Aleksandrs Vanags

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksandrs Vanags
Data i miejsce urodzenia

21 marca 1919
Ryga

Data i miejsce śmierci

24 grudnia 1986
Strasburg

Wzrost

171 cm

Pozycja

ofensywny pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1930–1935 ASK Ryga
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1936–1945 ASK Ryga
1946–1947 RC Strasbourg 21 (1)
1947–1949 FC Nancy 21 (2)
1949–1955 RC Strasbourg 108 (11)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1937–1940  Łotwa 11 (7)
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Aleksandrs Vanags (fr. Alexandre Vanags, ur. 21 marca 1919 w Rydze, zm. 24 grudnia 1986 w Strasburgu) – łotewski piłkarz i koszykarz, reprezentant Łotwy w obu tych dyscyplinach, srebrny medalista mistrzostw Europy w koszykówce.

Piłka nożna[edytuj | edytuj kod]

Vanags na rysunku z 1938

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Grę w piłkę nożną rozpoczął w klubie ASK Ryga[1], gdzie był również członkiem sekcji hokeja na lodzie i koszykówki[2][3]. W 1936 roku włączono go do składu drużyny seniorów. W barwach ASK zdobył dwukrotnie mistrzostwo Łotwy (1942, 1943) oraz czterokrotnie został królem strzelców Virslīgi[1][4]. Pomimo rozpoczętej w 1940 roku okupacji Łotwy przez ZSRR oraz następnie III Rzeszę kontynuował karierę sportową[2]. Po zakończeniu II wojny światowej wyemigrował na krótki okres do Niemiec, a następnie do Francji, gdzie został zawodnikiem klubu RC Strasbourg[2][5]. 18 sierpnia 1946 zadebiutował w Première Division w wygranym 3:0 meczu przeciwko Stade de Reims. 20 maja 1947 zdobył pierwszą bramkę we francuskiej ekstraklasie w wygranym 5:2 wyjazdowym spotkaniu z Girondins Bordeaux. W sezonie 1946/47 zanotował 21 ligowe występy, w których strzelił 1 gola i po zakończeniu rozgrywek opuścił zespół. W latach 1947–1949 grał w FC Nancy, gdzie rozegrał 21 ligowych spotkań i zdobył 2 gole. W połowie 1949 roku powrócił do RC Strasbourg, z którym wywalczył Puchar Francji 1950/51, po pokonaniu w meczu finałowym 3:0 US Valenciennes-Anzin[5][6][7]. W latach 1949–1955 rozegrał łącznie w barwach tego klubu 108 ligowych spotkań i strzelił 11 bramek. W 1955 roku zakończył karierę zawodniczą i do lat 1980. pracował jako trener piłki nożnej i koszykówki w ośrodkach szkoleniowych i klubach mieszczących się głównie na terenie Alzacji[2][8][9]. W międzyczasie uzyskał obywatelstwo francuskie.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

25 czerwca 1937 zadebiutował w reprezentacji Łotwy prowadzonej przez Rudolfa Stanzela w przegranym 1:3 towarzyskim meczu z Niemcami w Rydze. 17 maja 1938 zdobył dwie pierwsze bramki w drużynie narodowej w wygranym 2:0 spotkaniu przeciwko Litwie. Ogółem w latach 1937–1940 rozegrał w reprezentacji 11 spotkań uznanych za oficjalne, w których strzelił 7 bramek.

Bramki w reprezentacji
LP Data Miejsce Przeciwnik Bramka Rezultat Ranga meczu 
1. 17 maja 1938 ASK stadions, Ryga  Litwa 1:0 2:0 Mecz towarzyski
2. 17 maja 1938 ASK stadions, Ryga  Litwa 2:0 2:0 Mecz towarzyski
3. 20 lipca 1938 Kadrioru staadion, Tallinn  Estonia 2:0 2:0 Mecz towarzyski
4. 25 września 1938 ASK stadions, Ryga  Polska 1:0 2:1 Mecz towarzyski
5. 27 lipca 1939 ASK stadions, Ryga  Estonia 2:3 3:3 Mecz towarzyski
6. 24 września 1939 Stadion Olimpijski, Helsinki  Finlandia 1:0 3:0 Mecz towarzyski
7. 24 września 1939 Stadion Olimpijski, Helsinki  Finlandia 2:0 3:0 Mecz towarzyski

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

ASK Ryga
RC Strasbourg

Koszykówka[edytuj | edytuj kod]

W latach 1930. łączył karierę piłkarską z grą w koszykówkę, występując w Rīgas US i ASK Ryga oraz w reprezentacji Łotwy[2][3]. Na płaszczyźnie klubowej wywalczył w barwach ASK dwukrotnie tytuł mistrza kraju w sezonach 1939 i 1940[3]. Z drużyną narodową zdobył srebrny medal na Mistrzostwach Europy w Koszykówce 1939 rozegranych na Litwie[2][10]. Po zakończeniu II wojny światowej grał we francuskim klubie SIG Strasbourg[2]. Od połowy lat 1950. do lat 1980. pracował jako trener koszykówki, m.in. w latach 1966–1970 prowadził jako szkoleniowiec SIG Strasbourg[8][11].

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Łotwa
ASK Ryga
  • mistrzostwo Łotwy: 1939, 1940

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Futbols pilsētā: ASK (1.daļa). delfi.lv. [dostęp 2020-01-05]. (łot.).
  2. ↑ a b c d e f g Vanags – izcilāks futbolists vai basketbolists?. sportazinas.com. [dostęp 2020-01-05]. (łot.).
  3. ↑ a b c Latvijas komandas – leģendas, kausi, tituli. basket.lv. [dostęp 2020-01-05]. (łot.).
  4. ↑ Virslīga – historical tables. rsssf.com. [dostęp 2019-12-27]. (ang.).
  5. ↑ a b Futbola eksports un imports. sporto.lv. [dostęp 2020-01-05]. (łot.).
  6. ↑ Saison 1950/1951. pari-et-gagne.com. [dostęp 2019-12-27]. (fr.).
  7. ↑ Vai Jānis Ikaunieks debitēs Francijas čempionātā?. sporta-klubi.lv. [dostęp 2019-12-28]. (łot.).
  8. ↑ a b SIG Strasbourg: Histoire. sigstrasbourg.fr. [dostęp 2019-12-27]. (fr.).
  9. ↑ Histoire & Palmarès – FAIG. faig.footeo.com. [dostęp 2020-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-03-01)]. (fr.).
  10. ↑ Ko esmu redzējis – neaizmirstu. sporto.lv. [dostęp 2019-12-28]. (łot.).
  11. ↑ VEF cīnīsies par iekļūšanu Eirolīgā. vefriga.com. [dostęp 2020-01-05]. (łot.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Aleksandrs_Vanags&oldid=71866412”