Bereść

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bereść
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

zamojski

Gmina

Grabowiec

Liczba ludności (2021)

257[2][3]

Strefa numeracyjna

84

Kod pocztowy

22-425[4]

Tablice rejestracyjne

LZA

SIMC

0888468[5]

Położenie na mapie gminy Grabowiec
Mapa konturowa gminy Grabowiec, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Bereść”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Bereść”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Bereść”
Położenie na mapie powiatu zamojskiego
Mapa konturowa powiatu zamojskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Bereść”
Ziemia50°48′06″N 23°37′11″E/50,801667 23,619722[1]

Bereśćwieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie zamojskim, w gminie Grabowiec[5][6].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

Wieś jest sołectwem w gminie Grabowiec[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 289 mieszkańców[8].

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Mikołaja w Grabowcu[9].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieś prawa wołoskiego Bereść (Bereście), położona była na początku XVI wieku w ziemi chełmskiej województwa ruskiego[10]. Wieś występuje w dokumentach źródłowych w 1394 r. w akcie erekcyjnym parafii grabowieckiej. W II połowie XV wieku stanowi własność rodu Nieborowskich[11].

Lustracja dóbr królewskich z 1564 roku wykazała tu 12 kmieci na półłankach, 5 zagrodników, oraz folwark królewski (była więc w części królewszczyzną), 2 stawy i 1 mały młyn. Ogólny dochód z tej wsi wynosił wówczas 12 zł 28 gr. Natomiast sąsiednia wieś Beresteczko (nowo osadzona) liczyła 8 kmieci i dawała dochodu rocznego 7 zł 22 gr.

W początkach XVII w. Bereść należała do Adama Witwińskiego (Więcwińskiego) pisarza ziemskiego chełmskiego, najprawdopodobniej oddana mu we władanie w formie zastawu. W XIX wieku była to własność rodu Milowiczów.
Spis z 1827 roku pokazał we wsi 88 domów i 481 mieszkańców[12]. Od XVII w. istniała parafia unicka, w 1875 przemianowana na prawosławną. Drewniana świątynia pozostawała czynna do wysiedleń ludności ukraińskiej w ostatnich latach i po II wojnie światowej, następnie została rozebrana[13]. W okresie międzywojennym Bereść należała do gminy Mołodiatycze.

Według spisu z 1921 r. liczyła wówczas 80 domów oraz 577 mieszkańców, w tym 11 Żydów i 462 Ukraińców[14].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 3824
  2. Wieś Bereść w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-11-14], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-11-14].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 18 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  5. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. BIP gminy, sołtysi
  8. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  9. Opis parafii na stronie diecezji
  10. Grzegorz Jawor, Osady prawa wołoskiego i ich mieszkańcy na Rusi Czerwonej w późnym średniowieczu, Lublin 2000, s. 212, 222.
  11. Bondyra 1993 ↓, s. według indeksu.
  12. Komisja Rządowa Spraw Wewnętrznych. Tabela miast, wsi, osad Królestwa Polskiego z wyrażeniem ich położenia i ludności, alfabetycznie ułożone w biurze Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji, t. I-II, W. 1827.. „Centralna Biblioteka Statystyczna”. A-Ł (Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego), s. 288, 1827. Warszawa. 
  13. Grzesiuk K.: Diecezja lubelska wobec prawosławia w latach 1918-1939. Wydawnictwo Archidiecezjalne GAUDIUM, 2010, s. 557. ISBN 978-83-7548-003-0.
  14. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. IV, Województwo lubelskie, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924 [dostęp 2016-10-22].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]