Ann-Louise Skoglund

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ann-Louise Skoglund
Data i miejsce urodzenia

28 czerwca 1962
Karlstad

Wzrost

174 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwecja
Mistrzostwa Europy
złoto Ateny 1982 bieg na 400 m przez płotki
Halowe mistrzostwa Europy
brąz Madryt 1986 bieg na 400 m

Eva Ann-Louise Skoglund (ur. 28 czerwca 1962 w Karlstad[1]) – szwedzka lekkoatletka, płotkarka i sprinterka, mistrzyni Europy z 1982, dwukrotna olimpijka.

Zajęła 6. miejsce w biegu na 400 metrów na mistrzostwach Europy juniorów w 1979 w Bydgoszczy[2][3].

Odpadła w eliminacjach biegu na 400 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie, a szwedzka sztafeta 4 × 100 metrów z jej udziałem nie ukończyła biegu finałowego[1]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1982 w Mediolanie Skoglund odpadła w półfinale biegu na 400 metrów[4].

Zwyciężyła w biegu na 400 metrów przez płotki na mistrzostwach Europy w 1982 w Atenach, wyprzedzając Petrę Pfaff z Niemieckiej Republiki Demokratycznej i Chantal Régę z Francji. Na tych samych mistrzostwach zajęła również 8. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów[5]. Zajęła 6. miejsce w biegu na 400 metrów przez płotki na mistrzostwach świata w 1983 w Helsinkach, przegrywając jedynie z reprezentantkami ZSRR i NRD[6].

Pod nieobecność zawodniczek z NRD i ZSRR wskutek bojkotu igrzysk była jedną z faworytek biegu na 400 metrów przez płotki na igrzyskach olimpijskich w 1984 w Los Angeles. Zajęła 5. miejsce w finale tej konkurencji, tracąc do brązowej medalistki Cristieany Cojocaru zaledwie 0,02 sekundy[1]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1985 w Pireusie zajęła 5. miejsce w biegu na 200 metrów i odpadła w eliminacjach biegu na 60 metrów przez płotki[7].

Zdobyła brązowy medal w biegu na 400 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1986 w Madrycie, przegrywając jedynie z zawodniczkami z NRD Sabine Busch i Petrą Müller[8]. Zajęła 4. miejsce w biegu na 400 metrów przez płotki na mistrzostwach Europy w 1986 w Stuttgarcie[9].

Skoglund zwyciężyła również w obu edycjach halowych mistrzostw nordyckich w lekkoatletyce w 1986 i 1987 w biegu na 400 metrów[10].

Była mistrzynią Szwecji w biegu na 100 metrów w 1980, w biegu na 200 metrów w latach 1982–1986, w biegu na 400 metrów w 1979 i 1980, w biegu na 100 metrów przez płotki w latach 1981 i 1984–1986 oraz w biegu na 400 metrów przez płotki w 1978 i 1980[11]. W hali była mistrzynią swego kraju w biegu na 60 metrów w 1977, w biegu na 200 metrów w 1986, w biegu na 400 metrów w 1981 i 1982 oraz w biegu na 60 metrów przez płotki w latach 1977–1979, 1982 i 1985[12].

Skoglund pięciokrotnie poprawiała rekord Szwecji w biegu na 400 metrów do czasu 51,69 s (uzyskanego 1 lipca 1986 w Sztokholmie), trzykrotnie w biegu na 100 metrów przez płotki do wyniku 13,25 s (18 czerwca 1985 w Borås, dziesięciokrotnie w biegu 400 metrów przez płotki do rezultatu 54,15 s (30 sierpnia 1986 w Stuttgarcie) i dwukrotnie w sztafecie 4 × 100 metrów do wyniku 44,23 s (21 czerwca 1980 w Thonon-les-Bains)[13]. Według stanu na 1 stycznia 2019 wynik Skoglund w biegu na 400 metrów przez płotki był aktualnym rekordem Szwecji[14].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Ann-Louise Skoglund [online], olympedia.org [dostęp 2020-05-31] (ang.).
  2. European Junior Championships 1979 [online], wjah.co.uk [dostęp 2020-05-17] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-20] (ang.).
  3. European Athletics U20 Championships – Bydgoszcz 1979 [online], European Athletics [dostęp 2020-05-17] (ang.).
  4. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 471 [dostęp 2020-05-17] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  5. Berlin 2018 Leichathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 567, 669 [dostęp 2020-05-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  6. IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 305 [dostęp 2020-05-17] (ang.).
  7. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 485–486 [dostęp 2020-05-17] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  8. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 490 [dostęp 2020-05-17] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  9. Berlin 2018 Leichathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 575 [dostęp 2020-05-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  10. Nordic Indoor Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2020-05-17] (ang.).
  11. Swedish Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2020-05-17] (ang.).
  12. Swedish Indoor Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2020-05-17] (ang.).
  13. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 232, 270, 275 i 367. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  14. Svenska rekord - utomhus per den 1 januari 2019 [online], Svenska Friidrottsförbundet [dostęp 2020-05-17] (szw.).