Bernardino Rocci

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	22 kwietnia 1668
Konsekrator	Giulio Gabrielli
Współkonsekratorzy	Emilio Bonaventura Altieri; Carlo de’ Vecchi
Konsekrowani biskupi
Agostino Isimbardi	1676
Girolamo Orsaja	1676
Domenico Antonio Bernardini	1677
Giacomo Santoro	1677
Współkonsekrowani biskupi
Pompeo Varese	1671
Francesco Maria Neri	1672
Fabrizio Spada	1672
Domenico Tafuri	1673
Ascanio Paganelli	1673
Bartolomeo Menatti	1673

Bernardino Rocci
	Kardynał prezbiter
Data i miejsce urodzenia	21 sierpnia 1627 ; Rzym
Data i miejsce śmierci	2 listopada 1680 ; Frascati
Miejsce pochówku	Kościół Matki Bożej z Montserrat w Rzymie
	Arcybiskup ad personam Orvieto
Okres sprawowania	1676–1680
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Sakra biskupia	22 kwietnia 1668
Kreacja kardynalska	27 maja 1675; Klemens X
Kościół tytularny	Santo Stefano al Monte Celio
	Multimedia w Wikimedia Commons

Bernardino Rocci (ur. 21 sierpnia 1627 w Rzymie, zm. 2 listopada 1680 we Frascati) – włoski kardynał.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 21 sierpnia 1627 roku w Rzymie, jako syn Antonia Rocciego i Pulcherii Maffei^[1]. Po studiach uzyskał doktorat utroque iure, a następnie zostałczłonkiem inkwizycji rzymskiej, Penitencjarii Apostolskiej i referendarzem Trybunału Obojga Sygnatur^[1]. W 1665 roku został nuncjuszem w Neapolu, a po trzech latach – prefektem Pałacu Apostolskiego^[1]. 9 kwietnia 1668 roku został wybrany tytularnym arcybiskupem Damaszku, a trzynaście dni później przyjął sakrę^[2]. Jednocześnie został asystentem Trony Papieskiego^[1]. 27 maja 1675 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santo Stefano al Monte Celio^[2]. Rok później został arcybiskupem ad personam Orvieto^[2]. Zmarł 2 listopada 1680 roku we Frascati^[1].

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Bernardino Rocci. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2019-04-09]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Bernardino Rocci. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2019-04-09]. (ang.).