Arsania

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Arsania, Artania (arab. ارثانية ’Arṯāniya) – wzmiankowany w źródłach arabskich (Al-Gaihani i Ibn Haukal) jeden z trzech, obok Kujaby i Slawii, wschodniosłowiańskich ośrodków protopaństwowych na obszarze późniejszej Rusi, istniejących przed przybyciem Waregów.

Według relacji Ibn Haukala stolicą Arsanii było miasto Arsa. Mieszkańcy krainy nie wpuszczali nikogo na teren swojej krainy i zabijali wszystkich obcych. Handlowali z mieszkańcami Kujaby, eksportowali futro czarnych soboli oraz ołów[1].

Do dziś nie udało się ustalić, jakie tereny obejmowała Arsania. Jako prawdopodobne jej lokalizacje podaje się okolice Riazania, na pograniczu chazarskim[2], ale także górną Wołgę, Skandynawię, Starą Ładogę, Wołyń, Karpaty lub nawet wyspę Rugię na Morzu Bałtyckim[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Władysław Duczko: Ruś wikingów. Warszawa: Wydawnictwo TRIO, 2007, s. 105. ISBN 978-83-7436-126-2.
  2. Encyklopedia historyczna świata. T. IX. Kraków: Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, 2001, s. 109. ISBN 83-85909-70-2.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Manteuffel: Średniowiecze. Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008, seria: Historia powszechna. ISBN 978-83-01-14543-9.