego, członka Komisji Przyrodniczej i Medycznej z siedzibą we Wrocławiu (Międzywydziałowe Komisje Interdyscyplinarne) Polskiej Akademii Umiejętności, a także był członkiem Komitetu Cytobiologii i Komitetu Biochemii i Biofizyki PAN (gdzie zasiadał w prezydium)[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k Prof. dr hab. Aleksander Franciszek Sikorski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-02-17].