Andrzej Szołdrski (kasztelan biechowski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Szołdrski
Herb
Łodzia
Rodzina

Szołdrscy herbu Łodzia

Data urodzenia

1645

Data śmierci

10 czerwca 1704

Ojciec

Stanisław Szołdrski

Matka

Marianna z Wrzący Zajączków

Żona

Zofia Radomicka

Dzieci

Ludwik

Andrzej Szołdrski herbu Łodzia (ur. 1645, zm. 10 czerwca 1704) – kasztelan biechowski.

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Syn Stanisława (zm. 1645), sędziego ziemskiego poznańskiego i Marianny z Wrzący Zajączków, pieczętującej się herbem Świnka. Poślubił Zofię Radomicką, córkę Kazimierza Władysława Radomickiego, kasztelana kaliskiego. Z małżeństwa urodził się Ludwik Bartłomiej Szołdrski, kasztelan gnieźnieński, wojewoda inowrocławski, poznański i kaliski.

Pełnione urzędy[edytuj | edytuj kod]

Od 14 lipca 1672 roku sprawował urząd kasztelana biechowskiego. Był chorążym wojsk koronnych (1683). Pochowany został w Czempiniu.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]