Anna Jermolaewa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anna Jermolaewa
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1970
Petersburg

Dziedzina sztuki

fotografia
wideo
instalacja[1]

Nagrody

Römerquelle-Preis (1999), SCA Kunstpreis (2000), Pfann-Ohmann-Preis (2002), Preis der Stadt Wien (2009) i in.

Strona internetowa

Anna Jermolaewa (ros. Анна Ермолаева; ur. 1970[2] w Leningradzie) – austriacka artystka pochodzenia rosyjskiego, uważana za jedną z najwybitniejszych współczesnych artystek austriackich[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w 1970 r. w Leningradzie, ale z powodów politycznych w 1989 roku uciekła z Rosji, przez Polskę dostała się do Austrii[1]. W roku 1998 ukończyła studia na Uniwersytecie Wiedeńskim, następnie studiowała na wydziale Malarszwa i Grafyki Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu[3][4]. W latach 2005–2011 była zatrudniona jako profesor Wyższej Szkoły Projektowania (Staatliche Hochschule für Gestaltung) w Karlsruhe. Jest zdobywczynią wielu nagród państwowych i międzynarodowych. Jej prace przechowują takie muzea, jak np. Stedelijk Museum, Muzeum Wiedeńskie i in. Prace Anny Jermolaewej są wystawiane w całej Europie, m.in. w Rosji[5], Polsce, Wiedniu, Amsterdamie, Helsinkach[6]. W ostatnich latach tworzy coraz więcej prac krytycznych wobec Rosji[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Monika Stelmach: Było takie powiedzenie: „Rosja udaje, że ma demokrację, a Zachód udaje, że w to wierzy”. Cóż, Rosja przestała udawać. 2015-03-28 01:00. [dostęp 2015-09-16].
  2. Anna Jermolaewa [online], www.jermolaewa.com [dostęp 2022-07-19].
  3. Anna Jermolaewa: Biography. jermolaewa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]..
  4. Анна Ермолаева. [w:] люди >> художники [on-line]. gif.ru. [dostęp 2015-09-16]. (ros.).
  5. КИНОГЛАЗ: АННА ЕРМОЛАЕВА.. ВИНЗАВОД (центр современного искусства). [dostęp 2015-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ros.).
  6. Izabela Stackiewicz: Dobre czasy, złe czasy – wystawa ANNY JERMOLAEWEJ. WPolityce.pl. [dostęp 2015-09-16]. (pol.).
  7. Anna Jermolaewa. Dobre czasy, złe czasy. Zachęta Narodowa Galeria Sztuki. [dostęp 2015-09-16]. (pol.).