Antoni Kruszyński
| generał major | |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci |
po 1812 |
| Przebieg służby | |
| Główne wojny i bitwy | |
Antoni Kruszyński herbu Prawdzic (ur. 1761 Pomorze - zm. po 1812[1]) – generał major ziemiański województwa pomorskiego w insurekcji kościuszkowskiej.
Pochodził z Pomorza, krewny Józefa Wybickiego i przez niego protegowany na generała ziemiańskiego. Oficer z wojska pruskiego.
W 1794 po wkroczeniu gen. Jana Henryka Dąbrowskiego do Wielkopolski sformował i wyekwipował oddział z którym wziął udział w końcowych walkach powstania kościuszkowskiego. Zapłacił za to konfiskata majątku przez Prusaków. W ramach represji władze pruskie wytoczyły mu proces o zdradę i przeprowadziły konfiskatę majątku. Zmuszony do wstąpienia do armii pruskiej.
W 1806 na zew J. H Dąbrowskiego stanął na czele pospolitego ruszenia w Świeciu. Objął dowództwo pomorskiego pospolitego ruszenia.
W 1807 uzyskał awans na generała jako ordonator oddziałów podległych gen. J. H Dąbrowskiemu, ale wkrótce odszedł ze służby z powodu zbytniego rygoryzmu i niepopularności wśród wojska. dalsze losy nieznane.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stanisław Herbst, Antoni Kruszyński, w: Polski Słownik Biograficzny, t. XV, 1970, s. 439.
- H. P Kosk Generalicja polska t. 1 wyd.: Oficyna Wydawnicza "Ajaks" Pruszków 1998.