Bielski (herb baronowski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Bielski baron)
Bielski baron

Bielski Baronpolski herb baronowski.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Na tarczy pięciodzielnej w polach złotych I – szabla ukośnie w prawo rękojeścią do góry, w II i III – osiem błękitnych klinów w gwiazdę, w IV – szabla ukośnie w lewo rękojeścią do góry, w V czerwonym między rogami półksiężyca złotego półtorakrzyża złotego bez prawego dolnego ramienia, po bokach którego po takiejż gwieździe.

Nad hełmem w koronie baronowskiej pół kozła srebrnego z rogami złotymi.

Labry z prawej błękitne podbite złotem, z lewej czerwone podbite srebrem.

Herb posiada trzymacze – dwa niedźwiedzie czarne, wspięte[1].

Całość oparta na postumencie w formie marmurowej podstawy.

Historia herbu[edytuj | edytuj kod]

Nadany w 1745 roku przez Augusta III[2].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Bielski.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ostrowski nie uwzględnia trzymaczy ani postumentu w opisie, a jedynie na ilustracji. Trzymacze i postument podaje w takiej formie również herbarz Baltisches Wappenbuch, co każe sądzić, że brak w opisie jest zaniedbaniem Ostrowskiego
  2. Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: Główny skład księgarnia antykwarska B. Bolcewicza, 1897, s. 22.