Anna Markowska
 Bożena Grzyb-Jarodzka „Anna Markowska”, 2012 r. | |
| Profesor | |
| Specjalność: historia sztuki | |
| Alma Mater | |
|---|---|
| Habilitacja |
2005 |
| Profesura |
13 czerwca 2016 |
| historyczka sztuki, nauczycielka akademicka, kuratorka wystaw | |
| Członkini zarządu Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Sztuki AICA | |
Anna Markowska – polska historyczka sztuki, krytyczka, kuratorka wystaw, wykładowczyni akademicka, profesor nauk humanistycznych[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1984 ukończyła historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jest również absolwentką studium doktoranckiego w Instytucie Sztuki PAN w Warszawie oraz PWSFTviT w Łodzi[2][3]. Obecnie związana z Uniwersytetem Wrocławskim (Instytut Historii Sztuki)[4][5].
Habilitację uzyskała w 2005 w IS PAN na podstawie pracy Definiowanie sztuki – objaśnianie świata. O pojmowaniu sztuki w PRL-u. Od 2016 jest profesorem nauk humanistycznych[3].
W latach 1997–2006 pracowała w Uniwersytecie Śląskim w Katowicach (Wydział Artystyczny w Cieszynie)[1]. Od 2006 wykłada w Uniwersytecie Wrocławskim, a w roku akademickim 2016/2017 gościnnie uczyła w Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu[3].
Wykładała również na wielu uczelniach europejskich – na uniwersytetach w Porto, Leon, Kopenhadze, Turynie, Pizie, Sankt Petersburgu, Opawie i Ostrawie oraz pozaeuropejskich: Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie oraz w Uniwersytecie Pedagogicznym w Tomsku na Syberii[6]. Specjalizuje się w sztuce po 1945. Na jej doświadczenie zawodowe składa się praca w czasie Biennale, a później Triennale Grafiki w Krakowie. Współpracowała przy takich międzynarodowych przedsięwzięciach jak wystawa Gilberta i George’a The Cosmological Pictures w Pałacu Sztuki w Krakowie (1991) i wystawa Alana Davie w Galerii M w Krakowie. Pracuje jako tłumaczka i przewodniczka, zajmuje się kuratorstwem wystaw, pisze recenzje[1], eseje, towarzyszy artystom i artystkom przy ich pracy poprzez wizyty w pracowniach, pisanie tekstów do katalogów, organizowanie spotkań[2].
Zredagowała specjalny numer czasopisma „Quart” (2021, nr 59), poświęcony m.in. porażce oraz epistemologiom niewiedzy[5].
Przewodnicząca Rady Naukowej Polskiego Instytutu Studiów nad Sztuką Świata. Ekspertka w Polskiej Komisji Akredytacyjnej w dyscyplinie: nauki o sztuce[potrzebny przypis].
Członkini: Rady Dyscyplin Naukowych (Rada Dyscypliny – Nauki o Sztuce)[1], Rady Muzeum Współczesnego we Wrocławiu (pierwsza i druga kadencja)[7][8] oraz zarządu Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Sztuki AICA[9].
Jurorka w konkursach m.in. w konkursie Pawilonu Polskiego 55. Biennale w Wenecji 2013[10], Jury 45. Biennale Malarstwa Bielska Jesień 2021 (przewodnicząca)[11], Jury konkursu „Postawy VIII” organizowanego przez Wydział Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu[12].
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Anna Markowska: Dlaczego Duchamp nie czesał się z przedziałkiem?. Kraków: Universitas, 2019, s. 516+26 il. ISBN 97883-242-3584-1.
- Anna Markowska: Sztuka podręczna Wrocławia. Anex, 2019, s. 324. ISBN 978-83-952913-0-2.
- Anna Markowska: Sustainable art. Facing the need for regeneration, responsibility and relations. Warsaw: Tako, 2015. ISBN 978-83-62737-89-5.
- Anna Markowska: Politics of Erasure from „Damnatio memoriae” to Alluring Void. Warsaw: 2014, s. 357. ISBN 978-83-62737-66-6.
- Anna Markowska: Dwa przełomy. Sztuka polska po 1955 i 1989 roku. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2012, s. 498. ISBN 978-83-231-2762-8.
- Markowska Anna: Trickster Strategies in the Artists’ and Curatorial Practice. Warsaw: Polski Instytut Studiów nad Sztuką Świata, 2012. ISBN 978-83-62737-26-0.
- Anna Markowska: Komedia sublimacji. Granica współczesności a etos rzeczywistości w sztuce amerykańskiej. DiG, 2010, s. 390. ISBN 978-83-7181-627-7.
- Anna Markowska: Definiowanie sztuki – objaśnianie świata. O pojmowaniu sztuki w PRL-u. Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2003, s. 398. ISBN 83-226-1209-5.
- Anna Markowska: Sztuka w Krzysztoforach. Między stylem a doświadczeniem. Cieszyn: Uniwersytet Śląski, 2000, s. 223. ISBN 83-88320-60-2.
- Anna Markowska: Język Neuera. O twórczości Jonasza Sterna. Cieszyn: Uniwersytet Śląski, 1998, s. 114. ISBN 83-911105-1-6.
Wystawy[edytuj | edytuj kod]
- 2022 – kuratorka wystawy Rozbijając mrok. Anna Szpakowska-Kujawska, 66P Subiektywna Instytucja Kultury, Wrocław[13]
- 2015–2016 – kuratorka wystawy Doroty Nieznalskiej Przeszłość, która nie chce przeminąć, Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie[14]
- 2012–2013 – kuratorka wystawy Gdzie jest PERMAFO, Muzeum Współczesne Wrocław[15]
Wybrane teksty[edytuj | edytuj kod]
- Anna Markowska. Sztuka jako niedogodność, czyli jak wysadzić w powietrze kopułę wzniosłości. „CzasKultury.pl”. 12, 2021.
- Anna Markowska. 3 kobiety i inne wystawy duetu Toniak-Szczęśniak. „Sztuka i Dokumentacja”. 15, s. 79–96, 2016.
- Anna Markowska. Kontekstualizm – sztuka w kontekście politycznym i społecznym w Polsce lat 70. XX wieku. „Zeszyty Artystyczne”. nr 32. s. 34–59.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Prof. dr hab. Anna Kutaj-Markowska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2022-07-04].
- ↑ a b go.wroclaw.pl/ Warsztaty czytania obrazów z Anną Markowską – Happy Ending Story [online].
- ↑ a b c Zeszyty Artystyczne / nr 32 by Zeszyty Artystyczne – Issuu [online], issuu.com, s. 34 [dostęp 2022-07-03] (ang.).
- ↑ Uniwersytet Wrocławski.
- ↑ a b Anna Markowska, Autor w serwisie Kalejdoskop Kultury [online], Kalejdoskop Kultury [dostęp 2022-07-03] (pol.).
- ↑ PROFESURA GOŚCINNA: prof. dr hab. Anna Markowska • Instytut Historii Sztuki UAM w Poznaniu [online], arthist.amu.edu.pl [dostęp 2022-07-03].
- ↑ MWW – Muzeum Współczesne Wrocław – CZŁONKOWIE RADY MUZEUM PIERWSZEJ KADENCJI 2014–2018 [online], muzeumwspolczesne.pl [dostęp 2022-07-04].
- ↑ MWW – Muzeum Współczesne Wrocław – Rada Muzeum [online], muzeumwspolczesne.pl [dostęp 2022-07-03].
- ↑ ZARZĄD | AICA [online] [dostęp 2022-07-03] (pol.).
- ↑ 55. Biennale w Wenecji: Bomby dźwiękowe Konrada Smoleńskiego [online], Onet Kultura, 14 maja 2013 [dostęp 2022-07-04] (pol.).
- ↑ Bielska Jesień 2021 [online], www.bielskajesien.pl [dostęp 2022-07-03].
- ↑ g, POSTAWY 8 [online], Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu [dostęp 2022-07-03] (pol.).
- ↑ Rozbijając mrok. Anna Szpakowska-Kujawska [online], 66p.pl [dostęp 2022-07-04].
- ↑ „Dorota Nieznalska. Przeszłość, która nie chce przeminąć” – Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie [online] [dostęp 2022-07-03] (pol.).
- ↑ MWW – Muzeum Współczesne Wrocław – Gdzie jest PERMAFO? [online], muzeumwspolczesne.pl [dostęp 2022-07-04].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Anna Markowska | University of Wroclaw – Academia.edu [online], wroc.academia.edu [dostęp 2022-07-03].