Amir Hamzah

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Amir Hamzah
Ilustracja
Data urodzenia

28 lutego 1911

Data śmierci

20 marca 1946

Narodowość

indonezyjska

Dziedzina sztuki

poezja

Tengku Amir Hamzah (ur. 28 lutego 1911, zm. 20 marca 1946)[1]indonezyjski poeta.

Autor wierszy mistycznych o wyszukanej formie, zostały wydane w zbiorach Nyanyi sunyi („Ciche pieśni”, 1937) i Buah rindu („Owoce tęsknoty”, 1941)[2].

Był jednym z założycieli magazynu „Pudjangga Baru”[3].

Poparł ruch „Wielkiej Indonezji”, stawiając ideał zjednoczonej i nowoczesnej Indonezji ponad tradycyjnym społeczeństwem malajskim[3]. Zabiegał o rozwój języka indonezyjskiego w randze języka literackiego[2].

Pośmiertnie, w 1975 r., został uhonorowany tytułem Bohatera Narodowego Indonezji[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Mirnawati, Kumpulan Pahlawan Indonesia Terlengkap, Mekarsari, Cimanggis, Depok: Cerdas Interaktif, 2012, s. 143, ISBN 978-979-788-343-0, OCLC 812615023 (indonez.).
  2. a b Amir Hamzah, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2020-06-20] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-20].
  3. a b Amir Hamzah. Sapere.it. [dostęp 2020-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-20)]. (wł.).