Anđelko Vuletić

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anđelko Vuletić
Data i miejsce urodzenia

6 lutego 1933
Trebinje

Data i miejsce śmierci

21 października 2021
Zagrzeb

Narodowość

jugosłowiańska

Dziedzina sztuki

literatura

Anđelko Vuletić (ur. 6 lutego 1933 w Trebinju, zm. 21 października 2021 w Zagrzebiu[1]) – jugosłowiański poeta, pisarz, dramaturg i tłumacz pochodzenia chorwackiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu szkoły w rodzinnym Trebinju w 1953 rozpoczął studia na Uniwersytecie Sarajewskim, ale po roku został aresztowany pod zarzutem prowadzenia działalności antypaństwowej[2]. Po zwolnieniu z więzienia nie mógł kontynuować studiów w Sarajewie i dokończył studia na wydziale filozoficznym Uniwersytetu w Belgradzie[2]. Po studiach pracował jako nauczyciel w Sarajewie. W 1992 przeniósł się do Zagrzebia[2]. Był uważany za zwolennika prawicowej partii HDZ Franjo Tuđmana[3].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Dorobek pisarski Vuleticia obejmuje ponad 50 dzieł, w tym powieści, tomiki poezji, dramaty i literaturę dziecięcą[2]. Był tłumaczem literatury francuskiej i węgierskiej[4]. W 1965 otrzymał nagrodę Stowarzyszenia Pisarzy Bośni i Hercegowiny. Jedna z jego powieści Dva hrama, dvije razvaline, będąca krytyką systemu komunistycznego powstała w 1969, ale mogła się ukazać dopiero w roku 1994[1].

W Polsce ukazały się trzy książki Vuleticia w tłumaczeniu Grzegorza Łatuszyńskiego (Dusze na kiju klonowym, Dziewiąty cud na wschodzie, Żarliwość i gwałt). Utwory Vuleticia w polskim przekładzie ukazały się także w antologii Żywe źródła, w tłumaczeniu Łucji Danielewskiej (wyd. 1996).

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Powieści[edytuj | edytuj kod]

  • 1958: Gorko sunce
  • 1963: Drvo s paklenih vrata
  • 1966: Deveto čudo na istoku
  • 1980: Dan hapšenja Vile Vukas
  • 1984: Jadi mladog karijerista
  • 1988: Čudotvorna biljka doktora Engela
  • 1994: Dva hrama, dvije razvaline
  • 1998: Strijeljanje ustaše Broza

Poezja[edytuj | edytuj kod]

  • 1961: Gramatika ili progonstvo
  • 1962: Jedina nada
  • 1965: Sedam vječnih pitanja
  • 1967: Zmije odlaze s onu stranu svijeta
  • 1968: Kraljica puteva
  • 1971: Poezija
  • 1977: Kad budem velik kao mrav
  • 1985: Putnik na svoju odgovornost
  • 1985: Križaljka za čitanje sudbine
  • 1989: Popravni ispit
  • 1995: Pčela i metak
  • 1996: Pisma nebeskom gromu
  • 1996: Sarajevo a zalazi sunce

Dramat[edytuj | edytuj kod]

  • 1987: Miljenik partije Buharin
  • 1990: Andrija Hebrang

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Umro Anđelko Vuletić, pisac brojnih knjiga, pa i pripovijetke ‘Strijeljanje ustaše Broza‘, čiji je kritički roman o komunizmu bio u bunkeru 25 godina. = 2021 [online], Slobodna Dalmacija [dostęp 2021-10-24] (bośn.).
  2. a b c d Umro jedan od najprevođenijih hrvatskih i bosanskohercegovačkih pisaca Anđelko Vuletić. = 2021-10-24 [online], vecernji.hr, 2021 (chorw.).
  3. Parina Meić. Hrvatska književnost BiH – Izazov(i) hrvatske književne historiografije. „Riječ”. 11 (2), s. 224, 2014. 
  4. Hrvatski književnik, pripovjedač, pjesnik i prevoditelj Anđelko Vuletić preminuo je u četvrtak. = 2021 [online], Dnevnik [dostęp 2021-10-24] (bośn.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]