Bokarnea odgięta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Beukarnea wygięta)
Bokarnea odgięta
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

szparagowce

Rodzina

szparagowate

Rodzaj

bokarnea

Gatunek

bokarnea odgięta

Nazwa systematyczna
Beaucarnea recurvata Lem.
: Ill. Hort. Misc.: 59 1861.
Synonimy
  • Nolina recurvata (Lem.) Hemsl[3].
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Multimedia w Wikimedia Commons

Bokarnea odgięta[5][6], beukarnea wygięta[7] (Beaucarnea recurvata Lem.) – gatunek roślin z rodziny szparagowatych. Potocznie nazywany jest również nogą słonia[8] lub małpim drzewkiem[5], w użyciu jest również nazwa nolina wygięta[8], nolina odgięta[9] i nolina kędzierzawa[10]. Pochodzi z Meksyku i jest uprawiany w wielu krajach świata[11].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

W warunkach naturalnych bokarnea odgięta wraz z kaktusami rośnie na suchych płaskowyżach meksykańskich. Jest sukulentem i posiada gruby pień. Uprawiana w mieszkaniach jako roślina pokojowa, u podstawy łodygi wykształca okrągłą, zgrubiałą podstawę, z której po kilku latach może wyrosnąć kilka pędów z rozetami długich, mocnych liści[7]. Liście skupione na szczytach pędu są wąskie i ciemnozielone[9], mają szorstką górną powierzchnię i ostre brzegi. Po wielu latach uprawy roślina wytwarza kwiatostany składające się z licznych, białozielonkawych[7] lub różowawych[9] kwiatów. Owocem jest torebka[7]. W uprawie doniczkowej roślina osiąga ok. 2 m wysokości[9].

Zastosowanie i uprawa[edytuj | edytuj kod]

W polskich warunkach klimatycznych bokarnea odgięta uprawiana jest jako roślina pokojowa. Rośnie bardzo wolno. Wymaga żyznej i przepuszczalnej ziemi. Podobnie jak kaktusy, potrzebuje dużo światła i może stać w lecie na wolnym powietrzu, przy czym liście powinny być stopniowo przyzwyczajane do bezpośredniego nasłonecznienia ze względu na niebezpieczeństwo oparzeń. W zimie powinna być sztucznie doświetlana. Wiosną i latem należy podlewać obficie, ale rzadko (tak, aby pomiędzy kolejnymi podlewaniami ziemia zdążyła lekko przeschnąć), zimą podlewanie należy znacznie ograniczyć[7]. Preferuje temperatury w okresie zimowym z zakresu 6–10 °C[9]. Nawozi się tylko w okresie wegetacyjnym, wieloskładnikowymi nawozami o zmniejszonej ilości azotu[7].

Rośliny uprawiane w pomieszczeniach nazbyt ciepłych i suchych atakowane są przez przędziorkowate[9].

Rozmnażanie z nasion oraz z sadzonek pędowych[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2019-12-15] (ang.).
  3. ↑ The Plant List. [dostęp 2014-05-15].
  4. ↑ Beaucarnea recurvata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  5. ↑ a b Halina Heitz, Andrea Kogel: 200 najpiękniejszych roślin doniczkowych. Warszawa: Świat Książki, 1995, s. 37. ISBN 83-7129-117-5.
  6. ↑ Małgorzata Augustyn: Rośliny pokojowe. Poznań: Wydawnictwo Publicat, 2006, s. 69. ISBN 978-83-245-0950-8.
  7. ↑ a b c d e f Jarosław Rak: Pielęgnowanie roślin pokojowych. Cz. II. Edward Kawecki (zdjęcia). Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 1998. ISBN 83-7073-089-2.
  8. ↑ a b Beukarnea wygięta. [dostęp 2014-05-15].
  9. ↑ a b c d e f g Moritz Burki, Marianne Fuchs: Leksykon roślin doniczkowych i balkonowych. Warszawa: Świat Książki, 2007, s. 66. ISBN 978-83-247-1838-2.
  10. ↑ Patrick Mioulane (red.): Rośliny pokojowe. Praktyczna encyklopedia. Warszawa: Hachette Livre Polska sp. z o.o., 2009, s. 461. ISBN 978-83-7575-544-2.
  11. ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2014-05-15].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bokarnea_odgięta&oldid=72868753”