Basket Club Maritime Gravelines Dunkerque Grand Littoral
| Przydomek |
BCM |
|---|---|
| Maskotka |
Korsarz „Texel” |
| Barwy |
biały, pomarańczowy, granatowy |
| Data założenia |
1984 |
| Liga |
Betclic Élite |
| Państwo | |
| Siedziba |
Gravelines |
| Adres |
Place du Polder 59820 Gravelines |
| Hala sportowa |
Sportica |
| Prezes |
Christian Devos |
| Menedżer generalny |
Romuald Coustre |
| Trener |
Laurent Legname |
| Strona internetowa | |
Basket Club Maritime Gravelines Dunkerque Grand Littoral[1], znany również pod nazwą BCM Gravelines Dunkerque lub prościej BCM, to francuski profesjonalny klub koszykówki założony w 1984 roku z siedzibą w Gravelines. Ma na swoim koncie zwycięstwo w Pucharze Francji, zdobyte w 2005 roku i kolejne podczas Pucharu Liderów LNB Pro A, zdobyte w 2011 roku. Ponadto zdobył pierwszy w historii Puchar Liderów w koszykówce 17 lutego 2013 r.
BCM Gravelines Dunkerque występuje obecnie w Betclic Élite, na najwyższym szczeblu francuskiej koszykówki. Od 2004 roku prezesem klubu jest Christian Devos[2]. Klub podejmuje swoich przeciwników na obiekcie Sportica, który może pomieścić do 3 043 osób (miejsca siedzące).
Historia[edytuj | edytuj kod]
Kontekst historyczny[edytuj | edytuj kod]
Dynamiczny rozwój[edytuj | edytuj kod]
W 1984 roku dzięki inicjatywie Alberta Denversa, burmistrza Gravelines i Yvesa Leprêtre’a burmistrza Grand-Fort-Philippe, którzy zasugerowali połączenie swoich dwóch klubów, powstał Basket Club Maritime de Gravelines.
Trzy lata później BCM zdobył swój pierwszy tytuł w historii, dominując w Nationale 2 (obecnie Pro B[3]), ale pozostaje w tej lidze, ze względu na to, że żaden klub nie spadł w sezonie 1986/1987 Mistrzostw Francji. Pierwszego maja 1988 r. Gravelines awansował po raz pierwszy do Nationale 1 (obecnie Betclic Élite) po ostatnim meczu barażowym wygranym ze SLUC Nancy[4].
Klub regularnie występuje w pierwszej lidze. W 1990 roku BCM zakwalifikował się do Pucharu Europy. Gravelines przeszedł pierwszą rundę w Pucharze Koracia (odniósł zwycięstwo nad Nashua EBBC[5], 89-72 i 74-67), po czym przegrał z CB Estudiantes[6](66-77 i 68-78).
Powoli pnie się w górę tabeli, jednak od 1995 roku klub zmaga się z problemami finansowymi. Wraz z objęciem stanowiska prezesa przez Hervé Beddeleema w 2001 roku, Gravelines zwróciło się w stronę lokalnych władz i stało się trzecią największą potęgą finansową w lidze francuskiej zaraz za Pau-Orthez[7] i Villeurbanne[8] (jej budżet podwoił się w ciągu kilku lat). Coraz częściej pojawiają się też prywatni sponsorzy.
W 2002 roku klub przyjął nazwę Basket Club Maritime Gravelines Dunkerque Grand Littoral. Od 2004 roku dyrektorem wykonawczym klubu jest Hervé Beddeleem[9].
Mistrzowski tenor[edytuj | edytuj kod]
Po porażkach w trzech finałach w ciągu dwóch lat (w Pucharze Francji w 2003 roku z drużyną Pau-Orthez, o tytuł mistrza Francji w następnym roku z tym samym zespołem oraz w Pucharze Liderów LNB Pro A w 2005 roku z SLUC Nancy) zawodnicy Gravelines zdobyli Puchar Francji w 2005 roku przeciwko Cholet[10], z wynikiem 91-79. Koszykarze BCM prowadzili wyrównaną walkę przez cały mecz, aby ostatecznie odrobić różnicę w ostatnich czterech minutach co spowodowało, że ich przeciwnicy ponieśli porażkę w stosunku 11-0.
Od tej pory Gravelines szybko stało się zespołem liczącym się w rozgrywkach pierwszej ligi i od sezonu 2005-2006 niemal zawsze plasującym się w czołówce tabeli.
Era Monschau, czyli utwierdzenie się w wielkości francuskiego klubu (2008-2017)[edytuj | edytuj kod]
Na stanowisku trenera BCM w sezonie 2008-2009 został zatrudniony Christian Monschau, który miał się stać jedną z charakterystycznych postaci tego klubu.
BCM odniósł zwycięstwo w Pucharze Liderów, w lutym 2011 roku, pokonując Chalon-sur-Saône[11] głównie za sprawą swojego „MVP” Yannicka Bokolo. W następnym miesiącu klub dotarł do ćwierćfinału Pucharu Europy. W ramach EuroChallenge przegrał w pierwszym, zarówno jak i w drugim etapie tych rozgrywek z rosyjskim zespołem Lokomotiv Kuban.
W czasie trwania rozgrywek o tytuł mistrza sezonu 2011-2012, BCM zakończył sezon zasadniczy na pierwszym miejscu z zaledwie trzema porażkami i zachowując przy tym miano niezwyciężonego na własnym terenie. Jednak klub doznał porażki w ćwierćfinale play-offów z Cholet. W następnej odsłonie klub z Gravelines-Dunkerque, nawet jeśli po ponad roku dominacji stracił swoją dotychczasową niezawodność w hali Sportica przeciwko Limoges CSP[12] (55-67), ponownie zakończył sezon zasadniczy na szczycie, ale i tak nie zdołał przejść pierwszej rundy play-off, po wyeliminowaniu tym razem przez Nanterre[13]. Klub może się jednak poszczycić zwycięstwem w pierwszej edycji Pucharu Liderów (dawniej znanego jako Puchar Liderów LNB Pro A) 17 lutego 2013 roku przeciwko drużynie ze Strasburga[14] (77-69).
Kolejne dwa sezony okazały się skomplikowane dla BCM-u, który zakończył rozgrywki w dolnej połowie ligi i minimalnie zaprzepaścił szansę na znalezienie się w play-offach w 2015 roku.
Z kolei w sezonie 2016 BCM odzyskał formę, tocząc zaciętą walkę na szczycie tabeli. Ostatecznie BCM zakończył sezon zasadniczy na 9. miejscu uniemożliwiającym wzięcie udziału w play-offach. Z końcem tego sezonu Christian Monschau ogłosił zakończenie współpracy z klubem po 9 latach.
Niestabilność pracy szkoleniowców[edytuj | edytuj kod]
W sezonie 2017-2018 trenerem BCM został Julien Mahé, były asystent Christiana Monschau. Klub podejmuje odpowiednie działania, szczególnie pozyskując MVP sezonu 2016-2017 D. J. Coopera (który rozegrał tylko 4 mecze przed odejściem do AS Monaco[15]), czy Williama Buforda z Limoges, ale także zawodników z ogromnym potencjałem jak chociażby Benjamina Sene'a.
Po zwolnieniu Juliena Mahégo na rok przed końcem jego kontraktu, BCM na stanowisko szkoleniowca postanawia zatrudnić byłego mistrza Francji z 2018 roku, z Le Mans Sarthe Basket[16], Erica Bartecheky'ego.
17 lutego 2020 roku, po porażce (80-61) na wyjeździe w Opalico przeciwko Étoile sportive Saint-Michel Le Portel Côte d'Opale i co jest równoznaczne z 17. porażką w 23 meczach, Bartecheky został zwolniony. Jego miejsce zajął belgijski szkoleniowiec Serge Crevecoeur.
Z końcem lutego 2019 roku Serge Crevecoeur przejmuje obowiązki w zespole morskim. Bierze udział tylko w kilku spotkaniach po wybuchu pandemii koronawirusa. Umowa szkoleniowca została przedłużona także na sezon 2020-2021. Jednak na przestrzeni tego czasu zespół zalicza wpadkę, a Serge Crevecoeur jest zastąpiony przez JD Jacksona w maju 2021 roku.
JD Jackson ratuje klub przed spadkiem w ostatnim momencie trwającego sezonu. Klub podejmuje decyzję o przedłużeniu umowy z doświadczonym francusko-kanadyjskim trenerem do 2023 roku, ale Jackson zostaje zwolniony w listopadzie 2022 roku. W jego miejsce pojawia się Laurent Legname.
Lista osiągnięć[edytuj | edytuj kod]
| Rozgrywki krajowe | Rozgrywki międzynarodowe | Rozgrywki juniorów |
|
|
|
Barwy i logo[edytuj | edytuj kod]
W 2004 roku BCM Gravelines Dunkerque zdecydował się na przyjęcie swojego symbolu: korsarza. Pierwsze logo przedstawiało głowę pirata. W 2006 roku klub zwrócił się do północnej firmy Onix Création o znalezienie bardziej spersonalizowanego logotypu, przedstawiającego postać w całości. Kibic wymyślił nazwę nowego herbu podczas konkursu organizowanego przez klub. Maskotka BCM została nazwana „Texel”, po najsłynniejszej bitwie Jeana Barta, szeregowca urodzonego w Dunkierce. Jednak w 2008 roku klub ponownie zmienił swoje logo, wracając do bardziej typowego stylu dla logotypów francuskich klubów. Dominującym kolorem jest pomarańczowy, ale pirat jest nadal obecny.
Producenci sprzętu[edytuj | edytuj kod]
| Okres | Dostawca sprzętu |
|---|---|
| 06/2010 – 06/2018 | Tarmak |
| 06/2018 – 06/2019 | BIG Sports |
| 06/2019 – | Kappa |
Osobistości klubu[edytuj | edytuj kod]
Trenerzy[edytuj | edytuj kod]
- 1986 – 1989:
Christian Devos - 1989 – 1995: Jean Galle
- 1991 – 1994:
Abdou N’Diaye - 1996 – 2000: Jean-Denys Choulet
- 2000 – 2004: Jean-Luc Monschau
- 2004 – 2006: Fabrice Courcier
- 2006 – 2008: Frédéric Sarre
- 2008 – 2017: Christian Monschau
- 2017 – 2019: Julien Mahé
- 2019 – 2020: Éric Bartecheky
- 2020 – 2021:
Serge Crèvecoeur[18] - 2021 – 2022:
JD Jackson[19] - od listopada 2022: Laurent Legname[20]
Obecny skład (2022-2023)[edytuj | edytuj kod]
| Numer zawodnika | Pozycja | Narodowość | Imię i nazwisko | Data urodzenia | Uniwersytet |
|---|---|---|---|---|---|
| 3 | rozgrywający | 
|
Matthieu Gauzin | 27 lutego 2001 r. (22 lata) | Le Mans Sarthe Basket |
| 8 | rzucający obrońca | 
|
D.J. Seeley | 28 listopada 1989 r. (33 lata) | KK Budućnost Podgorica |
| 1 | rzucający obrońca |
|
Fabien Damase | 25 stycznia 2002 r. (20 lat) | BCM Gravelines |
| 11 | skrzydłowy | 
|
Szilárd Benke | 23 maja 1995 r. (27 lat) | Falco KC Szombathely |
| 20 | skrzydłowy |
|
Romuald Morency | 26 lipca 1995 r. (27 lat) | BCM Gravelines |
| 21 | niski skrzydłowy |
|
Vincent Edwards | 5 kwietnia 1996 r. (26 lat) | Iowa Wolves |
| 12 | niski skrzydłowy | 
|
Vafessa Fofana | 12 czerwca 1992 r. (30 lat) | BCM Gravelines |
| 25 | środkowy |
|
JaJuan Johnson | 8 lutego 1989 r. (33 lata) | Türk Telekomspor |
| 13 | środkowy | 
|
Dominik Olejniczak | 1 lipca 1996 r. (26 lat) | BCM Gravelines |
- Trener
- Laurent Legname
- Asystent trenera
- Sébastian Devos[21]
Juniorzy[edytuj | edytuj kod]
| P. | # | Narodowość | Imię i nazwisko | Wzrost | Wiek |
|---|---|---|---|---|---|
| rzucający obrońca/ niski skrzydłowy | 1 |
|
Fabien Damase | 1,99 | 25 stycznia 2002 (20 lat) |
| silny skrzydłowy | 6 |
|
Zati Loubaki | 1,97 | 2 grudnia 2004 (18 lat) |
| rzucający obrońca/ rozgrywający | 10 |
|
Maxime Sconard | 1,92 | 10 lipca 2003 (19 lat) |
| silny skrzydłowy/ niski skrzydłowy | 13 |
|
Craig Adzeh | 2,05 | 26 maja 2003 (19 lat) |
| środkowy | 15 | 
|
Ousmane Gueye | 2,06 | 23 marca 2001 (21 lat) |
| środkowy | 14 |
|
Jared Ambrose | 2,03 | 22 stycznia 2002 (20 lat) |
| niski skrzydłowy/ rzucający obrońca | 9 |
|
Krisley Castard | 1,97 | 14 czerwca 2002 (20 lat) |
| niski skrzydłowy | 7 |
|
Hugo Boumpoutou | 1,96 | 27 lutego 2004 (18 lat) |
| rozgrywający | 5 |
|
Simon Lheureux | 1,85 | 5 października 2002 (20 lat) |
| niski skrzydłowy/ silny skrzydłowy | 15 |
|
Roman Domon | 2,03 | 6 października 2005 (17 lat) |
| rozgrywający | 11 |
|
Adrien Tyberghien | 1,83 | 3 sierpnia 2005 (17 lat) |
| silny skrzydłowy/ środkowy | 5 | 
|
Ayuba Bryant, Jr. | 2,03 | 2 lutego 2005 (17 lat) |
| rzucający obrońca/ niski skrzydłowy | 4 |
|
Younes Boukichou | 1,94 | 22 lutego 2004 (18 lat) |
| rzucający obrońca/ rozgrywający | 8 |
|
Thomas Kimmenauer | 1,90 | 15 maja 2002 (20 lat) |
| niski skrzydłowy/ silny skrzydłowy |
|
Axel Villain | 1,93 | ||
| środkowy | 12 |
|
Florian Louart | 2,12 | 6 stycznia 2003 (19 lat) |
| rozgrywający | 8 |
|
Evan Boisdur | 1,82 | 1 stycznia 2005 (17 lat) |
- Trener
- Bertrand Van Butsele[22]
- Legenda
-
- P.: Pozycja
- #: Numer koszulki
Wyróżniający się gracze[edytuj | edytuj kod]
Obecni w „Sali Sław” BCM[edytuj | edytuj kod]
 |
Larry Lawrence: Pod naciskiem Lawrence’a, który przybył do klubu w 1985 roku, BCM dotarł do Nationale N1B (obecnej Pro B), a następnie w maju 1988 roku do Nationale 1A (Pro A). Zawodnik, który opuścił klub w 1988 roku ze średnią 25,8 punktów i 9,8 zbiórek, wrócił do niego trzy lata później i w 1992 roku doprowadził klub do półfinału mistrzostw.
|
 |
Xavier Wallez: Dziecko BCM, był częścią pokolenia z lat 1988–1990, które widziało jak klub awansował do Pro A i zadebiutował w Europie. Opuścił go w 1991 roku i powrócił do swojego regionu w 1996 roku, by ratować klub. Pięć lat później wrócił do Angers z rekordem liczby rozegranych meczów dla BCM: aż 180.
|
Inni[edytuj | edytuj kod]
Dainius Adomaitis- Cyril Akpomedah
- Andrew Albicy
Gary Alexander- Yannick Bokolo
- Olivier Bourgain
- Bobby Dixon
- Dwight Buycks
- Hervé Dubuisson
- JK Edwards
- Rashaun Freeman
- Benoît Georget
- Laurent Sciarra
- Taylor Smith
- Jean-Gérard Hannequin
- Bill Jones
- Larry Lawrence
- Forrest McKenzie
- Cedric Miller
- George Montgomery
- Pape Sy
- Justin Cobbs
- Rickey Paulding
- Derrick Pope
- J. R. Reynolds
- Jason Rowe
- Marcus Slaughter
- Briante Weber
- Danny Strong
- Jean- Aimé Toupane
- Frederic Forte
- Julius Johnson
- Georges Vestris
- Xavier Wallez
- K’Zell Wesson
- Tyson Wheeler
- Sam Williams
- Ben Woodside
Infrastruktura[edytuj | edytuj kod]
Sportica[23][edytuj | edytuj kod]
BCM gra na hali Sportica, kompleksie mieszczącym 3,043 miejsc siedzących. „Chaudron” (pl. "kocioł", przydomek tego obiektu) jest stosunkowo niewielki, biorąc pod uwagę średnią frekwencję na tym obiekcie (87% zapełnienia w sezonie 2007/08), ale w najbliższych latach ma być powiększony. W poprzednich sezonach sprzedawano kilkaset miejsc „stojących”, dzięki czemu pojemność stadionu wynosiła 3500 osób, a frekwencja przekraczała 100% (107% w latach 2001–2002, 105% w latach 2004–2005).
Arena[edytuj | edytuj kod]
BCM Gravelines Dunkerque, podobnie jak Dunkerque Handball Grand Littoral[24], od sezonu 2015-2016 powinny zajmować arenę Dunkerquoise, położoną na terenie Noort Gracht w Petite-Synthe, na pograniczu autostrady A16. Ta nowa arena miała planowaną pojemność 10 000 miejsc. Całkowity koszt projektu, gdyby został zrealizowany, opiewałby na kwotę 112 mln euro. Ostatecznie projekt został zaniechany w 2014 r. i kosztował lokalne władze 30 mln euro za przeprowadzone badania (gleby, ryzyka związanego z ochroną środowiska, infrastruktury transportowej itp.), rekompensaty za opóźnienia oraz 13 mln euro kary pieniężnej dla koncesjonariusza.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Homepage - BCM [online], 14 września 2015 [dostęp 2023-01-07] (fr.).
- ↑ Basketball News, Scores, Stats, Analysis, Standings - eurobasket [online], Eurobasket LLC [dostęp 2023-01-06].
- ↑ Fédération Française de Basketball [online], resultats.ffbb.com [dostęp 2023-01-06].
- ↑ SLUC Nancy Basket [online], SLUC Nancy Basket [dostęp 2023-01-08] (fr.).
- ↑ Basketballclub - Heroes Den Bosch [online], Heroes Den Bosch Nederlands [dostęp 2023-01-08] (ang.).
- ↑ Inicio [online], Movistar Estudiantes [dostęp 2023-01-08] (hiszp.).
- ↑ - Elan Béarnais Pau Lacq Orthez [online], www.elan-bearnais.fr [dostęp 2023-01-08].
- ↑ LDLC ASVEL [online], LDLC ASVEL [dostęp 2023-01-08] (fr.).
- ↑ Hervé BEDDELEEM - BCM [online], 30 września 2015 [dostęp 2023-01-06] (fr.).
- ↑ Site officiel du club de Cholet Basket [online], www.cholet-basket.com [dostęp 2023-01-08] (fr.).
- ↑ Accueil [online], Elan Chalon [dostęp 2023-01-08] (fr.).
- ↑ Site Officiel CSP Limoges - Limoges CSP [online], www.limogescsp.com [dostęp 2023-01-08].
- ↑ Accueil [online], Nanterre 92 [dostęp 2023-01-08] (fr.).
- ↑ SIG Strasbourg [online], SIG Strasbourg [dostęp 2023-01-08] (fr.).
- ↑ AS Monaco Basket | Le site officiel [online], asmonaco.basketball [dostęp 2023-01-08] (fr.).
- ↑ Le Mans Sarthe Basket [online], MSB.FR [dostęp 2023-01-08] (fr.).
- ↑ Puchar Koracia - www [online], www.xn--meb.pisz.pl [dostęp 2023-01-06].
- ↑ Serge Crevecoeur - BCM [online], 9 marca 2020 [dostęp 2023-01-06] (fr.).
- ↑ JD JACKSON - BCM [online], 1 września 2021 [dostęp 2023-01-06] (fr.).
- ↑ LAURENT LEGNAME - BCM [online], 30 listopada 2022 [dostęp 2023-01-06] (fr.).
- ↑ Sebastien Devos - BCM [online], 9 marca 2020 [dostęp 2023-01-06] (fr.).
- ↑ Bertrand VAN BUTSELE - BCM [online], 1 września 2021 [dostęp 2023-01-06] (fr.).
- ↑ Sportica Gravelines Sport Loisir Restaurant Hébergement Location salle [online], www.sportica.fr [dostęp 2023-01-06] (fr.).
- ↑ Homepage [online], USDK [dostęp 2023-01-08] (fr.).