Antoni Oborski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Oborski
Data i miejsce urodzenia

26 maja 1840
Lwów

Data śmierci

1910

poseł do austriackiej Rady Państwa

VI kadencji

Okres

od 7 października 1879
do 23 kwietnia 1885

Przynależność polityczna

Koło Polskie

Poprzednik

Jan Gołąb

Następca

Ferdinand Hompesch-Bollheim

Antoni Oborski herbu Pierzchała (ur. 26 maja 1840 we Lwowie, zm. 1910 w Husowie) – polski ziemianin, poseł do austriackiej Rady Państwa.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył gimnazjum św. Anny w Krakowie, a następnie studiował prawo w Szkole Głównej Warszawskiej 1863–1964), na Uniwersytecie Jagiellońskim (1864–1865 i 1866–1867) oraz na Uniwersytecie Karola w Pradze (1865–1866)[1].

Ziemianin, posiadacz majątku Husów[1]. Na miejscowym cmentarzu wybudował kaplicę rodzinną, w której pochowany był m.in. jego ojciec Maksymilian, a następnie on sam. Majątek Husów odziedziczył jego młodszy brat Wacław. Od założenia w 1900 do 1910 był prezesem zarządu Krakowskiej Spółki Tramwajowej[1].

Poseł do austriackiej Rady Państwa VI kadencji (1879–1885) wybrany z kurii IV (gminy wiejskie) z okręgu 9 (Łańcut – Przeworsk – Leżajsk – Nisko – Ułanów)[2]. W parlamencie należał do grupy posłów Koła Polskiego w Wiedniu[1].

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie ziemiańskiej. Syn malarza, uczestnika powstania listopadowego Maksymiliana Oborskiego (1809–1879) i Marii z Jawornickich. Miał brata ziemianina i właściciela dóbr Mielec Wacława (1846–1914), oraz siostry: Marię (1844–1925) i Teresę (1837–1923). Pozostał kawalerem[3][4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Parlament Österreich Republik, Franz Adlgasser, Kurzbiografie Oborski, Antoni Ritter von [online], parlament.gv.at [dostęp 2020-01-31] (niem.).
  2. Józef Buszko, Polacy w parlamencie wiedeńskim 1848-1918, Warszawa 1996, s. 384
  3. Antoni Oborski z Obór h. Pierzchała (Kolumna) - M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego - online [21.04.2020]
  4. Informacja przy biogramie ojca Róża Biernacka i Eligiusz Kozłowski, Oborski Maksymilian (1809-1878), Polski Słownik Biograficzny, t. 23, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1978, s. 445