Andrzej Głowacki (designer)
Andrzej Głowacki | |
Imię i nazwisko |
Andrzej Paweł Głowacki |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
29 listopada 1948 |
Alma Mater |
Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie |
Dziedzina sztuki |
design |
Strona internetowa |
Andrzej Paweł Głowacki (ur. 29 listopada 1948 w Częstochowie)[1] – projektant, architekt wnętrz, grafik, prof. zw. Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie prowadził III Pracownię Projektowania Architektury Wnętrz, kierownik Katedry Reklamy, Grafiki i Nowych Mediów w Wyższej Szkole Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie.
Biogram[edytuj | edytuj kod]
Zatrudnienie i osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]
- Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie Wydział Architektury Wnętrz – 1974[1]
- Przewód kwalifikacyjny I stopnia – 1985
- Przewód kwalifikacyjny II stopnia – 1991
- Tytuł naukowy profesora z rąk prezydenta Lecha Wałęsy – 1995
- Rada Główna Szkolnictwa Wyższego 2010–2011
- Rada Główna Nauki Szkolnictwa Wyższego 2011–2014
Kariera naukowa[edytuj | edytuj kod]
Absolwent Wydziału Architektury Wnętrz krakowskiej ASP. Jego praca doktorska ukazywała przełomowe podejście metodologiczne do projektowania[2], pojmowanego przez niego w kategoriach aktu twórczego, w którym istotny jest nie tylko pomysł, ale także wkład emocjonalny i świadomość projektującego.
W latach 1990 – 1993 pełnił funkcję dziekana Wydziału Architektury Wnętrz. Jako pierwszy dziekan po 1989 roku zapoczątkował proces reformowania wydziału. Wiele z wprowadzonych przez niego zasad ułatwia życie studentom po dzień dzisiejszy, m.in. możliwość zmiany pracowni co semestr w celu poznania metod pracy i filozofii projektowej różnych wykładowców.
Zajmuje się zagadnieniami projektowania przestrzeni wirtualnej i przestrzeni rzeczywistej.
Popularyzowanie nauki[edytuj | edytuj kod]
W latach 2011 – 2016 pełnił funkcję redaktora naczelnego międzynarodowego czasopisma naukowego CyberEmpathy: Magazine of Visual Communication and New Media in Art Science Humanities Design and Technology[3], wyd. Marika Wato. Idea czasopisma wywodziła się z książki "Od empatii do cyberprzestrzeni" autorstwa Andrzeja Głowackiego, wydanej w roku 2009. Pismo kontynuowało zagadnienia poruszane w książce a w szczególności problematykę przestrzeni wirtualnej. Łącznie pod redakcją Andrzeja Głowackiego ukazało się czternaście wydań pisma o transhumanistycznej tematyce[4]:
Issue 1 / 2011 (1) Sketches from Virtual Reality
Issue 2 / 2011 (2) The Gilliam’s Atlas
Issue 1 / 2012 (3) Cyber Fields Forever
Issue 2 / 2012 (4) Cyber Sky
Issue 1 / 2013 (5) Soluble Fish
Issue 2 / 2013 (6) Contemporary Art in Public Space
Issue 3 / 2013 (7) Architecture for Human, Humanism for Architecture
Issue 4 / 2013 (8) The Code
Issue 5 / 2013 (9) Visual Strategies
Issue 1 / 2014 (10) Augmented Reality
Issue 2 /2014 (11) Cyber Art
Issue 1 / 2015 (12) Hyper Visions
Issue 2 /2015 (13) The Eco-existentialism Theories
Issue 1 / 2016 (14) The Archetypes of Cyber Space
Projekty[edytuj | edytuj kod]
Jeden z najbardziej znanych polskich projektantów lat dziewięćdziesiątych[5] Był twórcą utrzymanej w duchu surrealizmu Galerii Jo Design, działającej w Krakowie w latach 1992 – 1996. Galeria mieściła się w Zaułku św. Tomasza. Odwiedzali ją liczni artyści: plastycy, aktorzy, pisarze, dziennikarze polscy i zagraniczni.
Projekty z lat dziewięćdziesiątych cechuje optymizm, zabawa formą i duża odwaga stylistyczna. Jest to design całkowicie niekonwencjonalny, zmierzający ku odrealnieniu, ale niepozbawiony funkcji użytkowej. Spośród licznych realizacji najbardziej charakterystyczne są meble, lampy i szkła, których finezyjne kształty i zabawne, a zarazem filozoficzne tytuły znalazły sobie licznych wielbicieli w kraju i za granicą.
Inspiracje[edytuj | edytuj kod]
Jego pasją i wielką inspiracją projektową jest współczesna fizyka teoretyczna ujmowana przez niego w kontekście alchemii i wiedzy tajemnej dawnych kultur. W projektowaniu stawia na nowoczesne i przyszłościowe rozwiązania. Jest zwolennikiem wychodzenia naprzeciw potrzebom przyszłości, stąd jego umiłowanie dla transhumanizmu, nauczanie projektowania dla potrzeb cyberprzestrzeni oraz nacisk na wykorzystywanie najnowszych narzędzi projektowych.
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
Wystawy[edytuj | edytuj kod]
Rysunku, malarstwa, grafiki, collage, w Polsce i za granicą: Niemcy, Włochy, Holandia, Francja, m.in.:
- Muzeum Manggha Galeria Europa-Daleki Wschód "Archetyptura. Estetyka QR Kodu" 2015-2016
- Nijmeegs Museum – Commanderie van Sint Jan 1985
- Museum Oud Rijnsburg – 1989 – 1990 – Kunst uit Oost – Europa
Książki[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Głowacki: Od empatii do cyberprzestrzeni. Konsorcjum Akademickie. Wydawnictwo WSE w Krakowie, WSIiZ w Rzeszowie i WSZiA w Zamościu, 2009. ISBN 978-83-62259-19-9.
- Andrzej Głowacki: Archetyptura słowa. Kraków: 2009. ISBN 978-83-929554-0-5.
- Andrzej Głowacki: Rozpuszczalna ryba w nierozpuszczalnej rzeczywistości. Kraków: 2009. ISBN 978-83-929554-1-2.
- Andrzej Głowacki: W kręgu Jo Design: projektowanie – harmonia przeciwieństw. Kraków: Studio Jo Design, 1994. ISBN 83-902122-0-X.
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Głowacki. Egipt w jeansie. „Archivolta”, s. 38-41, 1999. Kraków: Archivolta. ISSN 1506-5928.
- Andrzej Głowacki. Były sobie dwie łazienki. „Łazienka”. 2(36), 1999. Białystok: Pool-Media. ISSN 1426-0700.
- Andrzej Głowacki. Rozszerzanie świadomości. „Architektura i Biznes”. 6, 1999. Kraków: Firma Wydawniczo-Reklamowa RAM. ISSN 1230-1817.
- Andrzej Głowacki. Juliusz Verne w Kopalni Soli. „Architektura i Biznes”. 8, 1998. Kraków: Firma Wydawniczo-Reklamowa RAM. ISSN 1230-1817.
- Andrzej Głowacki. Nasza przestrzeń i miejsce. „Architektura i Biznes”. 1(1), lipiec 1992. Kraków: Firma Wydawniczo-Reklamowa RAM. ISSN 1230-1817.
Filmografia[edytuj | edytuj kod]
- Album Sztuki Krakowskiej: Rozmowa z Andrzejem Głowackim. [TV – film emitowany, dokument]. Kraków: TVP SA. 1995.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Głowacki Andrzej Paweł, [w:] Władysław Tyrański , Kto jest kim w Krakowie : lokalne władze, urzędy, instytucje, środowiska : edukacja, zatrudnienie, pozycja zawodowa, działalność polityczna i społeczna, sympatie polityczne, rodzina, rozrywki i upodobania (dane z 1999 roku), Kraków: Krakowska Agencja Informacyjna, 2000, s. 95, ISBN 83-909309-2-7, OCLC 47866363 [dostęp 2023-01-30] .
- ↑ Andrzej Głowacki: Projektowanie – harmonia przeciwieństw. W kręgu Jo Design. Kraków: Studio Jo Design, 1994. ISBN 83-902122-0-X.
- ↑ Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego , Wykaz czasopism Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego [online], 30 grudnia 2016 [dostęp 2019-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-16] .
- ↑ CyberEmpathy Journal of Visual Communication [online], Issuu [dostęp 2019-10-21] (ang.).
- ↑ Józef Mrozek. L’architettura d’interni polacca dopo la svolta The Polish interior after the turning-point. „Domus Architettura Design Arte Comunicazione Architecture Design Art Communication”. 804, s. 90-97, Maggio May 1998. Stefano Boeri – redaktor naczelny. Milano: Editiorale Domus. ISSN 0012-5377. (wł. • ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Złota księga nauki polskiej 2000 Naukowcy przełomu wieków. Gliwice: Helion, 2001. ISBN 83-7197-432-9.
- Józef Mrozek. L’architettura d’interni polacca dopo la svolta The Polish interior after the turning-point. „Domus Architettura Design Arte Comunicazione Architecture Design Art Communication”. 804, s. 90-97, Maggio May 1998. Stefano Boeri – redaktor naczelny. Milano: Editiorale Domus. ISSN 0012-5377. (wł. • ang.).
- Krystyna Gonet. Io Design. „Cztery Kąty”. 2, s. 16-19, luty 1996. Warszawa: Prószyński i S-ka. ISSN 0867-7298.
- Dorota Morawetz. Metal i kolor. „Cztery Kąty”. 10, s. 104-107, październik 1999. Warszawa: Prószyński i S-ka. ISSN 0867-7298.
- Dorota Morawetz. Oswojona drapieżność. „Dom&wnętrze”. 4(22), s. 58-63, 1996. Warszawa: Ipaco Press. ISSN 0867-2105.
- Grażyna Banaszkiewicz. W Galerii dell'Arte. „Dom&wnętrze”. 5, s. 18-27, 1997. Warszawa: Ipaco Press. ISSN 0867-2105.
- Kto żyje bez szaleństwa. „Dom&wnętrze”. 1, 1999. Warszawa: Ipaco Press. ISSN 0867-2105.
- Krystyna Gonet. Festiwal światła. „Rezydencje”. 4-5, s. 130-133, 1997. Warszawa: Piotr P. Bachurski. ISSN 1427-0439.
- Satysfakcja i uśmiech. „Architektura i Biznes”. 11, 1998. Kraków: Firma Wydawniczo-Reklamowa RAM. ISSN 1230-1817.
- Sygnowane Księżycem Io. „Architektura i Biznes”. 2, 1999. Kraków: Firma Wydawniczo-Reklamowa RAM. ISSN 1230-1817.
- Ażurowe metale – portret twórcy. „Stylowy Dom”. 6, 2000. Kraków: Firma Wydawniczo-Reklamowa RAM. ISSN 1230-1817.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Głowacki – dydaktyka
- III Pracownia Projektowania Architektury Wnętrz [online], glowacki.asp.krakow.pl [zarchiwizowane z adresu 2009-12-08] .