Ardalion Tokarski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ardalion Tokarski
Ардалион Ардалионович Токарский
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 listopada 1859
Balanda

Data i miejsce śmierci

21 lipca/3 sierpnia 1901
Moskwa

Zawód, zajęcie

lekarz psychiatra i psycholog

Ardalion Ardalionowicz Tokarski (ros. Ардалион Ардалионович Токарский, ur. 17 listopada 1859 w Balandzie w ujeździe atkarskim, zm. 21 lipca/3 sierpnia 1901 w Moskwie) – rosyjski lekarz psychiatra i psycholog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uczył się w gimnazjum w Saratowie, następnie studiował na Uniwersytecie w Dorpacie (w latach 1879–1880)[1] i Uniwersytecie Moskiewskim; tytuł doktora medycyny otrzymał w 1885 roku. Po studiach zaczął specjalizować się w psychiatrii pod kierunkiem Kożewnikowa. Od 1886 roku asystent w zakładzie psychiatrycznym Siergieja Korsakowa i Marii Fiodorowny Becker. W 1888 roku przeniósł się do Kiachty, gdzie zaobserwował przypadki schorzenia, znanego pod nazwą miryachit. Od 1889 do 1891 uzupełniał studia za granicą. W 1900 roku założył wspólnie z Jakowlewem sanatorium dla nerwowo chorych.

Był członkiem komitetu redakcyjnego czasopisma „Woprosy fiłozofii i psichołogii” („Вопросы философии и психологии”).

Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]

  • Гипнотизм и внушение. Архив психиатрии и невралгии, 1887
  • Понятие воли и свободы воли. Труды московского психологического общества, 1889
  • К вопросу о вредном влиянии гипнотизирования. Санкт-Петербург, 1889
  • Гипнотизм в педагогии, 1890
  • Терапевтическое применение гипнотизма. Москва, 1900
  • Мерячение и болезнь судорожных подергиваний (2-е изд., Москва, 1993
  • Психические эпидемии. Москва, 1893
  • Сознание и воля (1894)
  • К вопросу об ассоциациях идей (1894)
  • Происхождение и развитие нравственных чувств (1895)
  • О насильственных внушениях (Москва, 1896)
  • О глупости (Москва, 1896)
  • О темпераменте (Москва, 1896)
  • Заклинание со стрелой тибетских лам (Москва, 1894)
  • Страх смерти. Вопросы философии и психологии, 1897
  • Лечение пьянства внушением
  • De l’application therapeutique de l’hypnotismeet de la suggestion. Rev. de l’hypnot.
  • La plus courte durée de la réaction simple. W: Dritter Internationaler Congreß für Psychologie im München. München: Lehmann, 1896 ss. 172-174.
  • De l’application de la suggestion au traitement des alcooliques, 1900

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Hasselblatt, Arnold / Otto, Gustav: Album academicum der Kaiserlichen Universität Dorpat, Dorpat, 1889 s. 768 [1]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]