Alexander Sadebeck
| Data i miejsce urodzenia |
26 czerwca 1843 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
9 grudnia 1879 |
| Zawód, zajęcie |
mineralog, geolog |
Alexander Sadebeck (ur. 26 czerwca 1843 we Wrocławiu, zm. 9 grudnia 1879 w Hamburgu)[1] – niemiecki mineralog, geolog i muzealnik.
Był synem geodety i kartografa Moritza Sadebecka oraz bratem botanika i mykologa Richarda. Absolwent Gimnazjum św. Marii Magdaleny we Wrocławiu, a następnie geologii oraz mineralogii Uniwersytetu Wrocławskiego[1]. W roku 1865 obronił rozprawę doktorską na uniwersytecie berlińskim i od tego roku pracował na tej uczelni w muzeum mineralogicznym, najpierw jako kustosz, a po zrobieniu habilitacji zatrudniony został tam od 1869 r. do 1872 jako privatdozent[2]. W 1872 r. objął posadę profesora mineralogii w Kilonii[1].
Główną specjalizacją naukową Sadebecka była mineralogia i krystalografia minerałów, jednak prowadził też badania geologiczne, m.in. jury na Pomorzu, a także opracował materiały geologiczne (w tym sporządził mapę geologiczną) pozyskane przez ekspedycję von Deckena do wschodniej Afryki[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Smereka J., 2008: Przedmowa do wydania polskiego. W: Moritz Sadebeck. Góra Ślęża i jej okolice. Wyd. Atut, strona 18.
- ↑ Hoppe G., 2003: Zur Geschichte der Geowissenschaften im Museum fur Naturkunde zu Berlin. Teil 5: Vom Mineralogischen Museum im Hauptgebaude der Universitat zu den zwei geowissenschaftlichen Institutionen im Museum fur Naturkunde – 1856 bis 1910. Mitt. Mus. Nat.kd. Berl., Geowiss. Reihe, strona 51.
- ↑ Wilhelm von Gümbel: Sadebeck, Alexander. W: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Band 30, Duncker & Humblot, Leipzig 1890, S. 163 f. [1].